Zielenkijker

Voor wie iets te vertellen heeft, ben ik stil. Zodra sportkenner Mart Smeets, professor Herman Pleij of schrijver Adriaan van Dis op televisie verschijnt, wil ik horen wat ze zeggen. Ze weten waarover ze praten, slaan de plank raak. Dat geldt ook voor de deelnemers aan het, naar mijn mening, beste interviewprogramma binnen ons omroepbestel. De eerste keer zapte ik daar wat plompverloren naar binnen. Na twee zinnen was ik er al zo door gefascineerd, dat ik sindsdien geen woord meer heb gemist. In “Kijken in de Ziel” probeert programmamaker Coen Verbraak door te dringen tot de diepste drijfveren en motivaties van mensen in een bepaalde beroepsgroep. Het lukt elke keer een prachtige dwarsdoorsnede voor de camera te krijgen: van links naar rechts en van hoog tot laag. Zelfs als het om juristen, artsen of militairen gaat, die allemaal aan hiërarchie gewend zijn. De gesprekken zijn een-op-een. De geïnterviewde is in beeld. Daar draait het om. Af en toe wordt ons een blik op Coen gegund: rechtop zittend, hoofd iets achterover en ogen ver open: sympathiek en zichtbaar geïnteresseerd. Met open vragen, respectvol en zonder oordelen, pelt hij hij de schillen af: wat doet u precies? Wat vindt u daarvan? Wat doet dat met u? Hij heeft het vertrouwen gewonnen. Ongetwijfeld door veel voorwerk en kennis van zaken. Coen bereikt de kern vaak met een gesloten vraag: dan moet de geïnterviewde bekennen. Ja of nee zeggen. Zichzelf prijsgeven. En doet dat ook. Die eerlijkheid raakt mij in de ziel.

19 augustus 2017 #BinnenDoorDenker