Massa

Mensen die het wereldburgerschap en de massa ontstegen menen te zijn, kunnen een hemellichaam naar zich laten vernoemen. Voor een zak vol dollars kun je als solitaire planetoïde schijnbaar gewichtsloos en doelloos door het heelal blijven scheren. Toch is dat inderdaad maar schijn: er zijn ontelbaar meer ruimteobjecten dan mensen en een min of meer geslaagd experiment in de deeltjesringleiding onder Zwitserland en Frankrijk, lijkt aan te tonen waarom we juist wel gewicht en richting hebben. Sinds een bergwandeling in 1964 prakkiseert Peter Higgs al over een ontbrekend deeltje dat het standaardmodel van de deeltjesfysica kloppend moet maken. Stel me er alstublieft geen dieptevragen over maar dit ‘Higgs-boson’, dat onderdeel van een universeel aanwezig energieveld zou zijn, verklaart waarom alle andere deeltjes massa hebben. Je hebt massa als je onderhevig bent aan zwaartekracht die de richting beïnvloedt en je moet optrekken en afremmen bij verandering van beweging. Stel je dat energieveld voor als een onzichtbare stroop waarin vliegen proberen te bewegen. Bij CERN hebben ze de lepel in de strooppot gegooid en de vluchtroute van de vliegen was zoals vooraf uitgerekend, waardoor het bestaan van de stroop lijkt aangetoond. Het zou mooi zijn als professor Higgs het nog beleven mag. Er is immers een deeltje naar hem vernoemd waarvan enerzijds het bestaan nog niet is aangetoond maar anderzijds een verklaring biedt voor hoe wij denken dat alles in elkaar zit. Het zijn elementaire uitersten die dan verbonden zouden worden: twee vliegen in één klap.

14 december 2011
Robert

www.robertbeernink.nl