Waarheden

Vreemd iets eigenlijk.
De waarheid is hard, dat is soms een feit. Maar waarheden kunnen ook verschillend zijn, en dat is vreemd.
Mo B. heeft een andere waarheid dan ik. En toch zeggen we allebei de waarheid te spreken. Maar wat is nu waar dan.
Verwarrend. Hij gelooft in Allah, anderen in God en weer anderen, zoals ik, in niets. En allemaal weten we het zeker, al is het een geloof, of in mijn geval geen geloof. De politie zegt dat ik te hard rijd, ik zeg van niet want dat is mijn waarheid maar eigenlijk een leugen. Ik kies in dat geval voor een foute waarheid. Vincent van Gogh schilderde mooie schilderijen, vind ik. Ik houd van Franse impressionisten. Anderen kotsen erop. Smaken verschillen en de waarheid van ‘wat is mooi’, is dus ook verschillend.

Iemand vanuit geloofsovertuiging vermoorden mag niet, volgens onze wetten. Je mag trouwens sowieso niemand ombrengen. Maar ja, te hard rijden mag volgens hetzelfde wetboek ook niet. Toch scheur ik er op los en pak en passent een rood stoplicht mee. Zonder scrupules. Op dat moment heb ik het recht aan mijn zijde, mijn recht welteverstaan. Tegen de rechter wil ik dat dan ook best vertellen. Het is tenslotte mijn waarheid. En daar sta ik achter.

Saddam Hoessein had ook zijn eigen waarheden, net als Bush en Blair toen ze Irak binnenvielen. Ze creëerden zelfs hun eigen waarheid voor de wereld. Schijnbaar mag dat, en mag ik dat dus ook. De waarheid is dus maar net zoals jij het ziet, of wilt zien. Of ik natuurlijk. Er zijn dus geen waarheden als een koe, wat volgens mij ook nergens op slaat. Maar dat even terzijde. Anders gezegd: er is geen waarheid. Kijk dan wordt het allemaal wat duidelijker. Hoe wij het zien, zien we als een waarheid. Maar wat al Mo B. nu eens gelijk heeft. Dan zouden onze waarheden fout zijn, en de zijne goed. Andersom kan natuurlijk ook.

Waar of niet waar, goed of fout. Het staat gewoon nergens goed omschreven en is op vele manieren uit te leggen. De Bijbel, de Koran. Beiden geschreven door mensenhanden. Maar geschreven vanuit een waarheid waarin de schrijvers geloofden. Maar niemand kan die waarheden controleren, en dus moeten we het maar aannemen. Of niet natuurlijk. Nergens in geloven is ook een keus. Al zien de gelovigen dat weer als verkeerd. Als er al een God of Allah is, hoe kan dan een sterveling bepalen wat hij (schijnbaar is het nooit een vrouw) bedoelt.

Verwarrend ja, die waarheid.
Mo B. gelooft heilig in zijn waarheid. Balkenende ook. Ik zie de waarheid en goed of fout toch net even anders. Feit is wel dat de minister-president eerlijk gekozen is en ik niet. Dat geeft hem een volmacht van het volk en mij niet. Mogelijk is dan zijn waarheid en voorstelling van zaken meer waar dan de mijne en ben ik misschien kortzichtig. Het zou allemaal waar kunnen zijn. Zou ja, maar is het waar?
Ik vind van niet.

Maar meningen en waarheden verschillen dus. Ieder mens heeft een andere kijk op de zaken. Vanuit die kijk wordt de waarheid gezocht en vaak gevonden.
Dus doe ik dat ook maar.
Al naar gelang de situatie zoek ik in het potje waarheden naar de juiste. En dan maar hopen dat het de goede is. Tenzij ik weer eens aangehouden wordt door de politie. Dan maak ik van een leugen toch maar weer een waarheid.
Nooit geschoten is natuurlijk altijd mis. Tja, en dat dacht Mo B. misschien ook wel.