De elektronische maillot

Afgelopen zondag zag ik een balletopvoering op TV. Romeo en Julia. Ik kwam al zappend midden in een vechtscene met zwaarden terecht. Het hele ensemble vulde het toneel. Achterop de dames die ‘ohhh’ en ‘ahhh’ uitbeelden en op de voorgrond tientallen jonge balletdansers allen gehuld in een maillot en in bezit van een degen. Die maillot, daar wilde ik het even over hebben. Het was alsof ik de bultenparade langs zag komen. Jonge snuiters met een lycra of satijnen glimmende maillot aan. Het hele dansen in al zijn finesse ging aan mij voorbij. Ik raakte zo gefascineerd, haast geobsedeerd door die enorme bobbels aan de voorkant van hun maillot. Niet dat ik seksueel opgewonden raak van die ‘knollen’ (hoewel…), maar ik verwonder me zo over de mannenballetbroek in het algemeen. Dat is toch géén pan! Wie heeft die outfit nou bedacht? Ik ga er maar van uit dat het Lodewijk de 14e was en dat Rudi van Dantzig en Yiri Kylian deze dracht trouw in ere hebben gehouden. Kwijlend leiden ze hun jonge leerlingen op voor het grote werk dus aanhouden die broek!

Stel je voor dat je als balletdanser homoseksueel bent (en dat is zeer waarschijnlijk want die domineren in aantal nog altijd over de hetero dansers) en je hebt een ‘crush’ op een collegadanser? Hoe moet dat nu als je opgewonden raakt en je staat een ‘pas de deux’ te dansen met je kersverse verkering? Voor je het weet doe je een pirouet met een enorme paal in je broek.

Niets is te verbergen in zo’n maillot. Overigens schijnt het nog een hele kunst te zijn om de bobbel goed gekneed in je voorkant te leggen. Bij de één zag het er keurig geproportioneerd uit, bij de ander was een stukje bal te ontwaren die niet mee wilde doen met het éénzijn qua egaal gevormde bult.

Pas toen het broodmagere Juliaatje zonder borsten en het kleine ‘bultige’ Romeootje opkwamen, kon ik eindelijk genieten van ballet waar het voor bedoeld is. Het stel danstte zo verschrikkelijk mooi. Zij zal niet méér gewogen hebben dan vijf kilo, waardoor hij haar met gemak omhoog kon smijten. Omhoog, ondersteboven, afgeschoten de lucht in om met drie luchtpirouetten weer in zijn armen te komen.. Ik was voor even niet afgeleid door een bult, knol of bobbel. Wel weer jammer toen Julia (schijn)dood was en slap op het bed lag, haar balletvoetjes onwaarschijnlijk keurig in de ‘strek’. Ik zal er op letten als ik dood ben dat ik wel mijn voeten mooi gestrekt hou.

De balletlegging dus. Deze mannenpanty hoeft gerust niet in de prullenbak van mij, we kunnen hem best in ere houden. Als ‘straf’, had ik bedacht. Als een welkome zeer effectieve oplossing om de criminaliteit tegen te gaan; De elektronische maillot!

Kijk, de goed betaamde huis-gedetineerden komen er maar makkelijk vanaf met hun alarm-enkelband. Je ziet het niet eens. Er zitten beperkingen aan voor wat betreft werken (als ze al een baan hebben). Gedoe, opletten geblazen. Zo’n hysterisch glimmende elektronische maillot geeft de heren draaideur-boefjes beter de kans om te blijven werken en te gaan en staan waar ze maar willen. Graag zelfs! Paradeer maar met je maillootje, je bult voorop. Kun je het je voorstellen als we praten over onze criminele jongetjes in de leeftijd van zestien jaar en ouder? O mén. dat moet hel voor ze zijn om drie maanden, zoniet langer verplicht in een glimmende maillot op straat te moeten lopen. Een maillot met een zender. Geen hiphopbroek erover heen en geen lange jas om het ‘zakie’ te verbergen, want dan gaat het alarm af. Zouden jonge criminelen autochtoon of allochtoon (oei!!!!!!!) zich niet tien keer bedenken om in zo’n homobroek met ‘schreeuwendende’ bult weer terug te draaien in de criminele mallemolen? Toegegeven, het idee is nog niet helemaal waterdicht. Daar mag de tweede kamer zich verder over buigen.
Is het een gat in de ma(illot)rkt? Zou zo’n electronische bultenbroek veel effectiever zijn om van een crimineel ‘Romeootje’ een eeuwig lachende en bovenstebeste Frans Bauer te maken?