Aan de horizon

Ik luister niet naar goed advies
Zelfs niet naar mezelf
Koppigheid en onverschilligheid
Zo min mogelijk verplichtingen
Zoveel mogelijk vrijheid
Soms win je daarmee vrienden
Soms raak je ze gauw weer kwijt Ik kan mijn karakter niet kiezen
Erfelijk en jarenlang gevormd
Soms een verademing, soms een last
Elk voor voordeel heeft zijn nadeel
Het voordeel was bij ons altijd begrip
Het nadeel de onbegrip van onverschilligheid
Het enige medicijn van onverschilligheid is liefde
Waarschijnlijk heb ik die nog niet gevonden

Want ik spring van de hak op de tak
Een ongeleid projectiel die nog geen target heeft gevonden
Altijd zoekend, ondertussen doe je wat dingen
Je weet niet wat, zonder enig nut of betekenis
Je weet niet wie, je dartelt maar wat rond
Je weet niet hoe, daarom val je steeds
Je weet niet wanneer
Dus tot die tijd
Blijf je eeuwig zoeken
Naar de sleutel van vrijheid

Vragen stellen en het antwoord al weten
Mensen uittesten, terwijl je de uitkomst al weet
Voorgevoelens bevestigd willen hebben
De waarheid boven ontwetendheid of leugen
De pijn boven het negeren of verdringen
De emotie boven het verstand
Omdat het eerste altijd sneller is
De drijfveer van de wil, van elke keuze
Emotie als winnaar
Je hart als verliezer
Je verstand aan de horizon verdwenen

Ik weet niet wat, ook ik maak fouten
Ik weet niet wie, geef me een hint
Ik weet niet hoe, kun je het me leren
Ik weet niet wanneer, geef je me tijd
En als de tijd verdwenen is
Ben ik je dan voor altijd kwijt
Ik kan je niet mijn hart geven
Want mijn gevoel wil altijd vrijheid
En mijn verstand is aan de horizon verdwenen