Ach, ik weet het wel, het is geen aangenaam onderwerp. Ik wou dat ik nu een leuke column kon schrijven, maar ik kan dit niet van mij afzetten, ik moet er over schrijven want het is dicht bij mijn bed gebeurd en ik ben er ziek van. Ziek van ellende. In 1961 begon Godfried Bomans zijn column (in de Volkskrant) over de terechtstelling van Chessman met de volgende woorden : Terwijl ik dit schrijf, leeft Chessman nog, maar wanneer u dit leest, is hij al gestorven. Toch is dit niet de reden waarom de zaak-Chessman de hele wereld heeft bezig gehouden. Deze ligt uitsluitend in de tijdsafstand tussen delict en straf. Tussen beide gaapt een ruimte van twaalf jaren. En het is deze afgrond, waarvoor de mensen terugdeinzen.
Bomans had gelijk, want de gestrafte is zeer waarschijnlijk niet meer dezelfde persoon als de dader. Een mens verandert op twaalf jaren tijd.
Ik kan hetzelfde zeggen over mijnheer Prasert en mevrouw Namsong Sirilak.
Tien jaar geleden werden Prasert die toen 51 jaar oud was en Namsong die toen 25 jaar oud was betrapt op het bezit van 12,5 kg heroine in de luchthaven van Medan, provincie Sumatra, Indonesië.
De ouwe heer Prasert en het meisje Namsong zijn, zoals hun naam al laat vermoeden, geen Indonesiërs. Zij zijn beiden afkomstig uit Thailand.
In het jaar 1994 veroordeelde een Indonesische rechtbank hun tot de doodstraf.
Beiden zijn op 1 oktober 2004 met machinegeweren terechtgesteld.
Ze hebben dus een dubbele straf ondergaan : tien jaar gevangenis en de doodstraf terwijl de rechtbank hun enkel tot de doodstraf had veroordeeld.
De Indonesische TV deelde de kijkers mede dat de doodstraf werd uitgevoerd om half twee in de morgen en dat die ouwe man en dat meisje op vier meter afstand van elkaar aan een paal werden gebonden en ook geblinddoekt.
De joernalisten spaarden de kijkers geen enkel detail. Zo vernamen de kijkers dat er een gordijn werd opgehangen voor de veroordeelden. Twaalf soldaten schoten dan met machinegeweren in het wilde weg door het gordijn zonder de terdoodveroordeelden ooit gezien te hebben. Ik veronderstel dat deze procedure is ingesteld om het geweten van de soldaten te sussen. Ze kunnen zich inbeelden dat zij gewoon een bevel uitvoeren in naam van de rechtvaardigheid en hun oversten zorgen ervoor dat die soldaten nooit de bloederige, aan stukken gereten lijken zien. (kogels van een machinegeweer zijn groot en rukken stukken vlees uit een lichaam)
Een paar uren voor haar executie mocht mevrouw Namsong even telefoneren met haar twaalfjarige dochter die in Thailand woont. Zij vroeg dat haar kledij, haar halskettinkje, een foto en haar dagboek samen met haar asse (ze wilde gecremeerd worden) naar haar dochtertje zou gezonden worden.
De Indonesische TV heeft aandacht besteed aan die executies. Het zogenaamde afschrikkings-effekt weet je wel. Zo van : zie je nu wat er van komt ? Doe dus niet zoals die terdoodveroordeelden…
Niet gehinderd door enige historische kennis of inzicht, werd er op TV doorgeluld, duidelijk met de bedoeling toekomstige kriminelen af te schrikken. Kennis van geschiedenis zou die joernalisten een beter inzicht geven : men schijnt hier in Indonesië niet te weten dat er tijdens de Middeleeuwen en ook tijdens de Rennaissance misdadigers geradbraakt, gevierendeeld en verbrand werden, maar nooit hebben zelfs de strengste straffen een dief, een smokkelaar, een moordenaar, een verkrachter belet om toch te doen waar hij zin in heeft, want iedereen denkt : mij kunnen ze toch niet pakken.
Sommige TV kanalen hebben het nodig geacht om een islamitische imam op te voeren die een preek gaf over de zonde (zonder te vermelden dat de islamitische hemel vooral bestaat uit sex, alcohol en vreten) en tenslotte scheen iedereen tevreden dat die drug dealers de doodstraf ondergingen.
Andersluidende meningen waren op het internet te vinden. Op de Indonesische TV waren enkel mensen te zien die de uitvoering van de doodstraf toejuichen en er aan toevoegden dat er nog niet genoeg mensen terechtgesteld zijn.
Er was zelfs een TV kanaal dat na een interview met de terdoodveroordeelden door de reporter liet zeggen dat die Thaise kriminelen geloven in het hiernamaals en blij waren dat zij gingen sterven !
Na die vrolijke bekentenis werd het TV scherm even zwart en hoorden de kijkers harde knallen van een machinegeweer.
Daarna zei de joernalist : het is gebeurd, ze zijn dood.
Deze misselijk makende truuk (de mensen waren al drie dagen geleden terechtgesteld) was bedoeld om nog meer af te schrikken.
Dit is geen pleidooi voor het smokkelen van heroine. Trouwens beide terdoodveroordeelden waren geen gebruikers en ik vermoed dat zij enkel gemotiveerd waren door het geld dat zij zouden kunnen verdienen. Dat zij heel naief waren is ook duidelijk, want ze hadden de heroine gewoon in hun handbagage, en niet eens verborgen in een surfplank of zo. Wie vliegt er nu naar een luchthaven met 12,5 kilo heroine gewoon in een rugzakje ? Je moet dan toch ontzettend dom zijn.
Waar ik wel misselijk van word is de dominee-achtige praat van de mensen die de doodstraf gerechtvaardigd vinden. Hoeveel onschuldigen zijn er niet terechtgesteld ?
Ik herinner mij het geval van een man in Antwerpen die in twee jaar tijd een fortuin ontving aan erfenissen. Al zijn familieleden gingen dood en telkens erfde hij veel geld. Dat vond de Officier van Justitie (die men in België de Prokureur des Konings noemt) verdacht. De man werd aangehouden. De dode familieleden werden opgegraven. Alle lijken bleken een arsenicum-achtig vergif te bevatten.
In Indonesië zou die man terechtgesteld worden.
In België werd die man verdedigd door Meester Speyer, die al lang dood is, maar toen ik advocaat was in Antwerpen leefde hij nog. Mr Speyer liet ook andere lijken op hetzelfde kerkhof opgraven. Ook die lijken bleken arsenicum te bevatten en dat kwam omdat er een lek was in de riool die onder het kerkhof liep en door een chemische reaktie al die lijken besmette. De man werd vrijgesproken.
Meer hoef ik niet te zeggen. Velen zijn onschuldig terechtgesteld, en wie wel schuldig is mag deze barbaarse straf niet ondergaan.
Dat is mijn mening.
17 reacties
Raindog · 6 november 2004 op 13:13
Beste Wayan,
Je column komt op een moment dat enkele mensen in Nederland zich serieus afvragen of het invoeren van de doodstraf niet een goed idee zou zijn. Concreter: op dit moment zit er iemand ergens in een cel vast die wat veel mensen betreft de doodstraf verdient. En ondanks het feit dat het hier om een volstrekt barbaarse dader gaat, heb je wat mij betreft met deze column voldoende aangetoond hoe barbaars de doodstraf is. Ik prefereer beschaving. Mooie column weer.
Wayan · 6 november 2004 op 17:29
Geen slachtoffer is al terug tot leven gebracht, geen nabestaande schadeloos gesteld door de doodstraf. Vinden we moord zo afschuwelijk en onnatuurlijk dat we ze nog eens willen herhalen?
Het akeligste van heel de zaak is het onomkeerbare karakter ervan. Geen gerechtelijk systeem is onfeilbaar. Een gerechtelijke dwaling kan je voor een dode niet meer rechtzetten.
Wat uiteraard niet wegneemt dat justitie tegen misdadigers een gerechte, indien nodig harde straf moet uitspreken. Slachtoffers en hun verwanten, eigenlijk de hele samenleving, hebben recht op redelijke vergelding en op het louterende effect van een gedegen sanctie. Ook de misdadiger heeft nood aan het uitboeten en het in het reine komen met zichzelf. Zelfs een levenslange opsluiting kan in dat opzicht nog zinvol zijn. Maar het risico een nooit meer goed te maken maatregel uit te voeren bij een onschuldige levert een veiligheidsgevoel op dat die naam niet mag hebben.
Doodstraf wordt ook wel ’s ingeroepen omwille van de preventieve kracht ervan. Iemand die een halsmisdrijf wil plegen, denkt wel twee keer na. De vergelijking tussen misdaadcijfers in landen met en landen zonder doodstraf ondersteunt dat argument niet. Integendeel, de Nobelprijswinnaar economie Gary S. Becker (1992), toonde aan dat bij de crimineel een angst bestaat om gepakt te worden, maar dat de gedachte aan straf bij zijn handelen weinig rol speelt.
Paul Cliteur vindt dat Europa niet te hoog van de toren moet blazen. Want hebben vele landen na de Tweede Wereldoorlog, inclusief België en Nederland, ook geen collaborateurs en oorlogsmisdadigers geëxecuteerd? Een goede halve eeuw geleden hadden beide landen ook nog kolonies waar een apartheidsregime de praktijk was. Ontneemt ons dat het recht om tegen discriminatie op te komen? We hoeven helemaal niet fier te zijn op ons eigen verleden en de arrogante zedenmeester te spelen, om toch te kunnen pleiten voor waarden waar we in geloven. De doodstraffen die bijvoorbeeld tijdens de repressie in België zijn uitgevoerd, vind ik geen hoogtepunt van onze beschaving. Zelfs misdadigers tegen de menselijkheid kan je in naam van de menselijkheid geen onmenselijke straf opleggen. Hoe moeilijk het ook emotioneel ligt om zelfs bij massamoordenaars als Hitler, Stalin, Mao en Bin Laden tegen de doodstraf te zijn, dan nog blijft een principe zijn waarde behouden.
Laat ons de geciviliseerde verworvenheid van ingetoomde wraak behouden. Een vooruitstrevende staat komt op voor de verzachting van de zeden, niet voor het aanwakkeren van bloeddorstigheid.
En dit geldt ook voor de moordenaar die Theo heeft vermoord.
viking · 7 november 2004 op 10:05
Tuurlijk mag een [b]onschuldige[/b] niet ter dood gebracht worden. En ik wil ook nog wel van je aannemen dat [i]jij[/i] zo’n type bent dat gelooft in de onschuld en goedheid van de mens.
Haha!
Sorrie, ik ben ietwat bevooroordeeld. Ik geloof namelijk niet (meer) in oprechte advocaten en bovendien is het zondagochtend en heb ik een pesthumeur. Door het lezen van jouw column komen er krantenkoppen en tv-beelden in mijn hoofd op en die schreeuwen:
‘Verdachte van moord en verkrachting op 8 jarige op vrije voeten door nalatigheid OM’.
‘Drugsbaron vrij na vormfout’.
Ik noem maar effe wat.
Als we met zijn allen dit lijstje aanvullen schiet de database van deze site binnen een kwartier in een burn out.
En waarschijnlijk zullen ergens in dit lijstje van duizenden verkrachters, moordenaars en drugssmokkelaars een paar gevallen staan waar jij je druk om maakt. So what! Het leven is nu eenmaal niet altijd een groot feest.
En in het geval van jouw drugssmokkelaars denk ik dan: Zij hebben er bewust voor gekozen om iets te doen dat mogelijk iemand het leven kost. Mogelijk? Nee, zeer waarschijnlijk. Misschien zelfs wel mijn kind. En weet je wat ik dan denk. Mooi zo. Dat compenseert dan een beetje het gevoel, het lijden dat mensen meemaken die hun kind in de vernieling zien gaan als gevolg van hun handelen. Dit soort mensen (handelaars, smokkelaars) kiezen er bewust voor om het leven van een grote groep mensen tot een totale hel te maken. En daar schrijf jij een pleidooi voor.
Fijne vent ben jij.
Weet je, mensen als jij weten het altijd zo te brengen dat de maatschappij zich schuldig zou moeten gaan voelen. Ik wordt daar oprecht misselijk van.
Wayan · 7 november 2004 op 10:25
Viking, stel dat iemand drugs in jouw bagage stopt en je landt in Singapore. Doodstraf voor jou dus. En wie roept er dan om een advocaat ? Juist.
Het is de taak van de advocaat om zijn cliënt bij te staan, te verdedigen, NIET ervoor te zorgen dat hij zijn gerechte straf ondergaat.
Of zou jij het leuk vinden als je advocaat dan tot de rechter zegt, veroordeel Viking maar, hij verdient zijn straf.
Door mijn jarenlange ervaring met het gerecht geloof ik niet meer in de goedheid van de mens. Ik wantrouw iedereen, maar het is de taak van de advocaat om alle wettige middelen uit te putten om zijn cliënt te verdedigen. Of die client schuldig is of niet kan de advocaat niet schelen.
In mijn column staat ook dat dit geen pleidooi is voor het smokkelen van drugs.
Bakema_NL · 7 november 2004 op 11:05
Mijn respect voor advocaten is zeer klein. Iemand die een kinderverkrachter durft te verdedigen mogen ze van mij ophangen. Maar ja, ook zo iemand heeft recht op een verdediging, helaas. En een doodstraf mag van mij wel ingevoerd worden en al dat slappe gelul over onschuldigen gaat er bij mij ook niet in. Pakketjes in baggage? Dan worden alle koffers maar vantevoren leeggehaald en gecontroleerd….tijdrovend etc, maar maak er maar geld voor vrij, hier is gewoon een oplossing voor. Er word arsenicum in lijken aangetroffen……..nou en, bewijst nog helemaal niet dat de levende erfgenaam het die voormalig levenden heeft toegediend…dat moet eerst nog bewezen worden lijkt me, ga er maar aan staan.
Het lijkt me duidelijk dat je bij zo’n moordenaar van afgelopen dinsdag de doodstraf prima zou kunnen toepassen. En ik vind er niks barbaars aan om dit soort lieden het leven te ontnemen, ik kan me geen betere gerechtigheid voorstellen. En niet eerst 10 jaar vastzetten en dan nog eens terechtstellen, doe het dan sneller. En het interesseert me ook helemaal niks dat iemand in 12 jaar tijd kan veranderen………de slachtoffers van die persoon hebben die tijd niet gekregen om zelf te veranderen. Misschien had zelfs Adolf Hitler nog een goed mens kunnen worden als ze hem levend te pakken hadden gehad……………weg met dit soort lieden.
Ik vind het tamelijk onbeschaafd om moordenaars te laten leven en ooit weer op de mensheid los te laten met de kans dat ze nog eens vrolijk hun gang gaan.
Anima · 7 november 2004 op 12:25
Alweer een prima column Wayan, al is het gruwelijk wat je beschrijft.
Ik kan me volledig vinden in je standpunt wat de doodstraf betreft.
Los van het feit dat de doodstraf onschuldige slachtoffers kan maken, heb ik nog als bezwaar dat we een ander het leven niet mógen ontnemen.
Wetend, dat de woede bij sommigen helaas hoog oplaait, ga ik verder.
Aan hen: mensen met zieke geesten (seriemoordenaars, recidiverende geweldplegers etc) moeten zonder meer voorgoed uit de maatschappij genomen worden omdat zij een reeël gevaar vormen. En ja, helaas kost ons dat geld, helaas moeten wíj daar ook nog eens belastingen voor betalen.
(on)Mensen die bewust en in koelen bloede moorden begaan, die kinderen pijn doen etc, die m.a.w. een ziek en een geperverteerd moreel besef hebben, die behoren geen deel meer uit te maken van onze maatschappij, daarover bestaat geen enkele twijfel.
Maar om te zeggen ‘deze heeft een productiefout, die nemen we niet alleen uit roulatie maar geven we een injectie (kogel, etc), zo zijn we van dit ondeugdelijke, geldopslorpende exemplaar verlost’?
Nee, dit werkt deshumaniserend op alle vlakken. Wij maken zo al voldoende onze eigen maatschappij (nee ik ben niet godsdienstig), en straks ook onze eigen, vlekkenloze ideale mens, waarbij we ons ontdoen van alle onbruikbare elementen.
Ik besef dat ik doordraaf, maar dit gaat me dan ook na aan het hart.
De soldaten die de executie moesten voltrekken hebben daar wellicht zelf voor gekozen, maar je gaat mij niet vertellen dat zij nog in staat zijn tot open onbevangenheid. Zij (zijn) verworden tot instrumenten, en dat mag (ach naïeve Anima) een mens nooit zijn, om het vrij naar Kant te zeggen.
De ideale oplossing die nog ruimte laat voor menselijkheid, is er helaas niet.
Raindog · 7 november 2004 op 14:42
Ik begrijp je heftige reactie Viking. Als ik zo vrij mag zijn; zeker vanuit het oogpunt van vaderschap is het een alleszins begrijpelijke reactie. Het gevoel herken ik zelfs voor een deel hoewel ik niet eens kinderen heb of die (binnen korte termijn) verwacht. Maar er zijn natuurlijk wel mensen van wie ik houd en wie ik dan ook niets kwaads wil laten overkomen.
In Wayan’s column lees ik een waarschuwing. Een waarschuwing tegen verblinding door het gelijk aan je zij denken te hebben. Een waarschuwing om niet over een ander zijn leven te willen beschikken wanneer we niet willen dat anderen dat ook zomaar over het onze kunnen doen, ongeacht de reden. Waar dat toe leidt hebben we deze week tot ons aller treurnis kunnen zien.
Laten we niet hooghartig zijn over zoiets als de veronderstelde onfeilbaarheid van ons als mensen of de politieke- en rechtssystemen die we met elkaar afgesproken hebben. Misschien is het juist wel de feilbaarheid die ons tot mensen maakt en waarin we in essentie dan ook niet bijzonder veel van elkaar verschillen. Dit jammerlijk genoeg in schril contrast met de manier waarop ieder daar op zijn of haar eigen wijze mee omgaat. Een en ander neemt niet weg dat zoiets als de beschaving die wij samen hebben, een te groot goed is om te laten verkwanselen door toedoen van een individu. Een beschaving dient dergelijke feilen te sanctioneren op de haar eigen wijze en [i]juist[/i] niet op die van het individu in kwestie.
Wie mij nu van ‘grote woorden’ wil betichten mag zich daar wat mij betreft vrij toe voelen onder voorwaarde dat in acht wordt gehouden dat het hier om hele grote dingen gaat.
JanBontje · 7 november 2004 op 20:26
Een uitstekende column!
De doodstraf is barbaars en dient overal ter wereld te worden afgeschaft.
viking · 8 november 2004 op 09:29
[quote]De soldaten die de executie moesten voltrekken hebben daar wellicht zelf voor gekozen[/quote]
Hier wil ik even hartelijk om lachen. Als we allemaal zo naïef waren als jij, zouden we nu waarschijnlijk met bloemen in het haar liedjes zingen over hoe lief we elkaar vinden.
Beschaving? Noemen jullie die onzettende kutwereld waarin wij leven beschaafd?
Het zal wel weer aan mij liggen…
Wayan · 8 november 2004 op 10:12
Viking en Bakema, stel dat een vent zegt dat je moeder een straathoer is en dat je vader met kleine jongetjes neukt. Je geeft die vent een klap (niet eens erg slaan, gewoon een duw) en die vent sterft ter plaatse aan een hartinfarct omdat hij niet erg gezond was.
Je zal worden aangehouden door de politie, opgesloten in een cel, en de Officier van Justitie zal je vervolgen wegens het opzettelijk toebrengen van slagen en verwondingen die de dood veroorzaakt hebben (in gewone taal : moord). In een heleboel landen betekent dit de doodstraf, in Europese landen betekent dit een lange gevangenisstraf.
Je zal dan zeggen dat er getuigen zijn die gehoord hebben dat je werd uitgedaagd en je zal eisen dat die getuigen worden opgeroepen. Helaas hebben je vrienden in het cafeetje niks gehoord of gezien. De barman heeft nochtans gezien dat je ruzie maakte met die vent die je beledigd heeft. Hij zal later voor de rechtbank getuigen dat je razend was op die vent.
Dan zal je leren dat de meeste mensen niet graag komen getuigen want ze worden tegen hun zin opgeroepen om voor de rechtbank te verschijnen en hun echtgenotes of vriendinnetjes gaan dan vragen wat zij daar deden in dat cafeetje met Bakema of Viking.
Uiteindelijk zijn er enkel getuigen die gezien hebben dat jij die man vermoord hebt en die getuigen die je niet kennen maar toevallig op straat waren hebben alles gezien.
Zou je dan niet blij zijn dat een advocaat aan de rechtbank tracht uit te leggen dat het hier gaat om het toebrengen van slagen en verwondingen zonder het oogmerk te doden ? Dat die advocaat bewijst dat jij razend wordt indien iemand je moeder een hoer noemt ? Dat die advocaat bewijst dat in normale omstandigheden een duwtje of een klap NIET de dood tot gevolg heeft, maar dat in dit geval het slachtoffer toevallig een hartlijder is en dat jij niet de bedoeling had om hem te doden ?
viking · 8 november 2004 op 11:25
Tuurlijk zou ik blij zijn dat een linke advocaat me vrij zou lullen.
En je hebt een punt als je met je betoog het rechtsysteem van een bepaald land bekritiseert maar je moet me niet met zo’n verhaal aan komen kakken over drugshandelaren die ozo zielig zijn.
Ik vind dat je altijd nog een verschil moet maken tussen je laatst genoemde voorbeeld en dealers, verkrachters etc etc.
Bovendien ben ik niet iemand, geloof het of niet, die er meteen op los timmert. Aan de andere kant ben ik me ervan bewust dat er situaties bestaan waarin ik geweld toe zou passen. Met alle mogelijke gevolgen. Die ik ook accepteer.
Je wilt me nu vast gaan vertellen dat ik wel anders zal piepen als het ooit zover mocht komen. Kan zijn. Dat weet ik niet maar ik zit in de fortuinlijke situatie dat ik in Nederland woon en dat ik altijd iemand zoals jij kan bellen. Iemand die mij onder de vlag van gerechtigheid en een bult geld wel onder mijn straf uit weet te kletsen. Vormfoutje hier, moeilijke jeugd daar en gedurende de tijd dat ik dan in voorarrest zit, maak ik een praatje met Bakema en spreek ik wellicht met hem af dat we er samen een op drinken wanneer we een paar dagen later de cachot uitwandelen.
Ain’t life a bitch!
Wayan · 8 november 2004 op 13:12
Hoi Viking,
Ooit heb ik het volgende geschreven aan Mevrouw H (forum DE STANDAARD, een Belgische krant)
Mevrouw H, U geeft zelf toe dat U weinig vertrouwd bent met de gang van zaken op justitie. Dat blijkt ook uit wat U schrijft.
U schrijft : wie kent beter dan de advocaat de achterpoortjes van de wet ?
Het antwoord is eenvoudig : iedereen met een diploma van rechtsgeleerdheid kent die zogenaamde achterpoortjes, dus niet alleen de advocaten maar ook de rechters en de prokureurs.
Of dacht U dat de advocaat plots een proceduremiddel of een interpretatie van de wet (wat U een “achterpoortje” noemt) uit zijn hoed tovert zodat die brave onwetende rechter schrikt en denkt : die duivelse advocaat heeft weer iets gevonden dat ik niet ken ?
Alle rechters zijn vroeger zelf advocaat of substituut-prokureur geweest.
U schrijft : wie kan beter een proces manipuleren in het belang van de cliënt, schuldig of niet ?
Inderdaad mag en moet een advocaat in het belang van zijn cliënt het proces manipuleren. Dat is de taak van de verdediging.
En dat heeft niks met christelijke moraal te maken. Ons rechtssysteem is niet godsdienstig en is niet moreel of immoreel.
Zo bestond voor 1948 de Belgische wetgeving op de organisatie van de prostitutie. (verplichte kaart met bewijzen van doktersbezoek enz) De wet liet dus niet alleen de prostitutie toe, maar bemoeide zich er ook mee hoe men het beroep diende uit te oefenen.
Later is de prostitutie bij wet afgeschaft, met als gevolg dat de wet er geen greep meer op heeft.
U schrijft over de advocaten dat “sommigen onder hen misbruik maken van hun mogelijkheden om bepaalde cliënten, vooral zij die kapitaalkrachtig zijn, te helpen onder hun rechtmatige straf uit te komen”
U herhaalt hier een mythe die sterk leeft onder de bevolking. Die mythe berust op totaal onbegrip van de rol van de advocaat.
Het is de taak van de advocaat om zijn cliënt bij te staan, te verdedigen, NIET ervoor te zorgen dat hij zijn gerechte straf ondergaat.
Stel U zich eens even voor dat U uw man in bed betrapt met een andere vrouw. U bent boos, en U geeft die vrouw tijdens de ruzie een duwtje. Een klein duwtje maar. Toch valt die vrouw met haar nek op de rand van het bed en is op slag dood.
Zou U het dan goedkeuren dat uw advocaat zegt : “Mevrouw, U verdient uw rechtmatige straf, ik ga mij hier niet moe maken om iemand te verdedigen die duidelijk schuldig is. Weet U wat ik zal doen, ik zal een beetje strafvermindering proberen te vragen maar pas op, ik wil dit proces niet vertragen en ook de rechter niet boos maken want U bent duidelijk schuldig en ik vind dat de rechter U eigenlijk zwaar zou moeten straffen, hier spreekt de stem van mijn geweten.”
U schrijft dat beschuldigden zich op cruciale momenten (maar welke zijn die momenten dan ?) in de steek gelaten voelen door hun advocaat.
Een advocaat is een rechtsgeleerde, geen psycholoog of vriendelijke oom die koekjes en sigaretten komt brengen.
Een advocaat mag zich niet op het pad der “menselijke ondersteuning” begeven, want dan geraakt hij emotioneel bij de zaak betrokken en kan niet meer objectief werken.
Wat U verder schrijft over kapitaalkrachtige cliënten die beter geholpen zouden worden door hun advocaat, is pure onzin. Een volksverhaaltje dat al een hele lange baard heeft.
U schrijft dat advocaten “wetens en willens duidelijk schuldige cliënten helpen om vrijuit te gaan, bv door middel van vertraging van het proces, uitputtende procedureslagen, ook waar hun schuld echt wel vaststaat”
Mevrouw, nogmaals : dit is de TAAK van de advocaat, het is zijn job om ALLE wettige middelen uit te putten om zijn cliënt te verdedigen. Ik zeg wel WETTELIJKE middelen, en daaronder valt ook wat U noemt “procedureslagen”
U schrijft : “duidelijk schuldige cliënten” Dit is niet juist. Niemand is schuldig wanneer hij voor de rechtbank verschijnt. Pas na veroordeling door een rechtbank is men schuldig.
De schuld staat niet vast omdat de politie bewijzen heeft. De schuld staat zelfs niet vast wanneer de moordenaar naast het lijk wordt aangetroffen met een bloederig mes in zijn handen en zelfs niet wanneer tien mensen de moord hebben zien gebeuren.
De schuld staat enkel vast na veroordeling door een rechter.
Wanneer de advocaat met zijn cliënt spreekt, is de advocaat aan het spreken met iemand die nog niet schuldig bevonden is.
Inderdaad kunnen niet alle misdrijven bewezen worden. In zo’n gevallen is de wet duidelijk : “in dubio pro reo”, dat betekent “ingeval van twijfel, vrijspraak”
Dat principe komt uit het Romeins recht. Als er geen overtuigende bewijzen zijn wil dat zeggen dat het hele politieapparaat met de Prokureur des Konings voorop, geen bewijzen heeft. Dan moet de beschuldigde vrijuit gaan. Dat er bewijzen “weggemoffeld” worden zoals U schrijft, gebeurt elke dag, maar het is aan de politie om slimmer te zijn dan de criminelen.
Dat er dan schuldigen vrijgesproken worden is onvermijdelijk en betreurenswaardig, maar nog veel belangrijker is dat de rechten van de beschuldigde geëerbiedigd zijn.
Want het zou U maar eens moeten overkomen, beschuldigd te worden. U zou blij zijn dat U nog rechten hebt en dat uw advocaat niet zegt : U verdient uw straf mevrouw”
De Orde van Advocaten vindt dat allemaal geen misbruiken omdat het geen misbruiken doch wel rechten zijn. De Orde voert de rechten van de verdediging hoog in haar vaandel.
Indien men uw redenering zou volgen, zijn er geen advocaten meer nodig en wordt iedereen in het politiekantoor onmiddellijk veroordeeld door de politiecommissaris, want die hoort dan van zijn agenten dat de beklaagde “duidelijke schuldig” is en zijn agenten hebben altijd gelijk….
Mevrouw, ik heb uw dossier niet gelezen dus ik weet enkel wat U mededeelt in dit forum, maar U dient te weten dat de verjaring een essentieel gegeven is van de wetgeving.
In de wetgeving van elk land ter wereld (behalve Saoedi Arabie en andere dictaturen) bestaat de verjaring.
Een paar voorbeelden :
De Belgische wetgeving bepaalt dat dokters – en hospitaalrekeningen verjaren na 1 jaar. Dit wil zeggen dat indien een dokter of een hospitaal U gedurende 1 jaar niet meer aangetekend aangeschreven heeft om U te herinneren aan een onbetaalde rekening, U deze niet meer hoeft te betalen. Idem met erelonen van advocaten.
Pas op : telkens men U binnen het jaar weer een aangetekende brief schrijft om U te herinneren aan de rekening begint er weer een termijn van een jaar te lopen.
Ook in strafzaken (zoals in uw zaak) en in fiscaal recht, familierecht, zeerecht, transportrecht, sociaal recht, arbeidsrecht, verzekeringsrecht, administratief recht, handelsrecht, internationaal privaatrecht, kortom, in elke tak van het recht bestaat de verjaring maar het zou te lang duren om dat allemaal uit te leggen in dit forum.
Eens te meer zie ik dat U gelooft in de mythe van de “vriendjespolitiek”
Die mop heeft een hele lange baard. Al ten tijde van de Romeinse Keizer Augustus werd dezelfde klacht gehoord.
Men kan dit lezen in de geschriften van vele Romeinse schrijvers (in het Latijn, maar er bestaan goede vertalingen in het Nederlands bij de Standaard Boekhandel)
U weet toch wel dat ons rechtssysteem onder andere gebaseerd is op vele principes van het Romeins recht dat al meer dan tweeduizend jaar oud is ?
U bent dus de mening toegedaan dat het gerecht U benadeelt. Dat het gerecht dit wetens en willens doet, met misdadig opzet, louter om U te pesten, en ook om kapitaalkrachtige procespartijen te bevoordeligen.
.
U denkt dat de rechters na de gedane taak gaan feesten en drinken met hun rijke vrienden die natuurlijk hoge heren zijn in verzekeringsmaatschappijen.
U beweert dat “men op het gerecht zijn werk niet naar behoren hoeft te doen”
Natuurlijk weet U toevallig wel hoe het gerecht dient te werken. Kijk, dat is een bonus voor het gerecht. U zou misschien eens even een geleerd werkje kunnen schrijven, een boek bijvoorbeeld, of een artikel in het Rechtskundig Weekblad, of, waarom niet, in het Tijdschrift voor Verzekeringsrecht.
U kan dan even uitleggen hoe het wel moet.
Maar vermits U dat niet zal doen, dient U naar mijn geleerde uitleg te luisteren.
Wanneer een zaak verjaard is, valt er niks meer te bewijzen over de fout van de tegenpartij. Verjaard betekent dat het afgelopen is. Geen proces meer mogelijk.
U schrijft over de verjaring het volgende : “wat een belachelijke procedure die ze voor mijn part onmiddellijk mogen afschaffen”
Wie bedoelt U met “ze” ? Wie, denkt U, kan de verjaring afschaffen ?
Ik zal het U even uitleggen :
Wanneer U iets heeft tegen het principe van de verjaring moet U stemmen op een politieke partij die in het parlement bereid is om de regels van de verjaring af te schaffen.
Enkel de mensen die door het volk verkozen zijn (de wetgevende macht) kunnen de wet veranderen, en om het nog duidelijker te stellen : de politiekers waar U op stemt kunnen dat, niet het gerecht.
Indobelg
Ex-advocaat
Ex-rechter
Wayan · 8 november 2004 op 13:34
Nu moet ik deze mail snel verzenden want het is hier al bijna 20:30 uur (maandag 8 november) en rond deze tijd is er gewoonlijk geen elektriciteit meer. Ik moet dan mijn generator aanzwengelen want anders smelt alles in mijn koelkast en werkt mijn computer niet, dus ik moet er zelf voor zorgen dat er elektriciteit is. Alle elektriciteit op het eiland Bali komt via een onderzeese kabel van Java, en in Java beslist men gewoonlijk dat de buurt waar ik woon geen elektriciteit nodig heeft omdat er geen hotels in mijn buurt zijn, dus toeristen kunnen niet klagen.
Rond 22:00 uur kan ik dan mijn generator weer stopzetten want dan geeft de Indonesische elektriciteitsmaatschappij weer stroom.
De avond valt hier om 18:00 uur en dan wordt het plots donker. Hier is geen schemering. De tropische nacht valt alsof iemand plots het licht uitknipt.
De hagedissen kruipen over de muren van mijn kamer en zijn klaar om muggen te vangen ; goed zo, dan zijn er minder muggen die toch soms onder mijn muskietennet kruipen.
Gelukkig zijn er hier in Sanur (Bali) geen schreeuwtenten (moskee) zoals op het eiland Java. Er zijn er wel, maar enkel in de hoofdstad van Bali.
Op het eiland Java wordt tegenwoordig iedereen gewekt door fanatieke islamieten die om drie uur in de morgen op trommels slaan en door elke straat lopen en op elke deur kloppen en roepen dat men moet wakker worden om te bidden en te eten want wanneer de zon opgaat mag men niet meer eten, drinken of neuken.
De christenen, boedhisten en ook blanken hebben geprotesteerd omdat oude mensen, zieke mensen en baby’s wakker worden door dat lawaai, maar er is niks tegen te doen. De politie grijpt niet in.
Twintig jaar geleden – dus in het jaar 1984 – toen ik al in Jakarta woonde was dat niet zo en niemand stoorde iemand anders. Tegenwoordig zijn er meer fundamentalisten. Twintig jaar geleden kon ik naar bruine cafees gaan en bars tijdens de ramadhan, maar nu niet meer want de FPI (Fron Pembela Islam, dus de stoottroepen van de Islamitische SS – inderdaad zoals de SS van Himmler en Hitler – slaan alles kapot)
Vorige week heeft de FPI drie kafeetjes vernietigd. Wat gebeurde er daar ? Geen hoeren, enkel biljart spelen en bier drinken.
Drie dagen geleden is de islamitische FPI binnen gekomen in een kafeetje in Jakarta waar veel blanken komen. Ze hebben de bar kapot gemaakt, dwz alle flessen vernietigd.
Ik kan hier niet meer weg, want mijn kinderen zijn hier en ook mijn ex-vrouw (een Indonesische die nu 31 jaar oud is en ik ben 53 jaar oud). Mijn ex-vrouw en ik hebben nog altijd een goede relatie, d.w.z. vriendschap, niet langer sex. Nochtans zal zij nooit toelaten dat ons 11-jarig zoontje en ons 9-jarig zoontje in Belgie gaan wonen met mij. Trouwens ik wil ook niet meer terug naar Belgie en zij ook niet. De vrijer van mijn ex-vrouw is een Oostenrijker. Hij is een vriend van mij geworden, maar in mei dit jaar werd hij benoemd tot Food and Beverage Manager van het Holiday Inn hotel in Beijing. Mijn ex-vrouw is hem gedurende een maand gaan bezoeken in Beijing. Onze kinderen verbleven toen in mijn huis.
Dat Theo Van Gogh vermoord is verbaast mij helemaal niet. Ik dacht dat Ayaan Hirsi het eerste slachtoffer zou worden. Hopelijk is West-Europa wakker geworden en hopelijk ziet men eindelijk in wat er aan het gebeuren is.
Ik zeg wel degelijk : hopelijk, want wanneer ik diverse forums (of dient men het Latijnse meervoud fora te gebruiken) lees zoals http://www.politics.be, zie ik ook dat er nog altijd een heleboel Europeanen zeggen : ach ja, het was 1 moslim die waarschijnlijk niet goed bij zijn hoofd was, m.a.w. men relativeert of sluit de ogen.
Hier in Indonesië zou ik echt vermoord worden indien ik in het openbaar zou durven kritiek te leveren op de islam. Nog geen week geleden tekende een Indonesische cartoonist, die zelf een moslim is, in een Indonesisch krantje een grappige karikatuur over de Ramadhan. Het was een hele brave cartoon die absoluut niet kritisch was, maar meer dan duizend mensen hebben de hele editie van die krant opgekocht en openbaar verbrand. De cartoonist is gaan lopen (en ontslagen)
Hier in Indonesië hoor ik altijd hetzelfde liedje : wil je discuteren ? Natuurlijk, dat mag, maar je mag de islam niet beledigen. Die voorwaarde belet natuurlijk elke discussie, want wat betekent beledigen van de islam ?
Over racisme in Indonesië kan ik ook iets vertellen want dat hebben mijn zoontjes meegemaakt.
Ik noem hun namen niet uit veiligheidsoverwegingen.
Mijn zoontjes die respectievelijk 9 en 11 jaar oud zijn toonden mij vorige week een enorme beker, die lijkt op een trofee van een voetbalclub. Ze hadden namelijk een modeshow gewonnen in een supermarkt en dat kwam zo : ze waren met hun Indonesische tante in een supermarkt en werden uit de massa gepikt om op een podium kledij voor jongetjes te showen. Zij werden aangekleed in modieuze kledij en moesten dan paraderen.
Ze wonnen de eerste prijs niet alleen omdat het zo’n mooie jongetjes zijn maar ook en vooral omdat zij goed toneel kunnen spelen en zich zo gedragen op een podium dat de kijkers vertederd zijn. Buiten die
beker kregen zij ook de kledij gratis en mochten dus de kledij mee naar huis nemen.
De vele Indonesische jongetjes die de eerste prijs aan hun zagen voorbij gaan waren heel jaloers.
Mijn oudste zoontje (11 jaar) zei dat sommige verliezers heel racistisch zeiden : “Jullie zijn
halfbloeden, niet eens Indonesiërs, en jullie winnen, dat is niet rechtvaardig” en daarna spuwden twee jongetjes voor de voeten van mijn oudste zoontje.
Nu is mijn oudste zoontje geen agressief persoon maar zijn broertje (9 jaar) wel en die werd gloeiend kwaad en wilde zijn ouder broertje verdedigen, dus
hij deelde onmiddellijk en bliksemsnel (voor iemand hem kon tegenhouden) rake klappen uit. Toen die twee spuwende Indonesische jongetjes murw
geslagen op de grond lagen spuwde mijn tweede zoontje op hun.
Hij liet het niet daarbij ; hij vloekte zo erg in het
Indonesisch dat sommige omstaanders schrokken. Daarna vloekte hij ook nog eens in onze mooie Antwerpse taal maar dat verstond niemand.
Zijn tante vertelde mij later dat de islamitische omstaanders zelfs Allah aanriepen want ze dachten
dat de duivel in mijn zoontje zat ! De hindoe omstaanders (Balinezen zijn allemaal hindoes) lachten en applaudisseerden want Balinezen houden van schuttingtaal en vloeken.
Bijna ontstond er een rel tussen de hindoes en de moslims.
Later ondervroeg ik mijn zoontje en hij zei dat hij net zoveel Indonesiër is als die jongetjes.
Hij was nog altijd boos dat hij werd uitgescholden voor halfbloed.
Terecht voelde hij aan dat hij werd beschouwd als een tweede klas burger.
Ik voed mijn zoontjes op in mijn familie traditie van atheisme die begonnen is in de 19de eeuw met mijn overgrootvader. De ouders van mijn overgrootvader waren gestorven tijdens de grote cholera epidemie van 1866 in België en mijn overgrootvader werd in een katholiek weeshuis geplaatst. Hij moest elke dag om 18:00 uur naar de slaapzaal en de dag werd ingedeeld met gebeden, missen, rozenkrans bidden, studie, maar ook pedofilie door de paters van het weeshuis die trouwens ook wreed waren. Ik heb mijn overgrootvader nooit gekend, maar zijn zoon, die mijn grootvader was, heeft mij dikwijls gezegd dat zijn vader tijdens hete zomernachten niet eens te drinken kreeg en het condensiewater van de koperen bollen aan zijn bed in het weeshuis aflikte omdat hij zo’n dorst had. Toen mijn overgrootvader op 18 jarige leeftijd het weeshuis mocht verlaten keerde hij meteen alle religie de rug toe en werd een konsekwente atheist. En dat atheisme is doorgegeven van vader op zoon en dochter.
Ik beweer niet dat iedereen atheïst moet worden, want ik respecteer de mening van mensen die in iets bovennatuurlijks willen geloven, MAAR er zijn grenzen. Indien een bepaalde interpretatie van bijvoorbeeld de Koran toelaat dat vrouwen verminkt worden, of dat vrouwen onderdrukt worden, dan zijn er grenzen overschreden.
Ik geef een ander voorbeeld : religieuze koppensnellerij gebeurt tegenwoordig nog maar zeer zelden in Borneo. Nochtans was koppensnellen een onderdeel van de animistische godsdienst van de Dayak stammen. Zowel de White Raja’s (de Engelse Brooke familie die als absolute heersers regeerden over Sarawak van 1837 tot en met 1946) als de Nederlandse koloniale overheid in het toenmalige Nederlands Borneo hebben het koppensnellen onderdrukt.
Het is dus mogelijk om religieuze praktijken die ingaan tegen de rechten van de mens uit te roeien, maar dat kan enkel met geweld. Zoals indertijd de Nederlandse koloniale overheid in Bali de weduwenverbrandingen met geweld heeft bestraft, heeft diezelfde overheid ook het koppensnellen doen verdwijnen in het toenmalige Nederlands Borneo en hebben de White Raja’s hetzelfde gedaan in Noord Borneo.
Begrijp mij goed : de Dayak stammen hebben nu NOG ALTIJD HETZELFDE animistisch geloof, maar ze doen niet meer aan koppensnellen en de Balinezen hebben nu NOG ALTIJD HETZELFDE eeuwenoude Bali-Hindoe geloof, maar er gebeuren geen weduwenverbrandingen meer.
Het zou dus mogelijk moeten zijn om de moslims te dwingen, zoals in hogervermeld voorbeeld over de Dayaks en de Balinezen, om de Koran te zuiveren van de meer brutale verzen…..
Dit lijkt een utopie, maar het is mogelijk.
Nu hoor ik de moslims al zeggen dat een Westerse arrogante man niet het recht heeft om te denken in termen van kolonialisme en dwang.
Aan die mensen zeg ik : ik wens geen hernieuwd kolonialisme, maar vrijheid van mening betekent dat ik mag lachen met elke godsdienst. Indien dit niet zo is, kan je de bioloog Darwin en de filosoof Sartre ook verbieden ; in feite moet dan ALLES verboden worden dat niet in overeenstemming is met de Al Qur’an want de moslims worden beledigd door de geschriften van een heleboel Europeanen (levende of al lang dode Europeanen)
Tegenwoordig mag men geen mensen meer uitlachen, of het nu Vlamingen zijn of Hollanders, Afrikanen, Joden of Aziaten.
De Belgische wet laat ons toe om onbeschoft te zijn over gelijk wat en tegenover gelijk wie en dit op gelijk welk moment en voor welke reden dan ook.
DAT IS VRIJHEID VAN MENING.
Tenslotte wil ik nog mededelen dat ik een geboren en getogen Antwerpenaar ben die al 21 jaar in Indonesië woont. Ik heb dus niks te maken met Belgische politieke partijen.
Dirk (Wayan)
Raindog · 9 november 2004 op 12:00
In de intensiteit van het reageren elders op deze site is het er hier even bij gebleven, maar ik heb je laatste reacties met grote belangstelling en erg veel plezier gelezen Wayan. Je laatste reactie kan bijna voor een column doorgaan met alweer die beeldende vertelstijl die mij zo aanspreekt. Dat we jou niet als ‘onwetend’ hoeven te beschouwen lijkt me inmiddels genoeg duidelijk, niet dat ik daar in de eerste plaats al aan twijfelde trouwens. Maar ik denk dat het goed is dat je het ons hebt laten weten, het plaatst je mening in een ander perspectief. En voor mij persoonlijk is dat een om met nog meer belangstelling naar te luisteren. Dit in de wetenschap dat jij het niet te gelde zult maken. Waarom zou je ook, zolang er nog zoveel mooie beelden zijn om over te vertellen. Dat is juist nu belangrijk, wanneer andere bestaande beelden lijken te vertroebelen.
Raindog
Wayan · 10 november 2004 op 04:04
Raindog, bedankt voor de mooie woorden en de complimenten aan mijn adres.
Nochtans versta ik niet wat je bedoelt met : “Dit in de wetenschap dat jij het niet te gelde zult maken”
Cheers
Wayan
Raindog · 10 november 2004 op 09:47
Ik bedoelde daarmee Wayan, dat jij het naar alle waarschijnlijkheid over het algemeen niet nodig zult hebben om je kennis en ervaring wat dat betreft op opzichtige en nadrukkelijke wijzes te etaleren. Dit om aandacht aan te trekken danwel vast te houden. Dat siert een mens.
Bakema_NL · 11 november 2004 op 01:23
[quote]Dat Theo Van Gogh vermoord is verbaast mij helemaal niet. Ik dacht dat Ayaan Hirsi het eerste slachtoffer zou worden. Hopelijk is West-Europa wakker geworden en hopelijk ziet men eindelijk in wat er aan het gebeuren is.[/quote]
Sorry hoor, was nog niet zo ver terug gegaan in de columns, geen idee dat dit nog was doorgegaan.
Het gequote stukje………..ik was al wat langer wakker Wayan en ik hoop van ganser harte dat veel anderen alhier dit ook zullen lezen, misschien geloven ze jou eerder dan mij, omdat men misschien van mening is dat ik maar wat roep en jij aldaar meer ervaring met de materie hebt.
Wat we niet delen is de mening over de doodstraf.
Het zal me echt een zorg zijn dat iemand mijn moeder een straathoer noemt en suggereert dat mijn vader kleine jongetjes anaal bezoekt. Ik lach dat soort mensen in hun gezicht uit, want ik weet wel beter, mijn ouders zouden er trouwens ook om lachen. Ook weer een groot verschil met anderen, als je zoiets dergelijks tegen “hen” zou zeggen dan heb je meteen bonje…………werkt overigens uitstekend als je uitgedaagd word tot het randje, wanneer je iemand niks kunt maken, maar zij jou wel een streek hebben geleverd….begin over hun moeder en ze raken de controle kwijt, je laat de eerste klap komen en daarna mag je zelf……..ik heb de truc wel eens gehanteerd, sorry hoor, ik handelde puur uit zelfverdediging.
Schelden zal me echt een worst zijn, maar raak me niet aan, want dan is er een probleem. Dus je voorbeeld zal bij mij niet opgaan, die advocaat hoeft niet uit te leggen dat ik razend word vanwege een belediging. Het enige waardoor ik ga slaan is wanneer ik zelf geslagen word, of er word een poging daartoe ondernomen. En serieus hoor, ik wacht altijd die eerste klap af. Nu klinkt het alsof ik een enorme vechtersbaas ben, dat ben ik dus zeker niet, maar als het nodig is dan ben ik niet de persoon om ruzie mee te hebben. Daar ben ik zelf al jong achter gekomen en dat is mede de reden dat ik mezelf enorm heb leren beheersen. Maar op mijn werk heb ik ongevraagd toch wel eens te maken met geweld…..ik werk gewoon in een supermarkt, in de “leukere” buurten van Amsterdam zeg maar. Daar ben ik niet neergezet omdat ik zo agressief ben en een hekel heb aan allochtonen, maar juist omdat ik er op een goede manier mee om weet te gaan, het evt. geweld en die allochtonen, zaken waarvoor ik ook absoluut niet aan de kant ga. Maar vertel ik wat dingen die ik heb meegemaakt dan klinkt het alsof ik een of andere bruut ben, je hoort dan een hoop negatieve dingen in 1 x, terwijl je het over jaren van werken hebt.
Dat hartinfarct wat je aanhaalt is aan te merken als doodsoorzaak…….sterker nog, ik zou de man waarschijnlijk nog proberen te reanimeren, want ik zie op dat moment dat het niet mijn tik is waaraan hij overlijdt. Natuurlijk zijn advocaten wel eens handig……..heb ze zelf nog nooit nodig gehad en jawel, ik heb wel eens iemand een gebroken jukbeen getrapt…..zeer gewelddadig klinkt dat, maar wanneer er iets op je gericht word met de woorden “ik schiet je kapot” dan vind ik dat hij er nog aardig vanaf is gekomen……een aanklacht is er nooit geweest, wel is er bij allah gezworen dat ik kapot gemaakt zou worden……ik wou dat ik geld kreeg voor al die keren dat ik dat gehoord heb, was ik klaar met werken inmiddels…….maar wel altijd op je hoede zijn.
En altijd mensen die het gezien hebben en in mijn voordeel praten, dus dat gebrek aan getuigen herken ik niet zo zeer…….het is juist opvallend te noemen dat mensen wat dat betreft nog wel iets willen betekenen, zolang ze maar niet bij de dader bekend worden.
Het voorbeeld wat je aanhaalt kan mij nog steeds niet overtuigen van het niet invoeren van een doodstraf, die geef je ook niet zomaar aan iemand.