Het ijslaagje op de Ee, die Woudsend als een sneetje op de landkaart in tweeën verdeelt, ligt er maagdelijk bij. Het is nog een dun vliesje, maar met de weersvooruitzichten in gedachten, wordt dit vliesje bewaakt als in oude tijden de kuisheid van een jonge vrouw voor de huwelijksnacht. Zaterdag j.l. was het plaatselijk shantykoor gevraagd voor een optreden op een groots verjaardagfeest hier ter plaatse. Het moest een volslagen verrassing worden. De grote groep zangers zou vanuit het donker over het water bij de feestplaats aankomen; mooi zingend en met licht van fakkels en lantaarns. Een feestelijk verjaarscadeau van zijn echtgenote.
Maar al snel werd het mij duidelijk: de waterige doorsnijding van ons dorp wordt scherp in de gaten gehouden. Na vele jaren is er weer een kans, nu nog een kleine, maar het virus met schaatskoorts is losgebroken en de eerste vluchtige hoop op ‘It sil heve!’ontstaat.

Ik mocht zelf de boodschap luid verkondigen: ‘Mannen we gaan niet per boot. We mogen het ijs niet meer beschadigen’. Ik merkte direct dat ik iets doms had gezegd, echt weer iets voor een ‘Hollander’. Het ijsvliesje van Woudsend is namelijk per definitie heilig. Wie dat schendt wordt bijna verstoten. Wie dat ongezien doet, is als een aanrander en de sociale controle is zo groot, dat de dader zonder twijfel zal worden gevonden en overgeleverd aan een volksgericht. Men weet van alle jaren nog wie ooit het verse ijs heeft geschonden.

Het is waar mensen, een klein zeiljachtje voer langs vanaf het Slotermeer langs ons huis aan een zijkanaaltje van de Ee. Dit ijs is voor een deel al flink verpest. Als hij rechtdoor was gevaren…….!

Vroeger of later komt het ervan. Dan staan de Woudsenders feestelijk aan de kant om bij de tocht der tochten de tienduizend deelnemers die hun maagdelijk ijs berijden, hartelijk toe te juichen. Dit is een lange periodieke onthouding meer dan waard.
De IJsmaagd van Woudsend is in weer in goede handen. It sil heve!


10 reacties

arta · 4 januari 2009 op 13:07

[quote]maar met de weersvooruitzichten in gedachten, wordt dit vliesje bewaakt als in oude tijden de kuisheid van een jonge vrouw voor de huwelijksnacht.[/quote]
Mooie zin!
Leuk stuk, Schoevers!

doemaar88 · 4 januari 2009 op 16:39

Mooi, compact stukje. Goed gedaan! 😀

Anne · 4 januari 2009 op 20:34

In een kroegje in Woudsend, aan het water, ontmoette ik lang lang lang geleden mijn allereerste vriendje. En een nacht later werd ik ontmaagd in een zestienkwadraatje, maar dat was in…..een eindje verder zeilen in ieder geval. Dus voor mij is dit stukje naast erg leuk geschreven ook nog van diepere 😀 betekenis…..

KawaSutra · 4 januari 2009 op 22:48

Leuk verhaal Schoevers. Hier is de maagd weer ontdooit en het vlies gebroken. Periodieke onthouding is altijd relatief.

lisa-marie · 5 januari 2009 op 12:34

Koester het ijslaagje van de woudsendse ijsmaagd want vannacht met de even opkomende zeer strenge vorst heeft ze en jullie geluk.
Ik heb het met plezier gelezen, hij is goed. 😀

schoevers · 5 januari 2009 op 17:01

Aan ieder die mijn ijsmaagd zo liefdevol en teder heeft benaderd, mijn dank.

Prlwytskovsky · 5 januari 2009 op 18:30

Ee? Dat is toch dat watertje bij Dokkum?
Met jou hoop ik dat hij er dit jaar komt.
Oant sjen. :duimop:

Mien · 5 januari 2009 op 23:41

Ik ken de Ee alleen uit kruiswoordpuzzels.
Maar ja ik kom dan ook uit het warme Zuiden. :hammer:

Hoop doet leven … en anders is er altijd nog koek en zopie!

Leuk stukje Schroevers.

Mien Ijskoud De Lekkerste

pally · 6 januari 2009 op 15:04

Vooral de inleiding vond ik prachtig, Schoevers, leuk je hier weer te zien.

groet van Pally

schoevers · 6 januari 2009 op 15:08

Groet terug, Pally!
Medio 2009 is de tijd volledig aan mij. Dan weer wat meer op de site.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder