De eerste keer dat ik boodschappen doe bij de supermarkt, die hier overigens ook gewoon 7 dagen per week geopend is tot 20.00, vraagt de caissière of ik er net ben komen wonen. Ja dat klopt, zeg ik, hoe weet je dat? Ik zie het aan je boodschappen. De toeristen kopen gourmet of bbq dingen. Jij hebt poetsmiddelen en wc papier. Dat kan maar een ding betekenen. Welkom in de buurt, ik ben Carla. Verbijsterd door zoveel opmerkingsvermogen schud ik haar de hand. 15 minuten later weet ik dat ze hier al 20 jaar woont, getrouwd is met Guido, moeder van een kind van 15, de naam en het geslacht ben ik even vergeten, maar dat vraag ik wel de volgende keer.

Als ik thuis kom en de boodschappen opruim besef ik me dat zij nu weet dat ik 7 jaar geleden gescheiden ben, waar ik werk, drie kinderen en twee katten heb. Leuke namen vind ze.

Twee weken geleden pik ik een terrasje om de hoek. Na het eerste glas maak ik kennis met Marlie, een vrouw met een besloten wijnhuis. Gelukkig niet gesloten en ze organiseert evenementen met wine and dine. Leuk! De tweede keer, ditmaal aan de bar, vraagt de uitbater: het vaste recept?

Theo moet ontwormt worden, want door de stress van de verhuizing, loopt het uit de spui(t)gaten. Mijn dorp heeft een dierenwinkel en daar ontmoet ik een 77-jarige dame die al vijftig jaar de winkel runt. Een uur later heb ik de tabletjes. Nu ik zelf nog, maar gelukkig is er ook een apotheek waar ik hopelijk discreet wordt geholpen.

Categorieën: Algemeen

Suus

Huis, tuin en keuken typiste. Meer een blogster dan columniste, schrijf graag over dagelijkse sores in Jip en Janneke taal. Regelmatig met een kat op mijn toetsenbord die hfgrts;s;saa;llal;kk sas typt.

0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder