Edgware; de gehate visie

Vandaag twee opmerkelijke berichtjes. Ik werd wakker met de wekkerradio op de BBC en er waren bommen gegooid in enkele Londense metro’s. Ik had zoiets van “tja het zal wel, logisch dat die Bush wat te mekkeren heeft, het is de G8”. Vervolgens beneden bij de post trof ik een ongeadresseerde brief aan over het nieuwe ziekenfonds. Dat deed me toch weer even goed. Ik was al zo gewend aan Bush schoothondje van justitie dat ik een mailing via de lijst van sofinummers had verwacht. Okay het was de avond ervoor kift op het thuisfront maar met het idee dat de wereld klopte kon ik aan mijn dag beginnen. Wat later sprak ik een ambtenaar over die brief met de opmerking dat mailings via het sofinummer veel meer, doorgaans zeer onprettige dingen, mogelijk maakt en het maar goed is dat de overheid hier beperkingen tegen heeft. Die ambtenaar wist me te verzekeren dat dit wel degelijk kon maar Den Haag het ongeadresseerd verstuurd om zeker te zijn dat mensen die brief niet wegens een adreswijziging mislopen. Tja, toch maar even gevraagd waarom ze dan ook maar niet meteen via het sofinummer automatisch alle banktransacties natrekken om beunen, witwassen etc te achterhalen. Het geruststellende antwoord was dat hier wel aan gedacht is maar dat de staat hier niet genoeg personeel voor heeft. Blijkbaar is de software van de staat der Nederlanden al net zo achterlijk als haar regering.

De echte kers op de slagroomtaart kwam vanavond pas. Op mijn homepage zag ik een dodental in Londen van 37 en drie treinen bij de Edgware metro die geraakt zijn. Juist ja! In de Starbucks aan Edgware road begon ik vorig jaar met mijn vakantie de dag met een forse bak koffie om heerlijk rustig de voorbijgangers een half uur te bewonderen voor een dag met veel metro en veel lopen. Normaal doet zo’n ver van mijn bed show me niets maar nu moest ik wel even met iemand praten. Prinses Mabel die kritisch was over beloftes van de G8, de politie die een reep chocola gaf aan de anarchistische meute in Gleneagles, het concert in Hyde park, aan Edgware road, een paar dagen eerder.

Zullen de bobbies nog steeds zonder vuurwapens rond blijven lopen? Zal de metro daar nog steeds zo voordelig zijn? Met oom Sjors vlakbij en de nodige paranoia’s na incidenten vers in het geheugen maak ik me weinig illusies dat mensen in het Westen nog rechten op vrijheid over zullen houden. Tja, alsof het al niet erg genoeg is is er weer reden gelijk met het beschuldigend vingertje naar de grote boze wolf Bin Laden te wijzen. De aanleiding voor eerdere paranoia.

Wie is die Bin Laden eigenlijk en waarom krijgt hij kippenvel wanneer we in Nederland de privacy afbreken? Als ik me goed herinner was die gast al multi miljonair toen zijn navelstreng werd doorgeknipt. Als nazaat uit een steenrijke familie moeten er al vriendjes van paps en mams over de hele wereld gereageerd hebben toen hij die eerste keer een grote keel opzette. Na een opvoeding in de hoogste kringen is hij afgestudeerd aan een topuniversiteit. Hij organiseert al meer dan 20 jaar trainingskampen voor de Jihad en staat aan het hoofd van de internationale dubieuze organisatie Al Qaida. Niet het type drilcommandant dat ook iets van bommetjes afweet.

Zo’n gast sluist geen geld door van een priverekening naar een verboden organisatie. Een reden hiervoor is wel dat elke revolutie te maken had bijzonder machtige mensen die vrienden hadden in elke kring die iets betekende. Alle stommiteiten waardoor subversieve acties te traceren zijn waren al gemaakt voor Alexander Graham Bell werd geboren.

Wat voor type is oom Sjors eigenlijk? Zijn paps en mams hadden pas wereldwijd vriendjes toen hij zijn eigen leventje al had. Pappie Bush kon pas goed uit de suikerpot gaan snoepen toen junior al de politiek ingegaan was. En kleine Sjors leerde het snoepen pas echt na 9-11. Meppen in Afghanistan en Irak om vervolgens wat diplomatieke besluiten te nemen over de wederopbouwcontracten. Zoals Bechtel wat aan de waterleiding en elektriciteit in Irak mag werken voor 600.000.000 dollar. Meneer Sjors is hier commissaris van.

Wat ik het meest smerig vond aan die oorlog in Irak waren twee piepkleine nieuwsberichtjes. Bij de belegering van Basra werd , ter bevordering van de tyfus en de cholera, de waterleidingsmaatschappij gebombardeerd. Vervolgens werd in Bagdad, ter bevordering van de hongersnood, de elektriciteitscentrale gebombardeerd. Toegegeven voor de wederopbouw wordt ook netjes gezorgd.

Hoe triest ik het ook vind voor die mensen in Londen, ik geloof er niets van dat aanslagen de achterliggende reden zijn voor al dat gemekker over terrorisme, het afbreken van privacy en ondermijnen van mensenrechten hier. De harde waarheid lijkt me eerder dat we met zijn allen in een steeds egoistischere wereld beland. Het uitbreiden van ons aantal vierkante meters en het verhogen van de schutting zijn het grootste belang. Dit wordt bereikt door ten koste van elk sociaal gevoel economische vooruitgang af te dwingen. De enigen die vooruit gaan op deze moderne politiestaat zijn degenen die zich nergens zorgen over hoeven te maken.