Zaterdag 23 oktober 2010. Ik ga demonstreren in Den Haag tegen de asociale bezuinigingen van het kabinet Bruin 1, alias Wilders 1. Hoewel de opkomst niet erg groot leek, was deze voorzet tot verzet bemoedigend. Goed dus. Maar iets was fout. Allereerst verplaatste de burgemeester van Den Haag, Jozias van Aartsen (ook VVD), de demonstratie op het laatste moment naar een veldje naast het Malieveld, buiten het centrum dus zonder pottenkijkers. Hoezo partijdig. Dan de overkill aan politie en opgefokte ME, vooral na (!) de demonstratie, toen het vinden van een demonstrant moeilijker waas dan het zoeken naar een speld in een hooiberg. De straten om het veld zagen zwart van het blauw. Overvolle overvalwagens, politie te voet, te paard, op de motor, op de fiets, per auto, ME’ers die in ware veldslagorde de straat afzetten, laag hangende helikopters – dit alles gaf mij een dubbel gevoel: ‘waar heb ik dit eerder gezien’ en ‘waarvan is dit oorlogsvertoon in vredesnaam het begin’.

Het was héél intimiderend en een oudere man sprak dan ook zijn afschuw uit over het machtsvertoon en maakte zich via een sluipweg angstig uit de voeten. Zó ver heeft Bruin 1 het dus al laten komen. En ze waren nog geen tien dagen aan de macht.

Witheet werd ik toen ik uit de mond van politiemensen hoorde dat ‘wie aan de demonstratie had meegedaan’ er niet door mocht. En dus een omweg moest maken om op zijn bestemming te komen, zelfs al was die maar tien meter van de plaats delict omdat je fiets daar stond. De politie = van Aartsen = de overheid = Bruin 1, pleegde immers een delict: ‘demonstratietypes’ werden staande gehouden. Ze droegen nog geen gele ster of door IBM geleverde streepjescode op hun voorhoofd of arm, dus hoe kan de politie in godsnaam weten dat je een demonstratietype bent!? Intimidatie en discriminatie dus. Van Aartsen schond een grondrecht. Waarom? Omdat hij collaboreert met Bruin 1. Burgemeesters in oorlogstijd kiezen immers meestal de foute kant.

Het had geen zin te discussiëren, want bevel = bevel. Dat werd mij zonder nuances duidelijk gemaakt. Toch kan een agent, als hij echt wil en zijn best doet, heus wel zelf denken…

Categorieën: Actualiteiten

2 reacties

sylvia1 · 27 oktober 2010 op 09:52

Uit alles spreekt je boze verontwaardiging en ik kan het me voorstellen. Een met vuur opgeschreven ooggetuigenverslag, niet zozeer mooi geschreven, wel oprecht.

Frans · 28 oktober 2010 op 22:26

Ik sluit me bij Sylvia aan. Verhaal is wel helder geschreven.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder