Het krioelt in ons universum van het leven. Als je ook maar een béétje nadenkt kom je tot de conclusie, dat het gewoon onmogelijk is dat leven alleen op dit gehaktballetje is ontstaan, in een steegje ergens in een sterrenstelseltje in een uithoekje van dit universum. Let wel: ons, dit, universum. Dat zit zo. Spinoza, een van de allergrootste (vrij)denkers ooit (1632-1677) zinspeelde al op de mogelijkheid dat er meerdere ‘werelden’ zijn. Hij kon dat uiteraard niet met waarnemingen staven.
In de vorige eeuw beweerde de Amerikaanse astronoom Carl Sagan dat er steeds nieuwe heelallen ontstaan. Maar ook hij had nog niet de instrumenten om dat te bewijzen.
Maar dit jaar zijn Engelse en Canadese wetenschappers er in geslaagd met behulp van een computermodel aan te tonen dat de theorie, dat ons heelal een kolossale ‘zeepbel’ is in een ‘ schuim’ van ontelbare andere heelallen, wel degelijk klopt.
Nou zal dat een hongerlijder in Somalië een zorg zijn, maar als daar ooit welvaart zal zijn, zullen ook dáár mensen opgetogen zijn over deze en toekomstige ontdekkingen.

Het fascinerende aan deze ontdekking is, dat de kans dat er elders leven is, in feite oneindig veel groter is dan we ooit dachten. Immers, er zijn oneindig veel heelallen met elk oneindig veel sterrenstelsels die elk weer waanzinnig veel sterren bevatten. Als ik op een donkere nacht naar de sterren kijk, duizelt het me.
Ik realiseer me nu dat er oneindig veel heelallen zijn waarin waanzinnig veel levende soorten tot hoge ontwikkeling moeten zijn gekomen. Dat velen van hen naar hun sterrenhemel kijken en net als ik duizelen van de uitgestrektheid en de schoonheid van hun heelal. En dat er onder hen heel veel moeten zijn die beseffen dat er elders, niet alleen in hun eigen universum, maar ook op talloze plekken in andere universums, wezens zijn die over dit soort dingen nadenken. Zijn er ook columnisten onder hen?

Categorieën: Actualiteiten

3 reacties

sylvia1 · 10 augustus 2011 op 15:33

Ik ben heel slecht in het bevatten van de nietigheid van de aarde in de oneindige grootsheid van het heelal. Maar het beeld van een belletje in schuim spreekt wel. En deze zin:
[quote]Nou zal dat een hongerlijder in Somalië een zorg zijn, maar als daar ooit welvaart zal zijn, zullen ook dáár mensen opgetogen zijn over deze en toekomstige ontdekkingen.[/quote]

Libelle · 10 augustus 2011 op 16:16

In het schuim schuilen vast columnisten tussen de belletjesblazers en prikkers.
Veel informatie en beschouwing in weinig tekst.
Een columnistenkunst.

Mien · 11 augustus 2011 op 20:09

Ik ben het helemaal eens met Jan.
Het gedachtegoed van ET en Plato zijn het ultieme bewijs.

Mien

Geef een reactie

Avatar plaatshouder