Beminde gelovigen, vandaag wil ik het met u eens hebben over een belangrijk vraagstuk, dat ons allemaal wel eens bezighoudt. Vooral in dagen van eenzaamheid en beproeving, als het leven ons als het ware dreigt te verpletteren, worden wij bestormd door de grote vragen des levens en vragen wij ons af: ‘Wat heeft het allemaal voor zin?’ Altijd weer kunnen wij het mensen horen zeggen of ergens lezen in een boek of krant of tijdschrift. Dat is namelijk de vraag: ‘Hoe komt het toch dat de goede, almachtige God in een wereld zo vol ellende en verdriet niet ingrijpt?’ Hoewel deze vraag wel voor de hand ligt en ook wel gerechtvaardigd is, geeft hij toch blijk van een zekere oppervlakkigheid. Want hoe stelt men zich dat eigenlijk voor? Dat er een onze lieve heer is die als een soort tovenaar in een handomdraai alle ellende, die voor het overgrote deel door de mensen zelf is veroorzaakt, kan voorkomen of veranderen? De vraag zou naar mijn mening dan ook beter kunnen luiden: ‘Hoe komt het eigenlijk dat mensen elkaar zo veel leed aandoen?’ Ik denk daarbij nog niet eens in de eerste plaats aan Bin Laden en zijn krankzinnige terreurorganisatie die hun hele leven besteden aan niets anders dan moord en doodslag en vernietiging. Maar ook bijvoorbeeld aan landen in Afrika waar hele volksstammen elkaar op beestachtige wijze uitmoorden. En denk eens aan de martelingen en moorden in voormalig Joegoslavië. Er zijn mensen die zonder pardon kinderen doodslaan voor de ogen van hun moeder. Eigenlijk zijn zulke dingen te erg om over te praten, maar wij moeten de waarheid onder ogen zien, hoe hard het ook is. Maar de vraag zou dus eigenlijk moeten zijn: ‘Hoe komt het toch dat de mens zo slecht is of in ieder geval zulke slechte dingen kan doen?’ Mijn antwoord daarop is eigenlijk zo simpel en voor de hand liggend dat het vreemd is dat je het niet zo vaak hoort: ‘Als er een goede God bestaat, dan bestaat er ook een duivel en die veroorzaakt dat. Al het goede komt van goddelijke machten en al het slechte van satanische machten.’ Deze goddelijke machten zijn echter niet oppermachtig. Dat er een soort almachtige goddelijke goochelaar bestaat die met zijn toverstokje vliegensvlug paal en perk kan stellen aan demonische machten, zo kan het volgens mij niet zijn.
Beminde gelovigen, evenals u ben ik een zoekende in de woestijn en een blinde die tastend rondzwalkt in de duisternis van dit aardse tranendal, maar naar mijn mening moeten wij het antwoord in deze richting zoeken.
11 reacties
Dees · 28 augustus 2005 op 11:07
Als OLH in 7 dagen de wereld kan scheppen, kan OLH toch ook wel in een dag of 3, 4 de boel een beetje opruimen?
Wel een leuke format voor deze column trouwens.
bert · 28 augustus 2005 op 13:36
[quote]‘Hoe komt het toch dat de goede, almachtige God in een wereld zo vol ellende en verdriet niet ingrijpt?’[/quote]
Bij afschuwelijke dingen denken we sneller aan een God die dit zou moeten voorkomen. Dat maakt het makkelijker om deze gebeurtenissen uiteindelijk te accepteren.
Bij de vele mooie dingen die we in het leven meemaken denken we meestal niet aan een God, want die gebeurtenissen vinden we dan toch vaak vanzelfsprekend of we vinden dat we dit verdienen of aan onszelf te danken hebben.
Een column om over na te denken.
Li · 28 augustus 2005 op 14:24
[quote]Beminde gelovigen, evenals u ben ik een zoekende in de woestijn en een blinde die tastend rondzwalkt in de duisternis van dit aardse tranendal, maar naar mijn mening moeten wij het antwoord in deze richting zoeken.[/quote]
Er zijn ‘gelovigen’ die zeggen precies te weten hoe het zit. Het is alleen jammer dat sommigen hun mening met alle geweld willen opdringen.
Li
Trukie · 28 augustus 2005 op 16:46
Moeilijk vraagstuk hoor.
Waar je ons trouwens feilloos door heen leidt.
Maar dit vraagstuk is er al een paar eeuwen.
En zo lang er mensen bestaan, moeten we maar hopen dat er we nu eens met z´n allen tegelijk met de neus in de goede richtiing gaan staan.
KingArthur · 29 augustus 2005 op 14:32
Gelukkig zijn je teksten beter dan je commentaren :-).
Een waar woord wat je hier schrijft, naar mijn overtuiging. Helaas zal er altijd ellende blijven bestaan evenals goede dingen. Punt is hier een balans in te weten vinden om het dragelijk te houden. Om aan een god te vragen rotzooi op te ruimen van dingen waarvan je terecht zegt dat deze veelal door de mens zelf zijn veroorzaakt vind ik i.d.d. een erg gemakzuchtige oplossing en tevens niet leerzaam.
Mosje · 29 augustus 2005 op 23:27
Nou nog de armen spreiden en deze woorden zalvend uitspreken, en…. je kunt een heuse tv-priester worden.
Hallelujah!
Amen.
Shitonya · 30 augustus 2005 op 11:08
Dat achtelijke gezeik over religie. Er bestaat geen God, want het tegendeel kan niet bewezen worden. Daar zal hij toch echt eerst voor naar beneden moeten komen.
Wright · 30 augustus 2005 op 15:24
[quote]Vooral in dagen van eenzaamheid en beproeving, als het leven ons als het ware dreigt te verpletteren, worden wij bestormd door de grote vragen des levens en vragen wij ons af: ‘Wat heeft het allemaal voor zin?’[/quote]
Juist, misschien heeft het leven wel helemaal geen zin, een blijkbaar ondraaglijke gedachte.
Zo ondraaglijk dat we het maar een zin geven, in de zin van een God en een hiernamaals. Ik vertoef al jaren in het hiernumaals. En als ik even geen zin heb, maak ik zin. 😉
Raindog · 4 september 2005 op 15:31
Beste Outsider,
Hoewel ik mee kan voelen met wat je bedoelt, vind ik dit stukje als column niet erg bijzonder. De aanwezigheid van Goed en Kwaad (of goede en kwade dingen zo je wilt) zijn slechts één van de vele vaststaande gegevens die het leven tussen de twee ‘oerzekerheden’ geboorte en sterven rijk is. Ook ik geloof niet in een almachtige goochelaar die het met enkel een sierlijke draai van zijn toverstokje allemaal voor ons Goed kan maken en in feite dan nu verwijtbaar zou zijn omdat hij dat kennelijk niet lijkt te doen. Het zou bovendien even makkelijk de vraag op moeten roepen of er dan wellicht een boze goochelaar bestaat die er op zijn beurt dan weer niet te beroerd voor is om met het toverstokje te draaien. Een gedachte die voor veel mensen vaker minder aantrekkelijk om voor waar te houden dan het bestaan van een almachtige goochelaar die in gebreke blijft. In de tussentijd resteert het besef dat zowel goede als kwade dingen – buiten natuurgeweld bijvoorbeeld – voor het overgrote deel slechts voortkomen uit de keuzes van mensen die daar allemaal hun eigen goede en kwade bedoelingen mee hebben. En zo wil het nog wel eens voorkomen dat er kwade dingen in de wereld gebeuren. En gelukkig ook heel veel goede dingen maar gek genoeg halen die de voorpagina’s nooit, hooguit zelden. Keuzes.
Wat mijn eigenlijke vraag aan je is: klopt het dat ik een verband vermoed tussen de titel van de column alsmede de column zelf en het gelijknamige gedicht van Gerard Reve? In dat geval vind ik het jammer dat je het uiterst intieme van de gevoelens van Reve hierover, hebt geprobeerd te veralgemeniseren als het ware. Misschien niet nadrukkelijk hoor, maar dat is toch een beetje de indruk die het op me maakt en dat komt misschien wel door hoe je de lezers aanspreekt als ‘beminde gelovigen’. Let wel: dit commentaar geldt alleen wanneer je een verband bedoeld hebt tussen de column en het gedicht. Want de ‘Dagsluiting’ van Reve gaat volgens mij over de ultieme vraag die een ieder maar voor zichzelf moet zien te beantwoorden of waarin, oh ironie, een richting bepaald moet worden. Keuzes wederom.
Voorts, het goed/kwaad vraagstuk vind ik persoonlijk zo ongeveer de meest boeiende die ik ken. Het is een enorm groot en veelomvattend, zo niet allesomvattend onderwerp en daardoor misschien wel te groot voor een column. Ik vind je poging echter nobel maar vind voor de duidelijkheid dat het tekort schiet als column omdat het bij mij niet iets prikkelt, er niet echt iets is dat ik ervan mee kan nemen. Daardoor blijft het ‘slechts’ een laten weten van je persoonlijke ideeën hieromtrent. In dit geval was het opwerpen van [i]sec[/i] de vraag zoals in het laatste deel van je middenstuk met weglating van de laatste alinea, waarschijnlijk voldoende geweest. Die vraag immers, kent iedereen op zijn of haar eigen manier. Met het concept van de al dan niet verwijtbaarheid van de grote goochelaar had je alleen al een leuk thema te pakken waar mensen later nog eens voor zichzelf over kunnen nadenken wanneer zij dat willen. Ik neem tenminste maar aan, ik geef toe, gemakshalve, dat jij die grote goochelaar immers niet bent ;-).
Met vriendelijke groet,
Raindog
Outsider · 4 september 2005 op 21:32
[quote]klopt het dat ik een verband vermoed tussen de titel van de column alsmede de column zelf en het gelijknamige gedicht van Gerard Reve?[/quote]
Nee, ik heb tamelijk veel gelezen van Gerard Reve en er staat me ook wel iets van bij dat hij een gedicht heeft geschreven met de titel ‘Dagsluiting’, maar ik heb geen flauw benul wat erin staat. Ik heb deze column al eens eerder geplaatst op een andere site, maar toen had ik als titel gekozen ‘Korte preek’. Nu ik hem hier heb geplaatst, heb ik een paar kleine wijzingingen aangebracht en ik wilde niet weer dezelfde titel hebben en daarom heb ik er ‘Dagsluiting’ van gemaakt.
Het aanspreken met ‘beminde gelovigen’ heb ik nog overgehouden uit mijn katholieke opvoeding. De pastoor begon zijn preek hier altijd mee.
[quote]Daardoor blijft het ‘slechts’ een laten weten van je persoonlijke ideeën hieromtrent[/quote]
Ja, meer is het ook niet. Het gaat mij eigenlijk alleen om het uiten van gedachten en gevoelens en om het plezier van het schrijven. Ik schrijf niet met de bedoeling om de lezers iets bij te brengen of aan het denken te zetten, het is misschien wel meer om voor mezelf dingen duidelijker te maken.
Maar hartelijk dank voor je uitvoerige commentaar.
Raindog · 5 september 2005 op 20:50
Outsider, over dat commentaar: [i]anytime,[/i] zoals je weet, [i]my pleasure![/i]
😉
Grappig is dat trouwens. Zelf heb ik niet of nauwelijks iets van Reve gelezen en laat ik net dat gedicht dan weer kennen! Hij hangt bij mij aan de muur, uitgeprikt uit de krant, met een cellotapeje geplakt op het glas van een replica van een Mondriaan, ‘Narcissum’ heet ‘ie als ik me niet vergis. Ik zie het verband nu ik dit schrijf zelf pas. Als het er uberhaupt is tenminste.
Een persoonlijke noot over het voor jezelf schrijven. Dat begrijp ik natuurlijk wel, ik vraag me alleen af of de column dan het meest geschikte medium is zogezegd. Columns worden naar ik meen overwegend vooral gebruikt om anderen aan het denken te zetten of dat tenminste te pogen.
Edoch, schrijven staat een ieder vrij.
Gelukkig.
Groeten,
Raindog