Brownies en Downies, maar niet in Roermond

Roermond. Ik zou er nog niet dood gevonden willen worden. En ook niet levend, trouwens. Waarom? Roermond gaat gebukt onder een overdaad aan randdebielen. Pakweg een derde van de Roermondse bevolking is niet goed snik.

Boegbeeld van dit verstandelijk en moreel onvermogen: Jos van Rey. Zo’n vastgoedlul met een functie in het stadsbestuur. En ondertussen zijn vrindjes aan leuke dingetjes helpen. Namens de VVD, uiteraard. Beetje bijbeunen ook, als lid van de Eerste Kamer, en wat dingetjes binnen zijn partij. Toen hij een ambtsmisdrijf pleegde door een partijgenoot in te seinen over de vragen die hem te wachten stonden tijdens de sollicitatieprocedure voor het burgemeesterschap, was zelfs voor de VVD de maat vol. Uiteindelijk begon Jos van Rey in de aanloop tot de gemeenteraadsverkiezingen zijn eigen partijtje. En? Wat gebeurde er? Houd u zich even goed vast? Zet u vast een glaasje water klaar tegen de schrik? Wat gebeurde? Ruim 30 procent van de Roermondse stemgerechtigden koos voor Jos van Rey en zijn fraudepartij.

Roermond. Echt. Ik zou er nog niet dood gevonden willen worden.

En het wordt nog erger.

Kent u Brownies en Downies? Dat is een Brabants initiatief waardoor mensen met het Downsyndroom met een flink handje hulp van horeca-professionals aan de slag kunnen in een lunchroom. Heel erg leuk initiatief. Ik vind dat mooi: mensen die het niet zo getroffen hebben, toch op een leuke en zinvolle manier aan het werk laten zijn. Super. Op diverse plaatsen in ons land zijn soortgelijke initiatieven tot wasdom gekomen. Zo ook dus de filialen van Brownies en Downies. Al een stuk of tien vestigingen, vooral in Brabant. Volgende filiaal: Roermond. Leuk, zou je zeggen.

Zou je zeggen, ja.

Maar de omwonenden van het Munsterplein vinden de komst van Brownies en Downies helemaal niet zo leuk. Waarom niet? Volgens de omwonenden van het Munsterplein betekent de komst van een mongolenlunchroom een vermindering van het woongenot en een waardedaling van hun huizen. Ik vraag mij dan oprecht af, wie nou eigenlijk de mongolen zijn… Of nee, dat vraag ik mij helemáál niet af. Er is immers, wanneer het gaat over de inwoners van Roermond, maar één antwoord mogelijk.

Best een lelijk scheldwoord. Mongolen. Maar in dit verband zo enorm toepasselijk. En dan heb ik het dus niet over die mensen die bij Brownies en Downies op hun leuke, geheel eigen manier koffie en lekkers serveren. Die verdienen het niet om te worden geschoffeerd. Nee, dan heb ik het over de verstandelijk zwaar teleurstellende inwoners van de beschamendste stad van ons land. Roermond. Vergeleken met Roermond is Suriname geen bananenrepubliek, biedt Almere een hoogstaand cultureel leven en heeft Den Helder een prachtige skyline. Roermond. Een stad vol klapmongolen.

De inwoners van Roermond stemmen massaal op een corrupt zooitje. De inwoners van Roermond vinden die rotkop van Jos van Rey geen ontsierend element in het straatbeeld. De inwoners van Roermond vinden dat er in hun stad sprake is van woongenot. Woongenot. In Roermond. Tuurlijk. Als ik met de trein stil sta op het station, zie ik dat Roermond aan het oog wordt onttrokken door een blinde muur. Terecht. Het stinkt er ook altijd een beetje. Naar koeienstront en bejaardenpis. Roermond dus.

Trouwens, hoeveel is een woning eigenlijk waard, als die pal naast de Onze-Lieve-Vrouwen-Munsterkerk staat? Zo’n gebedshuis van die sekte met die beklagenswaardige priesters die met hun fikken aan kleine jongetjes zitten. Dan staat de waarde van je woning sowieso al ernstig onder druk. Zelf woon ik liever naast een vestiging van Brownies en Downies, dan naast een filiaal van de Kinderkerk van Rome.

Raar trouwens, dat er in die spuuglelijke stad geen rellen zijn uitgebroken. Dat het weldenkende deel van de stad niet met stokken en stenen is opgetrokken naar het Munsterplein, om het schorem dat zich verzet tegen de komst van Brownies en Downies eens even een lesje te leren. Maar nee hoor, zelfs het deel van de Roermondse inwoners dat meent over een restje verstand en fatsoen te beschikken, accepteert stilzwijgend de ronduit hufterige handtekeningenactie tegen de komst van Brownies en Downies. Dat zegt veel. Heel veel.

Kortom, Brownies en Downies, doe mij -en vooral jezelf- een lol! Zet dat hele Roermond uit je hoofd. Echt, doe dat jezelf niet aan. Open een vestiging in Amsterdam, en ik kom iedere week met medeneming van mevrouw Oplopers en een schare vrienden en vriendinnen koffie drinken en brownies eten.

En Roermond dan? Daar is wat mij betreft geen plaats meer voor horeca van welke aard dan ook. Voor de oplossing van het probleem-Roermond zie ik slechts één uitweg. Ik zou graag zien dat heel Roermond wordt bedolven onder een dikke laag bouwpuin en chemisch afval. Inclusief de bewoners. Alle bewoners? Ja, doe maar. Voor de zekerheid.