Het is maandag, dus de container moet weer aan de weg gezet worden. De ene week de groene, de andere week de grijze. We hebben een mooie kalender van de gemeente gekregen, maar ik kijk ’s morgens gewoon naar buiten en sluit me aan bij de meerderheid van de straat. Grijs vandaag. De container moet op een speciale manier op de stoep gezet worden, zodat de automatische grijparmen van de vuilniswagen hem moeiteloos kunnen optillen, leegschudden en terugzetten. Een vuilnisman komt er tegenwoordig zijn auto niet meer voor uit.
Ik zit ’s middags op mijn werk achter de netwerkcomputer. Ik typ een stuk, reken wat uit, zoek er wat bij, typ weer een stuk. Oh ja, niet vergeten op te slaan. Ik klik op het save-knopje maar opeens: hopla! Een blauw scherm. “Fysieke geheugendump gestart”, zegt het scherm en er loopt meteen een zenuwachtig tellertje.
Fysieke geheugendump. Ik heb geen verstand van automatisering, maar het klinkt nogal ernstig. Zoiets als totale amnesie.
Ik bel de helpdesk en wacht op redding. Ondertussen proef ik de woorden op mijn tong: Fysieke. Geheugen. Dump. Geen mentale geheugendump, nee nee, een fysieke, denk erom. Het tellertje is nu al bij vijfentachtig. Dat gaat rap.
Ik stel me de grijze container van vanochtend voor en verbeeld me hoe al mijn herinneringen, al mijn ervaringen, al mijn kennis, al mijn informatie, kortom mijn complete geheugen, zich uit mijn hersenen losrukt en als een stroom van losse brokjes tevoorschijn komt om uiteindelijk op de bodem van de grijze container te belanden.
Misschien is dat helemaal niet zo’n slecht idee. Alle vervelende herinneringen dumpen, je ingesleten gewoontes weggooien, je aangeleerde onhebbelijkheden definitief bij het vuilnis zetten. Met een schone lei beginnen. Een frisse blik. Een nieuwe kijk. Van de ene verbazing in de andere vallen. Ja! Maak je hoofd leeg en gooi die container zo vol als je kunt. Zet hem ogenblikkelijk aan de weg, voordat je je kunt bedenken. Nog even en de automatische grijparmpjes zullen je voorgoed verlossen van alles wat je creativiteit in de weg zit…..
Oh. Daar is de helpdesk al. Het probleem wordt snel verholpen. Dat ene document is definitief verloren gegaan, maar de rest is er allemaal nog. Nou ja, jammer dan. Voor ik het weet schuif ik weer achter het beeldscherm en zit ik gewoontegetrouw een stukje te typen, iets uit te rekenen, er iets bij te zoeken, en weer iets te typen. Helaas. Die fysieke geheugendump was niet meer dan een illusie. Weg ermee.
= = =
[url=http://www.yorienvandenhombergh.nl]Schrijven is schrap///[/url]
5 reacties
Mosje · 6 maart 2004 op 17:09
[quote]Alle vervelende herinneringen dumpen, je ingesleten gewoontes weggooien, je aangeleerde onhebbelijkheden definitief bij het vuilnis zetten.[/quote]Waarschijnlijk raak je dan ook je vermogen om te schrijven kwijt. Zou in jouw geval heel jammer zijn….
Als bergbeklimmer volg ik NOOIT het sneeuwspoor van een ander. Je kunt niet weten of je voorganger het gered heeft of in een afgrond stortte.
Dus als ik jou was zou ik zelf op die afvalkalender kijken (als je er zeker van wilt zijn dat jouw afval gedumpt wordt)
pepe · 6 maart 2004 op 20:25
[quote]Nog even en de automatische grijparmpjes zullen je voorgoed verlossen van alles wat je creativiteit in de weg zit…..[/quote]
Dit klinkt geweldig, maar ik denk toch we alles in het leven nodig hebben, zonder tranen (verdriet) zou je niet kunnen genieten van de lach (geluk).
Juist door de andere kant te kennen, leer je de mooie (vaak gewone) dingen waarderen.
Ik ben wel blij ik niet hoef na te denken, we hebben hier een duo-bak voor ons afval.
Helaas wel wat klein voor 5 persoons-huishoudens, zeker als we tuin afval hebben.
weer mooi geschreven
Mup · 6 maart 2004 op 23:10
Een selectieve geheugen dumper, dat lijkt me wel wat, goeie column ( of is het goede)
Groet Mup.
Ma3anne · 7 maart 2004 op 20:55
Mooi stukje fantasie. Goed geschreven.
Opruimen van troep hoort bij het leven. In groene, grijze of zwarte containers… de fysieke troep.
Mentale opsruiming is ook nodig af en toe. Dat hoeft geen illusie te zijn, maar kun je gerust doen hoor! Daar zijn leuke technieken of rituelen voor om af en toe weer eens plaats in je ziel te maken en oude dingen van je af te gooien.
Ik houd regelmatig van die opruimingen. Heerlijk!
Eftee · 7 maart 2004 op 21:54
Ging dat maar allemaal zo makkelijk, als je beschrijft, dan deed iedereen meteen de nare herinneringen weg. Daar komt dat opgeruimde humeur vandaan.
Leuke column!!