Christelijk genaaid

Je kunt over Jezus zeggen wat je wilt maar één ding kun je met zekerheid stellen, die jongen heeft het een stuk verder geschopt dan jij en ik. Er is een kledingmerk naar hem genoemd en een hoop van zijn gedachten en ideeën zijn door volgelingen op schrift gezet met als gevolg dat een akelige hoeveelheid mensen probeert volgens die geschriften te leven. Daar hoeft op zich niks mis mee te zijn… Als je het leven volgens Jezus’ leer leeft, betekent dit in grote lijnen dat we allemaal lief zijn voor elkaar en we elkaars fouten vergeven. Staat allemaal in het grote boek (niet te verwarren met het grote boek van Sinterklaas)! Dat geldt dus ook voor Christelijke mannen als J.P. Balkenende en ene Veerman. Deze heren van betekenis hebben zich zelfs aangesloten bij een partij die gestoeld is op de leer van deze Jezus. Een politieke partij. En daar kom je niet zomaar bij. In de regel wordt in die kringen van je verwacht enige scholing genoten te hebben. Beter nog, te hebben gestudeerd! En dát hebben deze lieve jongens.
En daar ging het waarschijnlijk ook mis.

Een beetje student verzuipt namelijk het merendeel van zijn of haar studiebeurs en dat maakt het lezen van welk geschrift dan ook volstrekt onmogelijk. Geloof me, ik weet waarover ik schrijf. Ook ik heb menig poging ondernomen om bepaalde geschriften te lezen, alleen had ik het geluk een studie te volgen waarbij boeken en geschriften nauwelijks relevant waren, op z’n best bijzaak. Bovendien ben ik erg visueel ingesteld en keek dus voornamelijk plaatjes welke mij vervolgens weer inspireerden mijn kwast o.i.d. ter hand te nemen en er eens lekker mee te keer te gaan. Uiteraard is zulks niet besteed aan vrome zielen als Balkenende en Veerman wiens gedachten, normen en waarden, in tegenstelling tot de mijne, bevlekt zijn door opvoeders die ook al een min of meer geletterde achtergrond hadden.

Kortom, de heren hebben hun dorst naar kennis mede gelaafd aan de heilige geschriften zoals de volgelingen van de Here Jezus die hadden opgetekend. Ik kan me voorstellen dat de inhoud van zo’n lijvig boekwerk enigszins verwarrend kan zijn, zelfs zonder kater. Maar zelfs de braafste jongens van de klas zijn zonder enige twijfel meer dan eens goed onder de kar gekomen en dus kun je het deze heren dan ook niet kwalijk nemen dat ‘lief’ zijn voor elkaar op zich nog begrijpelijk zal zijn maar dat ‘elkaar’ een moeilijk hanteerbaar iets wordt. En wat zijn fouten? Wanneer is iets fout? En voor wie moet je nou eigenlijk lief zijn?

Een bijstandsmoeder die een aanvraagformulier voor een aalmoes niet helemaal correct invult teneinde haar hongerende kroost te vreten te geven is per definitie niet lief en erg fout. En daarop staan sancties. Terecht! Een minister, die qua vreten niet echt te klagen heeft, maar gewoon gemakshalve vergeet zijn ongeoorloofde bijbaantjes bekend te maken en bovendien zijn bedrijf middels slinkse trucken wat extra kapitaal toespeelt is op z’n ergst slordig. Daar is dus niks fout aan en bovendien doet deze minister verder zijn werk goed (volgens zijn baas dan) en is dus nog steeds lief. En iemand die lief is, die wordt uieraard beloond. Je kunt het ze dan ook in het geheel niet kwalijk nemen dat de zakken van deze nobele borsten zich jaar in, jaar uit op raadselachtige wijze blijven vullen.

Had die eerdergenoemde bijstandstrut vroeger op school nou gewoon wat beter opgelet, een studie gevolgt, zich tijdens die periode regelmatig vol laten lopen met goedkope wijn en bij tijd en wijle het woord van Jezus tot zich laten doordringen, dan had ze nu geen aanvraagformulieren hoeven invullen voor wat voor uitkering of aanvulling dan ook. Dan had ze nu een vette baan gehad en kwamen alle financiele aanvullingen vanzelf (comes with the job).

Bovenal had ze degene die haar nu zo hard naait ook nog eens in de poppetjes van z’n ogen kunnen kijken terwijl ze genaaid werd en wie weet, nu zelfs naast hem op het Haagse Pluche gezeten.