Oudejaarscolumn 2006 deel 1

We hebben weer afscheid genomen van een prachtig jaar. Het begon een beetje saai, zo zonder cafébrand, maar gelukkig hadden we toch een prachtig internationaal einde. Zijn leven hing al een tijdje aan een zijde draadje en hij hoopte dat iedereen de draad kwijt zou raken, maar zaterdag hing ie gewoon aan een mooi dik ordinair stuk touw.

Klaas is dood, leve Kerst

Sinterklaas is weg, geloof jij het. Niemand ziet hem ooit de landsgrenzen over gaan, maar ja niemand zwaait hem ook ooit uit, dat is allemaal teveel moeite blijkbaar. De kado’s zijn binnen én nou wegwezen én snel, want de kerstman komt eraan. Het is een beetje alsof je je minnares via het raam naar buiten bonjourt, omdat je vriendin thuiskomt. Spannend…uh..ik bedoel, respectloos.

Pietluttigheid en ex-tapes

Geïrriteerd probeer ik de kleuren van mijn TV bij te stellen, want op mijn scherm huppelen wat gekleurde pieten rond. Later blijkt dat dat hoort. Yeah right! Dat hoort niet! Teletubbies hebben kleuren, troetelbeertjes hebben kleuren, de snorkels, M & M’s, confetti, slingers, en Xenos vazen. Pepernoten zijn bruin, poezen zijn roze en zwarte pieten zijn .. zwart!

Stout en fout

Uit het onderzoek ‘Hoe Stout is de Nederlandse Vrouw?’ blijkt dat de Nederlandse vrouw snoept, smoest, roddelt, flirt, mannen keurt, wel eens te veel koopt en zichzelf wel eens flink verwent. Wat een waslijst, vind je het gek dat ze nooit klaar zijn met het huishouden. Logisch ook dat ze minder salaris krijgen, ze doen ook minder met al dat stoute gedoe erbij!