2 minuten Mohammed B.

Gister was ik precies twee minuten stil, onder de douche…om 11.30 uur. Daarna was ik om 12.35 uur precies een kwartier stil op de fiets. Toen ik om 12.58 op mijn werk arriveerde hoorde ik op de radio dat er twee minuten stilte in acht werd genomen voor de slachtoffers van Londen (alsof het een ramp is om in Londen te wonen). Nou vooruit, dacht ik, die twee minuten pak ik ook nog wel even mee. Toen mijn baas later op de dag vroeg wat ik deed, maakte ik een gebaar en wees op mijn horloge. De tijd was om. “Sorry baas, ik zat midden in mijn Burundi-nagedachtenis.” Hij begreep me. Morgen doen we samen de Rwanda-sessie en tonen we ons medeleven aan Israël.

Tijdens mijn twee minuten Londen-stilte denk ik even aan B. je weet wel, Mohammed. Al die minuten, geweldig, wat een respect heb ik voor hem. Zonder pardon, zonder dat hij bedankjes wil ontvangen, doet hij het toch mooi even. Hij denkt aan Amerika, Somalië, Sierre Leone, Ethiopië, Eritrea, Somalië, China, Noord-Korea, Libanon, Pakistan, Afghanistan, Soedan, Indonesië, Argentinië, Chili en vele anderen. Laat die jongen toch zwijgen! Hij is waarschijnlijk de enige die aan al die slachtoffers denkt, want zeg nou zelf, wij hebben daar toch geen tijd voor. Wij, met ons drukke leven. Wij, die niet opgesloten zitten. Alle gevangen hebben tijd om de dikste pillen te lezen. Dan heb ik het dus over boeken. Pillen mogen niet, tenminste op de drugsvrije afdeling in de gevangenis. Ja, echt dat bestaat! Gevangenen hebben alle tijd om te schrijven. Regilio T. kwam met een heuse bestseller de gevangenis uit. Wauw! Had ik maar zoveel tijd. Ik heb al jaren de wens om een boek te schrijven. Met pijn en moeite kom ik slechts aan een half A4-tje column twee keer week. Waar haal ik die tijd vandaan? Help! En dan ook nog eens twee minuten stil. Ik wil graag aan meer landen denken, maar dat past simpelweg niet in mijn schema. Druk, druk, druk.

Mohammed B. is dus druk..stil aan het zijn. En nou blijkt dat hij niet eens mag ronselen. Waarom mag je toch niets als gevangene hier in Nederland, het is een schande. Zit je vast, mag je niet eens mensen over halen en zorgen dat zij misschien ook vast komen te zitten. Dat is toch gemeen?! Het is toch veel gezelliger om saampjes vast te zitten? Als ik zo de foto van Mohammed bekijk, voel ík me niet geroepen om lekker met hem gezellig een cel te delen. Dus ik denk dat het met volgers ook wel mee zal vallen. Of misschien dat ik per ongeluk met hem in een cel beland. Hopelijk is het dan toch waar van die geiten.

In Rotterdam was het stil, tot 12.30 uur. Toen was de stroomstoring cq. aanslag afgelopen. Jammer, had het nog iets langer gerekt dan was het pas écht stil geweest. Nu kon je al die klagende mensen horen, die tijd moesten inhalen en dus die twee minuten gebruikte om de verloren tijd in te halen. Druk, druk, druk. Veel mensen waren wel stil, maar dachten niets. Dat kun je sommige mensen ook niet kwalijk nemen natuurlijk. Wat moet je eigenlijk denken in twee minuten? Mooie vrouwen in bikini? Daar is twee minuten te kort voor. Dan maar even Londen en een beetje Mohammed, hij doet al die andere landen wel…..