Diversen
Van oude mensen en dingen die voorbij gaan
Een paraplu blijft venijnig met een punt in mijn haar hangen. We staan in stromende regen dicht op elkaar gepakt aan het pas gedolven graf. In mijn poging de paraplu los te prutsen, glibber ik in de modder en kan me nog net vastgrijpen aan een onbekende buurvrouw, die me ervoor behoedt dat ik onderuit ga. De paraplu schiet los met een flinke pluk haar aan de bewuste punt. ‘Au!’ doorbreek ik de stilte. Niemand lijkt te reageren, maar ik zie vanuit mijn ooghoek een verstoorde blik. Ik schaam me diep en doe wat passen achteruit om die ogen te ontwijken.
