Zal van Baele het gaan halen? (1)

Dirk van Baele droomt dat hij op zijn werkplek zit. Als hij wakker wordt zit hij er ook. Het kantoor is leeg, het is donker en alleen de noodverlichting zorgt voor sfeer. Iedereen heeft het pand verlaten en Dirk gewoon aan zijn lot overgelaten. Hij baalt als een stekker. Dat is toch geen manier van doen! De laatste tijd krijgt hij steeds meer het gevoel dat zijn collega’s hem links en rechts passeren. Bij de kick off van het nieuwe project komende week is hij zelfs niet uitgenodigd. Terwijl hij naar huis fietst over “the long and winding road” zoals hij de route eens heeft gedoopt, denkt hij na over de weg die hij zelf nog te gaan heeft. Net vijftig geworden en zoals het er uit ziet nog heel wat werkzame jaren voor de boeg. De pensioengerechtigde leeftijd wordt steeds verder opgeschroefd. Alsof je een ezel een wortel voorhoudt die hij dan net niet te pakken krijgt. Langer doorwerken voor minder. Vijftig. Toch de leeftijd waarop je geacht wordt het onderhand allemaal een beetje op de rit te hebben. Een vaste baan; dat wel. Een eigen huis; dat wel. Een leuk  gezin; ook dat wel. Kinderen die studeren, werken, of zelfs het huis al uit zijn. Toch blijft er een gevoel van onbehagen. Hoe moet het nu verder? Hij heeft het gevoel dat zijn carrière vast zit en dat hij een beetje op hetzelfde nivo blijft doorsudderen.  En dat pensioen, gaat hij dat nog wel halen?