Dit is geen column om reclame te maken, want dan moet ik mijn kroegen, eettentjes en andere plekken waar ik respect voor heb en ook kom, ook allemaal een column geven! Maar veel mensen uit Goes en omgeving weten wat ik bedoel met 3x links. Je gaat een straat in, dan een stukje steeg, dan stap je een paar meter verder door de deur met op het zonnescherm de naam van seksclub Club Barbarella. En ja, het woord is eruit; Club Barbarella!

Waarom zou iemand als ik hierover schrijven? Ik weet zeker dat sommige mensen denken: waarom praat je over het meest verzwegen publieke geheim van Goes. Maar dat is simpel. Ik ben blij dat het er is. Mijn moeder, die helaas dingen heeft moeten meemaken die ik niemand toewens, was zeer liberaal als het ging om seks. Seks daar kon over gesproken worden, maar je kreeg ook te horen over gevolgen. Van als je meisje zwanger schopt dan neem je verantwoordelijkheid! Maar nog belangrijker voor mijn moeder was dat ik nooit uit of naam van lust of hormonen of wat dan ook een meisje zoals ze dat noemde de bosjes in zou sleuren. Ze was kort en bondig:

“Tim, als jij niet aan je trekken komt en je sleurt een meisje de bosjes in dan hoef je nooit meer thuis te komen! Dan ga je naar Henk!”.

Ik noem alleen zijn voornaam, want hij is een voor mij zeer gerespecteerde man en tevens eigenaar van de club. Mijn moeder vond het idee van mijn zoon gaat naar een discrete club, waar ze letten op hygiëne, waar ze rekening houden met zijn beperking enzovoorts, heel gewoon! Want mama kon er niet tegen als dames die daar werkten “hoeren” werden genoemd! In mama haar woordenboek was een hoer wat anders. Dit waren de dames van plezier, plus het idee dat er altijd veiligheid was speelde een rol. Er was een portier waar ik graag een praatje mee maakte.

Dus ja, wat denk ik bekenden wel weten is nu gewoon open en bloot te lezen. Ik heb aangebeld, ik heb entree betaald en ik ben bij Club Barbarella geweest. Nou en? Ik vind het fijn dat het er is. Want ik hoef geen seconde te twijfelen zoals in bepaalde straten of ze daar vrijwillig staan. Voor Henk steek in mijn hand in het vuur, die man is zo eerlijk. Henk heeft onder zijn leiding de Club een status gegeven waar veel meer mensen een voorbeeld aan konden nemen. Ik vind het ook raar dat sommige mensen praten over Henk alsof hij een pooier is. Ik vind hem een wijze, eerlijke man, die het ook zegt als je fout zit. Henk, daar kan ik als hij aanwezig is als de bar van woensdag tot zaterdag open is mee praten, ongeacht of ik met een meisje naar boven ga of niet.

Mijn moeder kende club toen die nog van de beste brandkastkraker van Nederland, Aage Meinesz, was. En die zijn levensverhaal zou waardig zijn om verfilmd te worden. Een boef, maar geen crimineel, want hij verscheen gewoon op de televisie, waar hij alle vormen van geweld afwees. Hij is ontsnapt uit de gevangenis zonder een slachtoffer te maken en toen hij zijn straf had uitgezeten kwam hij naar Goes. In die tijd heette het Club Pandora! En ik weet daar niet het fijne van, behalve van foto’s en een beetje film. Maar 1976 tot 1986 zwaaide daar in mijn ogen de meest tot de verbeelding sprekende boef de scepter. Maar wat was, dat is geweest.

Maar nu is het Barbarella. Ik kan het wel allemaal beschrijven. Maar wie in Goes is en wil het zien, als het open is en je hebt de behoefte, ga er dan zeker heen. Want er zijn niet alleen mooie vrouwen; de zaak zelf ziet er ook prachtig uit. Je kunt 100% jezelf zijn. Het is in mijn ogen zo belangrijk dat zulke nette clubs er zijn, want zonder zou er heel veel meer ellende zijn. Ik loop de deur daar niet plat, maar ik schaam mij er niet voor dat ik er ben geweest en zeker nog wel vaker zal komen. Want zelfs al wil je alleen nadenken met gezelschap of al wil ik bijvoorbeeld met Henk praten… al zou ik Premier der Nederlanden zijn dan zou ik nog niet het probleem willen zien waarom dat niet zou kunnen! En mama had gelijk, ik wou dat meer ouders het zouden zeggen! Want voor een redelijk bedrag kan je discreet dingen doen, dat is beter dan verkrachter achter je naam te hebben staan op je strafblad omdat je een keer zo nodig wou…

En ja… het kost geld! Maar het is zeker waard! En je wordt er vaak met meer respect behandeld dan je je kunt inbeelden. Want het beeld van een seksclub is door de politiek en de media – van journalistiek tot televisieseries – zo verdraaid dat dit onrecht doet aan de waarheid. De waarheid dat deze clubs nodig zijn, maar ook dat het beter is daarheen te gaan voor anonieme seks dan afspreken met iemand via een website, waar je je later van kunt af vragen als iemand het vertelt “Voel je je wel goed?” als het toch goed is gegaan.

Ik zeg 3x links in Goes, veel plezier in de Vuilstraat, wees netjes en beleefd. En wat je daar doet blijft ook daar tenzij je het zelf vertelt.
Maar ik maak er geen geheim van dat ik er ben geweest!


Tim uut Kwedamme

Ik ben man met een eigen manier van leven, stijl, gevoel voor humor en net als iedereen heb ik soms geluk en soms pech! Ik ben nieuwsgierige en leergierig als het gaat om de wereld rond mijn heen. Mijn leven deel ik tegenwoordig met een prachtige vrouw. Een steun en toeverlaat, die ik blind kan vertrouwen omdat we elkaar hebben leren kennen onder bijzondere omstandigheden. Ik leef in een klein dorpje in Zeeland. Ondanks mijn fysieke beperkingen, dit betekend niet dat ik niet leef. Ik probeer te genieten van elk moment van het leven, ik ben nog altijd een beetje kind gebleven waardoor ik van de kleinste dingen kan blijven genieten. Ik ben iemand die geniet van de bourgondische levensstijl. Ik ben enorme fan van de Griekse keuken, maar ik ben zeker niet vies van de Hollandse pot. Een glasje Samos wijn of een biertje op zijn tijd gaat er ook wel in. Ik leef met het motto “Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen” en dat helpt enorm als je bepaalde dingen gewoon niet kan. Ik ben gek op schrijven, muziek luisteren en goede films kijken.

5 reacties

Nummer 22 · 29 maart 2019 op 22:16

Ach….. .er is van alles over te schrijven. Voor en tegen, maar jij hebt het gewoon verteld.

    Tim uut Kwedamme · 8 april 2019 op 02:26

    DAnk je wel. Ik vond het onderwerp waardig om over te schrijven. En ik weet niet iedereen was gelukkig. maar van de reacties soms heel privé, die waren vele met lof. Niet dat iedereen mijn schrijfstijl zo geweldig vind. Maar het idee dat ik dit durfde uit te spreken. Ik ben geen held, maar ik loop niet weg voor feit dat ik weet dat hierover gepraat kan en ergens ook moet worden.

Tim uut Kwedamme · 8 april 2019 op 02:29

Ik heb op mijn schrijverspagina, maar ook via Whatsapp zoveel reacties gehad. Van mensen die niet kon veroorloven publiek te doen. Maar ik had ook een radiomaker die vroeg of ik mee op de radio kwam. Ik vond grote eer. Ik heb goede geluk gehad dat deze column mensen aan het denken heeft gezet. En ik weet zet geen zode aan de dijk, ben niet zo ijdel dat ik weet dat dit mijn grote kans was door dit aan te snijden. Maar dit is een column, hopelijk zullen vele meer volgen. Columns waar ik praat over thema’s die mij aan het hart gaan. Ik ga natuurlijk nog schrijven over mijn eigen leven, ook leuke dingen beetje luchter. Maar ik weet dat ooit voor de hemelpoort zal staan. Ik hoop dan te kunnen zeggen tegen Petrus van “Ik heb mijn best gedaan ondanks mijn fysieke beperkingen, de uitdagingen die heb moeten overwinnen, verdriet en geluk. Maar ook dat niet mijn mond heb gehouden over dingen waar ik misschien 1% verschil in had kunnen hebben”.

Hoop dat beheerders van de website niet boos zullen zijn. Anders lees ik het.
Maar ik doe de link van het radio interview erbij.

https://soundcloud.com/omroepzeeland/tims-verhaal-zou-je-rode-oortjes-kunnen-geven?fbclid=IwAR0VZa4deNLfDM7iHYaxkcDJrPLPyNcSRzuU9BqcNw4OZDlJRPHZ7yjvs_4

Alleen je zult zien. Op reclamebord staat 2x links en heb mij vergist, door 3x links. Maar daardoor heeft eigen tintje.

    Arta · 8 april 2019 op 22:28

    Een link mag, met bronvermelding, altijd geplaatst worden, tenzij op de website anders staat vermeld, wat in dit geval niet zo is. No problemo, dus!

    Ik vind het bijzonder dat je het aandurft om op een openbare site én in een radioprogramma een, naar mijn mening onterecht, taboe durft te doorbreken!

    Schrijftechnische tip: schrap een kwart, dat maakt je verhaal pakkender.

Nummer 22 · 8 april 2019 op 14:57

Ach Tim. Keep going on. Ik heb tijdens mijn vele internationale reizen, bij het verlaten van mijn hotelkamer de hypocriete artsen en anderen die ik goed ken de kamers zien verlaten van de vrouwelijke collega’s die mee mochten gaan op ‘ zakenreis’ mijn blik was voldoende. Ik zei of merkte niets op, maar weet ook dat er thuis iemand anderscwachtte op hun terugkomst. De schijn ophouden van een respectabel persoon in hun werk, but….. ? Enfin,..

Geef een reactie

Avatar plaatshouder