Zonder haperingen dansen de vingers in een hoog tempo over het toetsenbord. De meest ingewikkelde dans voeren de twee handen uit. Een schitterde Pas de Deux. De muur op de achtergrond staat vol met kleine zwarte letters. Die in een rap tempo op de muur verschijnen. Twee handen gaan helemaal op in elkaar. Onafhankelijk van elkaar maken ze de meest ingewikkelde bewegingen. Ze maken met zijn tweeën ruim 230 bewegingen per minuut, maar toch lijken ze haast wel onuitputbaar.
Even plotseling als deze dans begon stopt hij ook weer. Ze raken het stof aan op de andere muur. De afstand tussen de muren wordt groter terwijl de afstand tussen de handen en de stoffen muur niet kleiner wordt.

De handen gaan door met bewegen, maar nu veel sensueler, gevoeliger, teder. Ze mogen even afkoelen onder een verfrissende waterval. Genoeglijk wrijven ze over elkaar. Een heel spel ontstaat er tussen de handen, waarbij de vingers helemaal in elkaar verstrengelt raken.
Een van de handen pakt een grote handdoek en begint liefkozend de andere hand af te drogen.

Geen plekje blijft onberoerd. Als de hand droog is wordt de andere hand op dezelfde wijze helemaal afgedroogd.
Langzaam komt de witte muur met kleine lettertjes weer dichterbij. Gepassioneerd gaan de twee handen weer verder met hun dans. Het is een boeiend spel om naar te kijken, om te zien hoe deze twee dansers helemaal opgaan in elkaar. Het ritmisch tikken op het toetsenbord doet haast denken aan een energieke tapdans. De ene hand daagt de andere hand uit. Het gaat er steeds wilder aan toe. Nog een half uur dansen de handen alsof hun leven er van. De vonken spatten er vanaf. Plots is het hoogtepunt bereikt. Doodstil liggen de handen op het toetsenbord, bij te komen van hun harde werken.

Categorieën: Algemeen

9 reacties

Kotsveulen · 27 december 2008 op 19:59

Ik heb ‘m nu een paar keer gelezen, en het heeft zéker wel iets. Toch vrees ik dat het voor mij te vaag is, ik heb bijna het idee dat ik een stuk gemist heb. Het doet me bijna denken aan een trip…

schoevers · 28 december 2008 op 10:27

Ik vind ‘m zonder meer origineel en mooi.
Misschien had inderdaad het ‘hoogtepunt’iets meer in beeld kunnen zijn.
Maar…….., het erbij fantaseren is ook leuk. Sterker nog: waarschijnlijk zo bedoeld.
Hulde dus.

pally · 29 december 2008 op 10:17

Een mooi schetsje dat van een dagelijkse bezigheid een mysterieus en erotisch stukje ballet maakt. Klasse! :wave:

En wat een heerlijke korte titel, even tussendoor…

Groet van Pally

arta · 29 december 2008 op 11:24

Als dit stukje het gevolg is van deze dans, zou ik zeggen: Vóóral doordansen! (okee, okee, slechte imitatie van Barry Stevens…:-D)

Neuskleuter · 29 december 2008 op 12:41

Mythisch, gedetailleerd, fijngevoelig, dansen mijn handen nu over hetzelfde toetsenbord. Een mooie close-up van een alledaagse bezigheid.

HKVH · 29 december 2008 op 18:09

Dit stukje is niet het gevolg van deze dans, ben mijn werkkamer aan het opruimen en vind [d]tientallen[/d] honderden krabbels, kronkels en hier en daar ook een wat completer stukje. Zoals bijvoorbeeld Dansen.

Evengoed zal ik blijven doordansen!

HKVH · 29 december 2008 op 18:11

Ik ben er niet geheel zeker van dat ik dit in nuchtere toestand geschreven heb… 🙄

Ma3anne · 29 december 2008 op 20:22

Ik dacht dat het over piano spelen ging. Maar nee dus. :stom:

KawaSutra · 30 december 2008 op 20:18

Zeker origineel. Maar ook gevonden krabbels moet je even bewust doorlezen voor het inzenden. Overhaast en in beschonken toestand doen handen nog wel eens struikelen. 😀

Geef een reactie

Avatar plaatshouder