Hij wroet met zijn tangen tussen mijn tanden en mompelt: ‘Stabiel.’ Ik moet hier volledigheidshalve bij vermelden dat hij vele uren heeft besteed om deze status te bereiken. Hij is een vakman: al zijn vullingen zitten nog vast en getrokken kiezen zijn niet weer aangegroeid. Op het kerkhof heerst eindelijk Lees meer…
Ik begrijp de, bijna, rage om goed-gevoel-momenten op te halen tegen coronastress. Meestal gaat het dan om een nostalgisch lied, gedicht, boek of andersoortig kunstwerk dat voldoende waterlanders oproept om de bevlekte ziel te wassen. Helaas werkt dat tegendraads: het zo versterkte verlangen maakt het ongemak juist groter. Mijn methode: Lees meer…
Raaskallend schelden en ongenuanceerd meningen spuwen onder het mom van satire, is een affront jegens de meesters van dit genre: Kees van Kooten en Wim de Bie. Ik denk direct aan Mehmet Pamuk, de Turkse gastarbeider die beter Nederlands praat dan zijn groenteboer Henk Blok. De spanning tussen de twee, Lees meer…
Schrijven en ritme verenigen zich in melodieën van literatuur en muziek. Reden om naast de digitale typemachine een dito drumstel te plaatsen. Slaan en aanslaan bevrijdt opgeslagen energie, ontslaat de gevangen scheppende geest.Beide vaardigheden vergen techniek, vooral echter inspiratiebronnen. De beeldhouwende Jan Wolkers, slepende Charlie Watts, lagenkunstenaar John Irving, onvoorspelbare Lees meer…
Hij controleert de telefoon, gaat vroeger dan anders douchen en laat de kunststof deur op een kier staan voor als hij mocht overgaan. Na het ontbijt scrolt hij ieder halfuur door zijn sociale mediakanalen: geen activiteit. Rond vieren passeert de postbezorger met een lege tas zijn brievenbus. In arren moede Lees meer…
