De mens is een grote versie van een virus

Als je echt gaat kijken naar wat een virus is dan is dit natuurlijk klink klare onzin maar kijk je naar het grote plaatsje dan valt er wel degelijk wat voor te zeggen. Een virus zou je in dat grote plaatje kunnen omschrijven als een levend organisme dat enkel kan bestaan dankzij een gastheer en die deze gastheer geheel uitput en soms dood waarna het virus zelf sterft of vertrekt naar een nieuwe gastheer. Ze zijn niet in staat dit proces af te breken of zich op een dusdanige manier aan te passen dat ze samen kunnen leven met hun gastheer.

Nu gaan wij eens naar de mens kijken. Ook als mens hebben wij een gastheer, eerder moeder, te weten onze aardbol waar wij op leven, de planeet Aarde. De planeet Aarde kan je zien als een levend organisme. Het ontwikkeld zich en is gevoelig voor aanvallen van binnenuit en buitenaf.

Wanneer wij verder kijken dan zie je dat wij mensen deze planeet Aarde compleet uitputten. Wij verbruiken alle fossiele grondstoffen en mineralen, vergiftigen de lucht, vervuilen de natuur, ontbossen grote gebieden en nog veel meer. Dit alles heeft vele gevolgen. Afbraak ozonlaag, stijgende temperaturen met grote droogtes tot gevolg, voedselschaarste door deze droogtes, gebieden waar mensen niet meer kunnen wonen zonder ziek, zwak of dood te gaan doordat de grond, lucht of het water dermate vervuild dat het niet meer gebruikt kan worden en zo kunnen wij nog wel even doorgaan.

De mensen zijn zich dit zeker wel bewust. Helaas zijn wij niet in staat iets er aan te doen. Individuen wel maar als massa niet. Daarom word al volop gezocht naar een uitweg. Zie alle ruimtevaart programma’s. Een nieuwe gastheer zou uitkomst bieden en hopelijk word die gevonden voor wij deze gastheer compleet uitgeput hebben.

U ziet het. De mens is net een virus. Wij denken dat een virus niet kan nadenken maar tonen aan dat wij niet beter zijn.