Binnen drie maanden na de uitvaart zouden we de nagelaten fotoboeken doorzoeken op kiekjes die het bewaren waard zijn.
Dat blijkt geen sinecure: twee dozen vol uitpuilende albums. Vage vergezichten laten we voor wat ze zijn. Wat vooral belangstelling wekt zijn de vastgelegde familieleden, vrienden, kennissen, feestdagen, jubilea en vakanties.
Veel van de vereeuwigde personen, met vaak nog jeugdige trekken, zijn er niet meer; kleding, cultuur en dorpsgezichten evenmin.
We kijken ernaar als naar fossielen, proberen te reconstrueren hoe het was. Mooier nog dan de plaatjes zijn de bijbehorende verhalen, die generaties mensen in de tijd met elkaar verbinden.
* * *
Meer #binnendoordenkers op https://www.robertbeernink.nl/
0 reacties