Ticket naar de hemel

De afgelopen weken zijn niet in mijn koude kleren gaan zitten.

In de nacht van 18 op 19 februari overleed mijn schoonvader na een kort ziekbed.
Stress overheerste, vooral voor mijn vrouw, het is per slot van rekening haar vader.
Het nieuwe jaar begint daardoor al niet fijn.

Ook bij mij is een ticket naar de hemel niet ver meer. Ik kwam sinds afgelopen maandag erachter dat mijn bloeddruk sky high is en dat verklaard voor mij meteen waarom ik last heb van een paar dingen, zoals al enige tijd een tintelende linker arm.
Ik heb er niemand over verteld, maar nu moet ik wel. Na een eerste meting, afgelopen maandag was mijn bloeddruk zelfs 153/103. Daarna werd het 134/88 en vanmorgen, toen ik in alle vroegte alleen op de bank zat was mijn bloeddruk zelfs 144/89.

Ik ben me meteen gaan afvragen wat bij mij de oorzaak is. Omdat ik altijd de rust zelve ben en nooit stress ervaar, lijkt het mij dat dit niet de oorzaak kan zijn.
Hoewel, misschien heeft de situatie rond mijn schoonvader er meer toe gedaan dan ik wil toegeven. Of komt het misschien toch door dat ene nichtje van mijn vrouw, die mij terroriseerde en vervolgens doodleuk contact zoekt, alsof er niets gebeurd is en mijn vrouw trapt erin.
Ook is mijn hart niet meer zo regelmatig qua slagen. Soms ik zit ik tegen de 100 slagen per minuut.

Ik ben voor weinig dingen bang, maar wel voor de dood. Als de dood ben ik dat ik te vroeg het leven laat en vrouw en kind achterlaat. En zeker nu ze net haar vader is verloren, kan en mag ik nog niet gaan.
Die angst komt nu weer naar boven, dus ik heb de hulp van mijn huisarts ingeschakeld, om te bekijken wat nodig is.

Als ik ooit doodga, geloof ik niet in de hemel.
Dood is dood, dan ben je nergens meer. Je bent je van niets bewust.
Toch, als ik mensen hoor zeggen dat hun geliefde in de hemel is, dan zie ik altijd voor me dat de hemel een wasautomaat, een vaatwasser, een koelkast met diepvriesvak een droogtrommel en een grote bank is, waarop je met een biertje in de hand, in de zon naar al het gezoem kan liggen luisteren.
Dát zie ik mezelf wel graag doen, het past bij mij, lekker lui zijn.
Maar wel thuis op de bank met de liefde van mijn leven en niet hoog in de heldere lucht.