“Zacheüs”

In het dorp van mijn jeugd zet Het Leger Des Heils jaarlijks een grote tent op.
Hoe de oudere bevolking van ons dorp met het evangeliseren omgaat durf ik niet te zeggen.
Voor de kinderen levert het vrolijke middagen op met mooie en spannende verhalen en veel zingen.
De tekstboekjes mogen mee naar huis en ook daar zing ik: “Blij, blij mijn hart is altijd blij, want Jezus is een vriend van mij, daarom is mijn hartje blij.” Tijdens één van die middagen wordt de geschiedenis van Zacheüs in de vijgenboom verteld en om het verhaal aanschouwelijk te maken, mag klasgenootje Joop, als Zacheüs in de tentpaal klimmen.
Maar de gladde tentpaal is geen vijgenboom en blijkbaar heeft Joop niet voldoende grip op de materie want hij valt, na enige hoogte te hebben bereikt, pardoes naar beneden.
Grote schrik bij zowel de kinderen als de Heilsoldaten en al snel zien deze er weinig heil in de voorstelling voort te zetten.
Joop blijft liggen, hij heeft een been gebroken.
Het jeugdige publiek wordt naar huis gestuurd en Joop wordt met een ambulance afgevoerd.

Hevig snikkend kom ik thuis en moet met een glaasje water tot bedaren worden gebracht.
Gevoel voor drama is mij blijkbaar niet vreemd. Uiteindelijk weet ik uit te brengen:
“Zacheüs klom in de vijgenboom, hij wilde Jezus zien en toen viel hij uit de boom en nu heeft hij zijn been gebroken.”
Bureau slachtofferhulp zou vandaag de dag behoorlijk wat werk hebben gehad aan al die geschokte kinderzieltjes.
Maar dat bureau bestond toen niet en bij mijn weten heeft niemand, behalve Joop, er een trauma aan overgehouden.