Elke morgen sta ik op.
Ik neem een douche en poets mijn tanden
Ik zet het ontbijt op tafel
Kopje koffie erbij Ik rijd naar mijn werk
Radio keihard
Ik rijd iets te snel ik weet het
Sigaretje erbij

Ik begroet de bezoekers
Altijd even vriendelijk
Ik lach en ik maak een grapje
Kopje koffie om alert te blijven

Geef mensen informatie
Raad waar nodig
Ik lach en ik maak weer een leuke opmerking
Sigaretje op zijn tijd

Op het eind van de dag
Wens ik iedereen een prettige avond
Op het eind van de dag
Lach ik en zeg “ tot morgen”

Op het eind van de dag
Als ik naar huis ga
Komen de tranen
Komen de gevoelens

Ik lach niet meer
Geen grapjes
Niemand thuis om mijn dag mee te delen
Niemand die vraagt “ hoe was het? “

Op het eind van de dag
Valt de stilte
Zo oorverdovend
Glaasje water en dan naar bed

Op het eind van de dag
Net voordat ik in slaap val
Is mijn laatste gedachte
“Weer een dag voorbij”

En stilletjes hoop ik dat er geen nieuwe begint

Categorieën: Diversen

Grumpy-old

"wie ben ik nu eigenlijk" Ben ik mijn baan, ben ik deze auto , ben ik dit huis , ben ik deze blog . Of is er meer aan mij. Iets wat mij anders maakt dan al die anderen, bijzonder. ( want iedereen wil toch bijzonder zijn) Het gaat eigenlijk niet eens om het antwoord op deze vraag . Het gaat er alleen om dat je de vraag af en toe eens stelt. Alleen het stellen van die vraag heeft de potentie de rotsvaste aanname dat de wereld is zoals hij is, met alles erop en eraan, in twijfel te trekken. Het is een aanrader om het antwoord niet met mijn persoonlijkheid te gaan zoeken of intelectueel te gaan benaderen . Dus stel je open voor een antwoord in welke vorm dan ook. Dat hoeft toch geen keurig netjes antwoord te zijn in de vorm van een stukje tekst op mijn blog? Het kan ook een beeld zijn dat je vormt na een gesprek, een situatie die zich voordoet. Stukjes van een puzzel, die na verloop van tijd een steeds duidelijker wordend beeld van " ikke" zullen vormen. Er zijn meer van dit soort vragen die hetzelfde effect teweegbrengen , zoals " waarom ben ik hier" of "wat doe ik hier" Daarvoor geld eigenlijk hetzelfde, het stellen van de vraag is belangrijker dan de vraag zelf, of het antwoord daarop. Met andere woorden: vraag me wie ik ben en ik zal je vertellen wat ik doe . Leer mij kennen en je zult weten wie ik ben .

7 reacties

Mien · 28 juli 2009 op 12:47

Ritmes van de dag bieden houvast.
Nu nog even focussen op het begin.
Het einde komt vanzelf.

Mien

axelle · 28 juli 2009 op 12:59

Makes me think of een gedicht van Rimbaud dat van goed naar slecht evolueert, maar bij jou is onmiddellijk de (slechte) toon gezet.

dashuri · 28 juli 2009 op 17:11

Ik lees columns
op deze site
maandag, dinsdag,
woensdag, donderdag,
vrijdag en soms
ook zaterdag

Vaak neem ik
er ook een glaasje
fristi of
een koekje bij
dat mijn zusje
gebakken heeft

Het gebeurt
dat ik een column
leuk vind
maar het gebeurt
evenzo
dat ik een column
minder vind

Met alle hoogachting, dash

axelle · 28 juli 2009 op 21:59

Jiplaaaaa

lisa-marie · 29 juli 2009 op 08:53

ik kan hieruit de pijn en twijfel voelen maar ook de hoop.

pally · 29 juli 2009 op 22:28

In zijn eenvoud straalt het veel treurigheid uit, Grumpy-old. Ik vind de vorm niet geweldig. Maar het raakt wel.

groet van Pally :aai:

Shitonya · 30 juli 2009 op 17:15

Mooie beschrijving van de dagelijkse sleur, structuur en veiligheid en de eenzaamheid en leegte zodra alle verplichting voorbij is.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder