Burgerlijk

Het afgelopen weekend heb ik mijn maat Dikbalg geholpen met verhuizen.
Op zich niets bijzonders, want Dikbalg verhuist nog vaker dan de gemiddelde Roma-zigeuner. Het opmerkelijke zit hem in het feit dat hij blijft samenwonen met de ook extreem veel verhuizende kameraad di Stefano, de wegpiraat met lood in z’n rechtervoet. Dat de beide nomaden blijven vasthouden aan deze samenlevingsvorm terwijl ze de dertig al gepasseerd zijn is frappant te noemen, temeer omdat de heren verre van homoseksueel zijn. Frappant is ook dat de homo’s van tegenwoordig juist heterogedrag gaan vertonen. Het is namelijk een trend in de homoscene om een kinderwens te hebben. Omdat het krijgen van kinderen voor homo’s technisch nou eenmaal moeilijk ligt besluiten ze vaak om een stel negertjes in het buitenland te kopen. Nou ben ik beslist niet homofoob of iets dergelijks, maar ik heb mijn twijfels over dit verschijnsel. Kinderen opvoeden is heel andere koek dan het meedoen aan een rage met jojo’s of het knopen van scoubidoo touwtjes. Tevens beleven adoptiekindertjes op termijn vaak een identiteitscrisis en het zal voor deze impulsaankopen zeker niet helpen dat hun ouders van de chocoladekant zijn.

Een bekende homo met gekochte kinderen is Paul de Leeuw.
Deze corpulente speknicht is na de ontmaskering van de pseudo-socialist Jack Spijkerman als enorme geldwolf naar voren geschoven als dé grappenmaker bij de VARA. De Leeuw was zo’n tien jaar geleden best origineel en soms zelfs grappig, maar tegenwoordig is Paul door zijn kunstmatige ouderschap ongekend mild en daarmee volkomen oninteressant. De chaotische taferelen in zijn shows kunnen de inhoudsloze programma’s nog enigszins camoufleren, wie echter vaker dan drie keer een uitzending heeft aanschouwd komt al snel tot de conclusie dat haren uit je eigen doucheputje pulken leuker is.

Het is triest om te constateren dat de gasten vaak grappiger zijn dan Paul de Leeuw en onze komediant de zwakbegaafde Adje nodig heeft om wat goedkope grappen op af te vuren. Het gebrek aan originaliteit noopt de Leeuw tot het zingen van z’n eigen liedjes uit een grijs verleden, de dikke domkop nodigt vaak echte zangers uit om mee te zingen waardoor het op een pijnlijke manier duidelijk wordt dat Paul bij het uitdelen van het zangtalent in de verkeerde rij heeft gestaan. Het is al met al dus een beschamende vertoning en dat komt allemaal doordat Paul de Leeuw zonodig kinderen moest hebben. Homo’s die heterogedrag gaan vertonen zijn op die manier gewoon te gewoon.

Paul de Leeuw is burgerlijk geworden.