Wat de opdracht is? Het is tegen de volgende dag dat ik wakker schrik en begin te schrijven. Oktober 2019 opdracht van mijn maand inzending: Herfst, walnoten en andere zaken. Enfin, de walnoten dalen neer in mijn achtertuin, op het achterpad en ik raap me suf. De eigenaar van deze walnotenboom geeft de wind de schuld en ontdekt te laat dat zijn boom aan een depressie lijdt dat ‘give it away to others’door mij wordt genoemd. Grab & Eat! In mijn achtertuin houden de bomen hun bladeren vast. Straks, later deze maanden worden de takken en kruin kaal! Zie ik een egel? Ja, schuifelend naar een winterverblijf terwijl de winter nog gaat komen. Aha, daar zit een man in een dakgoot. Geluid van zaag en timmerwerk pijnigt mijn zintuigen. Het is zondagmorgen zeg. De enige kerkganger is de man van de walnotenboom. Nog 12 minuten en het 00.00 uur en schrijf wat ik afgelopen dagen heb waargenomen.
Het is stil op deze 6e etage van mijn hotel. Het hotel staat in het centrum op loopafstand van het Konstmuseum en een 24 uur geopende MacDons.
Nog 9 minuten!
Ik ga slapen, nog 1 nacht en dan terug naar huis. Gotenburg, 10.10.2018
5 reacties
van Gellekom · 18 oktober 2018 op 11:20
In mijn jeugd kwam er een rijke man naast ons wonen. Hij bouwde een schuurtje. Wij kijken. Je wist niet beter. Je was blij met niets.
Nummer 22 · 18 oktober 2018 op 16:15
Dat was een rijke man zeg. Op ons landgoed kwam een zwerver in een doos wonen en hij roosterde bijna de gehele populatie aan wantsen en rupsen. Ook zwom hij in een gierput omdat hij dan onder gelijke geuren kon blijven. Tsja, we wisten niet beter. We waren blij met hem omdat de zwerver ook nog eens alle grasprietjes telde en ons haarfijn ging uitleggen dat er onder de grassprietjes ook alexandertjes zijn die rechtop blijven staan. De zwerver werd 98 jaar en verdween in de gierput om nooit meer boven te komen drijven.
van Gellekom · 19 oktober 2018 op 11:26
later kwam er een bureau voor mannen met onverzorgd okselhaar in dat huis. De langst die er zat was ene Henk-Jan. Deze Henk-Jan voorspelde het weer.Kreeg hij de lachers op zijn hand.Moest die hand in het gips.Smeet hij uit boosheid 2 levende bananen door het raam. Kon je weinig mee.
Mien · 19 oktober 2018 op 22:14
Waar ik aan denk?
Aan vlaflip natuurlijk.
Nummer 22 · 20 oktober 2018 op 10:53
Deodorant met de wilde frisheid van de geurvreters als ring van zelfvertrouwen.