Robert Long is dood. De zanger die tegen alles en iedereen aanschopte in de jaren 70, is niet meer. Al vind ik dat hij als tekstschrijver al een tijdje terug is overleden. Ik ben groot gekomen in een gezin waar volgens mijn moeder niet gepoept werd maar “gedrukt”, ook hadden wij geen “kont” maar een “bips”. Mijn vader vond het allemaal enigszins overdreven en als “stil” protest zongen wij iedere zondag het lied van Leen Jongewaard mee “Op een mooie Pinksterdag”, daar kwam namelijk de zin “en maar kijken naar de kont van het paard” in voor. Het zingen werd schreeuwen als we bij het woordje kont aan kwamen. Mijn moeder keek ons dan bestraffend aan, waarop mijn vader onschuldig zei dat we gezellig aan het meezingen waren.

Toen in 1972 de LP Vroeger of Later uitkwam, werd die natuurlijk door mijn vader meteen aangeschaft. Leen Jongewaard werd vergeten en iedere zondagmorgen zongen wij uit volle borst mee met liedjes als Mien, Angst, Vieze Lieze etc. Als kind had ik geen flauw benul wat ik mee zong, maar er werden “vieze” woorden in gebruikt, dus was het voor mij al snel goed. Mijn moeders gezicht betrok en stond op onweer, maar haar protesten werden wederom van tafel geveegd met de woorden dat we gewoon gezellig aan het meezingen waren.

Mijn moeder vond het vreselijk, maar iedere LP die uitkwam van Long werd gekocht. Ik zal een jaar of 16 zijn geweest toen ik de Beschaafde Tango hoorde. Ik moet eerlijkheidshalve toegeven dat het niet eenvoudig was om al die scheldwoorden uit mijn hoofd te leren, maar na een keer of 4 zaten ze er goed in. Het stille protest uit de jaren 70 werd een luid protest. Als ik ruzie met mijn moeder had, werd het lied opgezet, niet 1x maar zo vaak mogelijk achter elkaar, totdat ze witheet van ingehouden woede mijn kamer binnen kwam om te vragen of die plaat af kon? Waarop ik natuurlijk als onschuldig engeltje antwoordde dat ik gezellig aan het meezingen was.

Ik heb mijn moeder vaak uitgelachen om haar taalgebruik en haar wijze waarop ze ons heeft opgevoed. Haags praten was uit den boze, wij behoorden keurig ABN te spreken. Nu ben ik zelf moeder en natuurlijk een moderne moeder, dus wij poepen en hebben een kont. Geen spastisch gedoe meer dacht ik, gewoon zeggen wat je denkt, klaar! Tot verleden week mijn jongste tegen me zei in een heftige discussie “Kutwijf!”
Ik was met stomheid geslagen en dat ben ik zelden, neem dat van mij aan, maar heel langzaam drong het tot me door dat mijn moeder het misschien nog niet zo verkeerd heeft gedaan.

Categorieën: Maatschappij

12 reacties

Prlwytskovsky · 23 december 2006 op 17:30

Ja Bitchy, c’est la vie.

Trukie · 23 december 2006 op 18:44

Toch hebben veel van zijn teksten mij vaak geraakt.
Hij kon het ook xonder grove woorden.
Op een manier die nog ge-evenaard moet worden.
En wie weet hoe vaak ze gebruikt, pardon -geciteerd-, zijn om gelegitimeerd een verborgen verzet tot uiting te brengen?

pepe · 23 december 2006 op 18:54

[quote]Als ik ruzie met mijn moeder had, werd het lied opgezet, niet 1x maar zo vaak mogelijk achter elkaar, totdat ze witheet van ingehouden woede mijn kamer binnen kwam om te vragen of die plaat af kon? Waarop ik natuurlijk als onschuldig engeltje antwoordde dat ik gezellig aan het meezingen was.[/quote]

Arme moeder, die had allang door dat jij later Bitchy zou gaan heten 😉

Leuke column en gelukkig blijven zijn tektsen leven.

SIMBA · 23 december 2006 op 19:38

Ik was als tiener grote fan van Robert Long en wilde ook graag de theatershows zien/meemaken.
Mijn vader ging altijd gezellig met me mee!
Een geweldige man is van ons heen gegaan, maar zijn teksten en liedjes zullen blijven voorbestaan.
(dit had een grafschrift kunnen zijn)

Goede column Bitchy, fijn dat je hem zo herdenkt!

WritersBlocq · 23 december 2006 op 20:10

Leuke column 🙂

pally · 23 december 2006 op 21:44

Goede column, Bitchy, waarin je je ode aan Robert Long prachtig verweeft met je jeugd en opvoeding.Heel mooi!

groet van Pally

Li · 23 december 2006 op 22:38

Heerlijke column Bitchy. Ik ken Robert Long nog uit de tijd van Unit Gloria. The last seven days vond/vind ik bijvoorbeeld helemaal fantastisch.

[quote]en maar kijken naar de kont van het paard”[/quote]

Hier zit je fout. Deze zin komt uit ‘In een rijtuigie’en niet uit ‘Op een mooie pinksterdag’.

Daar zongen we ‘vader is een hypocriet, vader is een lul’, 😀

Li

DriekOplopers · 23 december 2006 op 23:20

Mooie column, Bitchy. Uitstekend gedaan. Papa en mama Oplopers waren ook nogal wars van grof taalgebruik, maar dat heeft mij er niet van weerhouden, stevig tekeer te gaan.

Over Robert Long heb ik wat dubbele gedachten. Stevige protestliedjes tegen alles wat behoudend, lullig en rechts is opgenomen, maar jaren later wel voor de TROS gaan werken… Ik weet het niet…

Driek

KawaSutra · 24 december 2006 op 14:30

Ik ben geen fan van Robert Long, nooit geweest. Hoewel hij in de kern van zijn teksten veel te zeggen had vond ik het altijd meer provoceren. En met provocatie bereik je vaak het tegenovergestelde. Zal ook wel met mijn opvoeding te maken hebben gehad. Daarom vind ik jouw column een perfecte beschrijving van hoe de visie op jeugdherinneringen kunnen veranderen.

Ellebel · 24 december 2006 op 17:09

Ik heb niets met Robert Long, nooit gehad en ga het nooit meer krijgen. Misschien ben ik te jong om die ‘opruiende’ teksten van hem te waarderen.
Krijg ook een beetje jeuk van de omschrijving van je moeder; ik heb een hekel aan mensen die zich beter voor willen doen dan ze zijn en dat proef ik toch een beetje uit je verhaal.
Wel heel lollig dat je jouw eigen recalsitrante gedrag nu volop terugkrijgt van je eigen kroost 🙂

Chantalle · 25 december 2006 op 13:17

Leuke Column om te lezen.

In tegenstelling tot velen hier, ben ik wel een echte Robert Long fan. In veel van zijn teksten herkende ik mezelf. Vooral het nummer: “Liefste, mijn liefste” is op mijn lijf geschreven.

Bitchy · 26 december 2006 op 18:05

@Li Het enige wat ik daadwerkelijk heb onthouden is het *kont van het paard*, altijd gedacht dat het uit een *mooie pinksterdag* kwam, dank je! De 7 days vond ik heel indrukwekkend, zelfs een beetje sinister als puber zijnde dan 😉

@Driek Je hebt helemaal gelijk. Ik vond hem niet meer geloofwaardig vanaf het moment dat hij taalspelletjes ging presenteren, hij werd milder, misschien toch de leeftijd. Hij is uiteindelijk ook getrouwd en daar schopte hij in het verleden ook erg hard tegenaan.

@Kawa ik begrijp je helemaal, wij lijken nu waarschijnlijk meer op onze ouders dan we willen geloven 😉

@Ellebel Nee, mijn moeder was een mens uit duizenden, eerlijk en oprecht en een moeder zoals ik ze nu niet meer ken, warm, verzorgend! Zij vond alleen dat je in ieder geval moest weten hoe het hoorde, of het nu de tafelmanieren waren of het gebruik van het Nederlands.

@Chantalle Liefste mijn liefste, een enorm mooi nummer!

@

Geef een reactie

Avatar plaatshouder