Als het stormt, moet je niet zeiken over principes, maar de handen ineenslaan om de tent te redden. Pas als dat gebeurd is kun je, onder het genot van een mok hete chocolade, in een rustige sfeer, van gedachte wisselen over elkaars opvattingen. Ik excuseer me niet voor mijn columns. Per slot van rekening is het mijn mening, hoef je het niet met mij eens te zijn en ben je niet eens verplicht hem te lezen. Bovendien verkondig ik geen dogma’s maar geef adviezen, zoals Erasmus, humanist én diepgelovig rooms-katholiek, het formuleerde.
Aan de mensen die geloven zonder te leuren met dogma of heilige boeken, zonder verkettering van anders- of niet-gelovigen, zonder brandstapel of jihad, zonder verboden of huichelarij: jullie geloof is oprecht en jullie zijn sociaal, menslievend, humaan, ja: humanistisch.
Welnu, daar heb ik geen enkel probleem mee, behalve natuurlijk met het feit dat jullie logisch, rationeel, filosofisch en wetenschappelijk gezien een onneembare denkgrens overschrijden.
Maar aangezien jullie mij geen kwaad doen en humaan zijn, zie ik jullie in de praktijk van alle dag als medestanders in de altijddurende strijd tegen dogmatisme, geloofsdwang en de daarmee samenhangende slaven- en heersersmoraal. De kloof tussen die twee soorten van geloven is net zo groot is als tussen Vrijdenken en fundamentalisme.
Om het nog één keer samen te vatten: het bovenstaande moet je zien in samenhang met mijn verwerping van bijgeloof, dogmatisme, geloofsdwang, dictatoriaal optreden en autoritair denken. Ongeacht of dat uit naam van een of ander heilig boek over ons wordt uitgestort of zijn verontreinigde bron vindt in een politiek handboek of partijprogramma.
Amen.
8 reacties
Meralixe · 15 december 2011 op 07:20
Geloven is iets voor waar aannemen dat men niet ziet. Dat krijg ik NIET uitgelegd.
Wat anderen met mijn geloof trachten te doen, dat zie ik dagdagelijks om mij heen.
Amen.
Nee, bij dergelijke materie zet ik geen Smileys, die zijn er voor de humor, denk ik.
Libelle · 15 december 2011 op 10:53
Eens.
Dees · 15 december 2011 op 14:53
Je introductie en het vervolg vind ik niet helemaal op elkaar passen; er zitten gaten tussen.
Ik heb een hekel aan de schrijver over de schrijver columns. Waarom weet ik niet. Misschien zoek ik ook of juist van schrijvers zelfrelativering.
Ik heb een hekel aan misgebruik van het woord “Amen”. Het geeft voor mij een misplaatst gevoel van het laatste woord hebben. Volgens mij zijn woorden en principes nooit laatst. Want van laatste woorden word je zo dogmatisch.
Je begrijpt het al, dit stukje kan me volstrekt niet bekoren. Terwijl de inhoud van de ideeën die er ook in staan wel (be-)koren (op mijn molen zijn).
sylvia1 · 15 december 2011 op 18:57
Het voelt als een reactie op kritiek, dit stuk, vooral het eerste deel.
pally · 15 december 2011 op 22:14
Ik begrijp niet zo goed wat jij hier vanaf de kansel verkondigt, Jan, maar ik vind de toon niet fijn: klinkt als een soort verdraagzame onverdraagzaamheid… 🙁
groet van Pally
JanBontje · 15 december 2011 op 22:40
Ik wilde nu juist onder woorden brengen dat ik gelovigen die mij niet tot last zijn, mij niet lastig vallen met hun dogma’s en (schijn)heilige huisjes, als ‘kameraden’, als bondgenoten tegen dictatuur, dwingelandij, geloofsfanatisme, onverdraagzaamheid, enz., zie In de geest van Erasmus kortom.
Kennelijk is dat dit keer niet of niet voldoende gelukt.
Zoals Erasmus al zei: “De christelijke kerk is met bloed gesticht” en zal dus, wil zij acceptabel zijn, zich moeten losmaken van de bloedige en bloederige, dogmatische, totalitaire grondslagen en aspecten van dat geloof, zoals Erasmus deed. En zoals vele miljoenen christenen gelukkig ook doen. Met hen, dat moge inmiddels duidelijk zijn, heb ik geen moeite, heb ik geen vete, voer ik geen strijd.
Maar wél met autoritaire en ‘(meningen) opleggende’ entiteiten als de SGP, (soms) de CU, (soms) het CDA, dogmatische en starre secten en kerken die andersdenkenden verdoemen of vermoorden (zoals in de VS, waar christenfundamentalisten abortusartsen hebben vermoord; nog maar een paar jaar geleden!), met orthodoxe joden die vrouwen verhinderen te stemmen (zoals nét in Israël!), met jihadistische mohammedanen die moorden en terroriseren, enz. enz. enz. Iedereen die dat wil kan de voorbeelden aanvullen…
Dát wilde ik onder woorden brengen.
Sjalom.
Meralixe · 16 december 2011 op 09:38
Zo had ik het ook begrepen….
Dees · 16 december 2011 op 10:21
De boodschap was voor mij niet onduidelijk. Wel ambigu, door teveel vermenging met je ‘zelf’ en inderdaad de hint naar het feit dat je kritiek hebt gekregen over je schrijven, waartegen je je verweert. Dat maakt de column zwakker.
In je reactie heb je het over ‘(…) dat ik gelovigen die mij niet tot last zijn (…)’. Ook daarin lijk je het over iets [i]persoonlijks[/i] te hebben. Terwijl de laatste alinea van je reactie wel weer glashelder verwijst naar een breder perspectief.