Toch niet voor niks een kaartje gekocht

Zondag had ik weer zo’n dag. Het was mijn eerste zweefvliegdag van het jaar. Toen ik ’s ochtends van huis vertrok, op weg naar de trein, was ik zenuwachtiger dan ooit. Heb ik al mijn spullen wel bij me? Weet ik wel zeker dat de trein om vier voor acht vertrekt? Kan ik eigenlijk nog wel vliegen? Kennen de andere vliegers mij nog? Al deze vragen schoten door mijn hoofd omdat ik al bijna een half jaar niet meer gevlogen had.