Autopech op zondag

In veel gezinnen staat de winterzondagochtend in het teken van lekker uitslapen, uitgebreid ontbijten, daarna even nadenken over wat die dag te gaan doen en vervolgens lekker de hele dag in jogging-pak thuis rond blijven lummelen. Zo ook bij ons. Ware het niet dat onze zoon van 13 dit voetbalseizoen is ingedeeld in een zondagcompetitie. Dat gegeven betekende op slag een kentering in het vaste luie zondagochtendritueel van ons gezin. Zondag 28 februari 2010 gaat geheid onze gezinsgeschiedenis in als één van de meest merkwaardige zondagochtenden, en ik ga jullie nu ook vertellen waarom:

Als vanouds ben ik ook deze zondag weer het vroegst uit de veren van allemaal. Een kopje koffie, sigaretje, serene rust, begroetende huisdieren en het restant van de zaterdagkrant typeren mijn traditionele relaxte zondagochtendritueel. Nadat ik het krantje echt helemaal heb verslonden, ga ik even wat lezen op een autosite, waarvan ik vooral de lezersreviews erg leuk vind. Ik weet dat ik dit niet te lang kan doen, want de voetbalwedstrijd is deze keer erg vroeg gepland. Voorafgaand hebben we op zaterdag al besloten dat mijn vrouw mee gaat met onze jongste en dat ik hen later op de dag op ga halen met de oudere zoon en dochter, waarna we dan met z’n allen naar de hockeywedstrijd van de oudste zoon gaan kijken. Een bezoekje tussendoor aan oma paste ook nog leuk in dit geheel, dus het dagje “modelgezinnetje spelen” kon gaan beginnen.

Het ontbijtje in elkaar flanzen gaf als vanouds geen problemen. Je kent het wel, sinaasappeltjes persen, eitjes koken, croissantjes in de oven, rosbief op tafel, kortom…… Hét normale zondagochtendwerk voor de man in het gezin. Om 8 uur zat ik met mijn lieve vrouw en een duffe jongste zoon aan het eerste ontbijt. (de oudste twee lagen nog in een heel diepe rust te ronken) Na het ontbijt heb ik nog even de hond uitgelaten, zodat vrouw en zoon nog even de voorbereidende puntjes op de i konden zetten voor wat de wedstrijd betreft. En nadat ik ze beiden heb afgezet bij het verzamelpunt, kon ik nog even terug naar het nog warme bed. Mmmmmm, heerlijk!

Om half elf er weer uit, ontbijt “numero due” bereiden, oudste koters het bed uit blèren, snel douchen en de auto in. Dat geheel allemaal zonder na te denken en volledig op de automatische piloot. En dan………………………..

Rijdend op de A9 verschijnt er opeens een melding op het infodisplay dat ik zo snel mogelijk een garage moet gaan zoeken. Let wel: Het is zondag! Teleurgesteld door dit soort informatie van een automerk welke niet in de catogerie valt die te maken heeft de huidige mediaophef en zelfs een naam heeft op te houden op het gebied van betrouwbaarheid, begin ik nerveus te worden. De aanwijzing in het display geeft aan dat de accu of de dynamo het begeven heeft en dat verdere informatie bekend zal worden zodra ik een werkplaats van het merk met de ster heb betreden. Lekker dan…… Het is zondag en ik heb een strak gepland schema te volbrengen! Al snel bemerk ik dat de ramen gaan beslaan en dat het sturen opeens zonder bekrachtiging plaatsvindt. Nog immer geen acute paniek. We rijden door en nadat we het schema onderling al wat hebben omgegooid, komen we aan bij de voetbalclub, waar de jongste en mijn vrouw opgehaald moesten worden. Daarna zouden we nog een heel stuk verder moeten, maar nu was het zó gepland dat we de 2 oudsten thuis (bij hun moeder) af zouden zetten en als een speer terug zouden gaan naar ons eigen huis. Helaas is niet alles wat gepland wordt ook uiteindelijk het voltooide resultaat.

Nadat we de A4 waren opgedraaid en ik zelf zo’n beetje de top van gespannenheid had bereikt, merkte ik dat de temperatuur van de motor nu wel erg snel omhoog was gegaan en ik besloot om de auto op de vluchtstrook, met de motor uit, uit te laten rijden. Ik hoopte daarbij natuurlijk dat we het daarmee zouden halen tot het welbekende Brugrestaurant, wat uiteindelijk ook lukte. En aangezien ieder mens weleens een beetje geluk mag hebben, liet het toeval ons zó uitrollen naar een geparkeerde auto van de ANWB. Yessssss….. Hoeveel geluk wil je hebben bij een geval van pech? De monteur, die bij die auto hoorde, was vriendelijk en behulpzaam. Alleen moest hij al snel vaststellen dat het probleem van onze auto niet zomaar eventjes in de regen verholpen kon worden. Het probleem van de gebroken V-snaar zou op zich niet zo problematisch zijn geweest, maar het feit dat onze auto bleek te zijn uitgerust met de grootst verkrijgbare motor en daardoor alles moeilijk toegangbaar was, deed de monteur besluiten om maar een sleepwagen te bestellen.

De oudste twee kinderen werden uiteindelijk door hun moeder opgehaald, wij hebben géén hockeywedstrijd meer gezien, en wij hebben meegemaakt wat het is om mee te rijden met een vrachtauto, waar onze eigen auto achterop stond.

Mag het aankomende zondag alsjeblieft weer normaal zijn?