In Nederland zijn er veel mensen die een handicap hebben of die gehandicapt zijn. Vaak krijg je voor die pijn die daarbij hoort medicatie. Maar wat mensen vaak vergeten is ook al zie je er gezond uit dat juist dan diegene ook een handicap kan hebben. Ik neem me eigen even als voorbeeld ik heb omdat ik in maart een ongeluk op mijn werk had een chronische handicap. Mijn binnenste kniebanden zijn zo overbelast dat het chronisch is geworden. Dit betekent dat ik vooral in de winter met 1 kruk loop omdat de pijn zo erg is en lopen anders bijna niet gaat. In de zomer is het weer heel anders dan zal ik minder pijn hebben waardoor ik zonder stok kan lopen.

Wat mij ergert is dat mensen al heel gauw een vooroordeel hebben. Mijn vriend waarmee ik ontzettend gelukkig ben, heeft een ziekte die niet te genezen is hij slikt 31 medicijnen per dag om te kunnen leven. Bij hem zie je het ook niet aan de buitenkant maar het zit er wel allemaal. Het is schandalig dat wanneer je in een rolstoel zit alle medelijden van de hele wereld krijgt, maar wanneer je een handicap hebt met net zoveel pijn en het niet te zien is zeggen ze dat je je aanstelt en dat het niks voorstelt.

Tegenwoordig met de medicatie is dat ook nog eens een punt. Mijn vriend werd laatst gebeld door de huisarts over zijn dossier. Hij heeft een ongeluk gehad waardoor zijn schedel is opengebroken. Daardoor is er iets in zijn hersenen kapot gegaan waardoor zijn lichaam uit zich eigen niet genoeg melatonine aanmaakt. Dat betekent dat hij daar een prenacose middel voor heeft dit krijg je voordat je onder narcose gaat. Maar bij hem is dat het enige dat helpt om te slapen en dan zijn er soms nog nachten dat hij niet in slaap kan komen.

Maar omdat hij er 2 extra had gevraagd want we gingen voor zijn verjaardag naar Antwerpen. Werd hij een junk genoemd, omdat hij zogenaamd te veel bijbesteld. Dat heeft mijn vriend en mij heel veel pijn gedaan. De dokters van tegenwoordig kijken alleen maar naar de klachten, zoeken een oplossing en zijn echte boekendokters. Ze weten de kennis, maar tonen geen enkel medeleven met de patiënten mee. Terwijl dokters die meeleven met hun patiënten ze vaak heter kunnen helpen omdat ze zich kunnen inbeelden hoeveel pijn iemand wel niet moet hebben.

Maar ook bij de dokters geld vaak dat als je het aan de buitenkant niet ziet, heb je niet gelijk een handicap. Maar dat je het niet ziet, betekent niet dat het er ook niet zit.

Hoeveel Mensen op de wereld moeten met zoveel pijn doorlopen voordat hun ook eens erkend worden. Tuurlijk zijn er mensen die er misbruik van maken, maar geloof me maar als ik zeg dat meer dan drie kwart van de mensen die het heeft de handicap het liefste niet zou hebben.

Categorieën: Overig

Schrijversmeisje

Een 23 jarige vrouw geboren op twee kerstdag in 1996. Ik ben een emotioneel persoon en leef enorm met mensen mee. Soms wel eens te veel, maar ik ben nog jong, en je bent nooit te oud om te leren. ik hoop hier mooie columns op te zetten over mijn eigen leven maar ook over ander onderwerpen.

0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder