Ze zijn er eindeloos. Nooit houdt de stroom op.
Woorden!
Sinds mensenheugenis werken we ermee. We schrijven ze op, spreken ze uit en maken er zelfs muziek voor. Al eeuwen bestaan boeken waarin de woorden verwekt tot zinnen ons vertellen hoe het was of hoe het zou moeten zijn. Verhalen overleven de tand des tijds en gaan van mond tot mond en zo van generatie op generatie. Regelmatig worden nog archeologische vondsten gedaan waarbij “woordtekeningen” ons iets vertellen over de levenswijze van toen.
Wat moeten we zonder?
Anders gesteld: Kunnen we zonder?
Soms is zwijgen beter.
Niets zeggen kan uiteindelijk ook veel vertellen. Gebaren en emotie “zeggen” ook veel. Het zijn geen woorden zoals we woorden kennen, maar toch spreken ze.
Zegt een diep innige omhelzing gevolgd door een minutenlang durende zoen niet net zoveel als “Ik hou van jou”?
Er zijn zoveel manieren om iets te zeggen. Soms zijn woorden niet eens genoeg om het op een goede manier te vertellen. Soms zegt een intense blik meer dan duizend woorden. Niks gesproken daar, maar toch veelzeggend. Ondanks de betekenis van onze taal en woorden en het belang ervan, misbruiken we het net zo vaak. Woorden worden verdraaid en leugens verteld. We misbruiken onze mogelijkheid tot communiceren alsof het een slet was die te pas en te onpas gebruikt mag worden. Misbruikt is beter gezegd. Politiek is een goed voorbeeld. Maar ook in ons “gewone” leven gaan we slecht met onze woorden om.
Dan is zwijgen inderdaad beter en moeten we het spreken maar laten.
Beter is het om onze harten te laten spreken. Geluidloos maar veelzeggend! Dat is spreken met gevoel en passie.
Woorden staan snel op papier. Zeker met tien vingers blind. Maar ze zijn verzonnen en overdacht. Over elk woord op papier is minutenlang nagedacht. Ze worden “gebackspaced” en “gedelete”. Alsof het niets is soms. Gewogen en goed bevonden en dan pas mag het definitief op papier.
Het gesproken woord klinkt na. Je kunt het niet terugtrekken of verbeteren. Het is gehoord en de impact heeft plaatsgevonden. Alleen andere woorden kunnen de uitgesproken zinnen ongedaan maken.
Woorden, elke dag gebruiken en misbruiken we ze. Vaak voor simpele dingen. Maar het woord stopt nooit.
Maar elk woord dient oprecht en eerlijk te zijn. Woorden vertellen geen onwaarheden. De eigenaar wel…

Categorieën: Algemeen

7 reacties

Li · 18 december 2004 op 15:31

Als ik schrijf dat ik mijn zinnen verzet om je te knuffelen. Zet je daar dan een vraag- of een uitroepteken bij..:-P

Li

[quote]We misbruiken onze mogelijkheid tot communiceren alsof het een slet was die te pas en te onpas gebruikt mag worden. [/quote]

Is ‘was’ geen ‘is’ Fred 😕 😉

Mosje · 18 december 2004 op 19:10

Hoe schrijf je een positieve reactie zonder woorden?
😉

Mup · 18 december 2004 op 23:04

[quote]Woorden vertellen geen onwaarheden. De eigenaar wel…[/quote]

Niets aan toe te voegen, mooi verwoord,

Groet Mup.

p.s. Behalve dan dan het zo verdomde irritant kan zijn, dat je gedachten sneller zijn, dan je schrijf/type snelheid.

Kees Schilder · 19 december 2004 op 14:44

heel mooi Fred.Heel mooi

pepe · 19 december 2004 op 20:35

hmmm…

🙂

JanBontje · 19 december 2004 op 21:27

Een sympathieke emotionele uitbarsting over woorden (overigens: in woorden…) maar vergeet je niet dat woorden, juist doordat ze gewikt en gewogen (kunnen) worden, afgewogen woorden worden en daarmee juist die verfijnde nuance(s) kunnen verwoorden die anders niet zouden opvallen? Een gebaar, een kus, een omhelzing, een minuut stilte: veelzeggende woordloze ‘woorden’, maar ze kunnen geen nuances verwoorden. Daarvoor zijn toch echt echte woorden nodig.
Maar het is helaas maar al te waar dat woorden ook misverstanden teweegbrengen. Wat de een leest als een goede column is voor de ander shit. Terwijl het dezelfde woorden zijn! Kennelijk leest iedereen wat anders…

sally · 19 december 2004 op 21:29

Je haalt me de woorden uit de mond.
😉
groet Sally

Geef een reactie

Avatar plaatshouder