Het zal je maar gebeuren. Een huishouden van Jan Steen, torenhoge rekeningen, ondraaglijk en uitzichtloos lijden en geen kans op verbetering. Een ontwikkeling waar menig huishouden mee te maken krijgt/heeft. De botte bijl moet erin. Leest u vooral verder en mogelijk breng ik u op een ideetje. Mijn achterban en ik (en niet te vergeten die twee luiwammesen van poezen) waren reeds lang op zoek naar een handige hulp in de huishouding ter verlichting van onze edele onderdanen. We hebben deze gevonden in de vorm van een… multifunctionele “cleaning machine”. Niet van Bosch, AEG, Zanussi of Whirlpool. Neen, een echte schoonmaker, genaamd Enrique.

Enrique…
a. is Colombiaan, een montañero, en als zodanig onverstaanbaar;
b. is op zoek naar een verblijfsstatus die hij bij ons heeft gevonden: cleaning machine (op termijn en bij tevredenheid van de opdrachtgevers – wij dus – mogelijk opklimmend tot stofvreter, beddenopmaker en plv. glazenwasser;
c. klaagt niet (althans, we horen wel eens iets maar voor ons is dat onverstaanbaar. Je zet de stereo gewoon wat harder, dat werkt altijd);
d. wordt voor zijn diensten betaald in een voor hem bekende muntsoort, de peso (de oro) (deze is nagenoeg niets waard en dus voor ons de meest ideale muntsoort ter voldoening aan hem voor zijn nimmer aflatende werklust);
e. slaapt voornamelijk in foetus-houding hetgeen ons deed inzien dat hij dus ook genoegen nam met een slaapplaats waar een Deense dog in past. Wij hebben Enrique daarna niet meer horen murmelen;
f. wast, droogt en ruimt op. Hij doet dit met overgave en we zijn daar zeer tevreden over;
g. eet samen met de katten. Dat is wel zo handig: dan hebben we meer ruimte aan tafel;
h. zit aangelijnd in de keuken. De lijn is 8 meter lang zodat hij toevallig langskomend bezoek al bij de huisdeur (bij het betreden van de woning) niet in de kuiten kan bijten;
i. weet niet hoe hij papier moet gebruiken. Dus gaat hij bij de katten op de bak;
j. wordt nauwlettend door ons in de gaten gehouden. Iedere vorm van vooruitgang in zijn taakuitoefening wordt door ons beoordeeld. Daar geven we dus punten voor. Aan het eind van een trimester tellen we de puntjes op en bij een voldoende aantal promoveert hij. Dan mag ‘ie misschien ook wel eens de kattenbak verschonen;
k. mag nog geen bedden opmaken. Daarvoor is het noodzakelijk het verschil te kennen tussen lakens leggen en lakens uitdelen. Dit verschil kent hij nog niet;
l. piept en bromt wat af. Voor een cleaning machine van Colombiaanse makelij is dat niets bijzonders.

Thans zijn wij, rijke westerlingen (althans in de ogen van die arme bloedjes van Zuidamerikaanse helden) op zoek naar een Zuidamerikaanse boodschappendraagster annex keukenprinses…

Categorieën: Diversen

4 reacties

Mup · 30 september 2004 op 10:57

JAB,

Ik heb lang getwijfeld over een reactie op je column. Ik ga ervan uit dat het cynisch bedoeld is, maar ben niet overtuigd. En daarom kan ik er ook niet mee door de bocht,

Groet Mup.

pepe · 30 september 2004 op 17:36

[quote]Thans zijn wij, rijke westerlingen (althans in de ogen van die arme bloedjes van Zuidamerikaanse helden) op zoek naar een Zuidamerikaanse boodschappendraagster annex keukenprinses…[/quote]

Ik mag hopen dat je hier jezelf (en aanhang) bedoelt.

Ik hou meer van doe-het-zelven!!
Laat mij maar zelf soppen, wassen, zuigen en zelfs koken!!

Mosje · 30 september 2004 op 19:52

Tja JAB, Mup heeft wel een punt.
Of je meent serieus wat je schrijft, en dan is het walgelijk, of je meent het juist niet, maar dan moet je wel zorgen dat de ironie er van afdruipt.
En die ironie kan ik er niet zo uithalen.
Dus…….

JAB · 30 september 2004 op 21:20

L.S.
Hoeveel ironie moet er van afdruipen? Iets dat druipt van ironie is ook niet altijd lekker te lezen. Aan de andere kant, goed lezen (met inbegrip van de verwijzingen – en die zijn er zeker) kan wel eens helpen. De toon van het stuk werd overigens al vroeg gezet doch wel verholen.

Een montañero is zoiets als een “tweederangs” mens (vergelijk het maar met de wijze waarop Nederlanders grappen maken over de veronderstelde geringe hersencapaciteit van onze zuiderburen). In de Zuidamerikaanse praktijk gaat het echter veel verder. Daar worden de montañeros gewoonweg gediscrimineerd en bij gelijke arbeidskansen minder betaald. De montañeros accepteren dat, zo lijkt het, en verhullen hun achtergrond als er gevraagd wordt naar waar ze vandaan komen. Iedere keer noemen ze dan de naam van een grote stad…

Overigens bedankt voor je reactie. Het geeft eens te meer aan dat vrijheid van oordeel een groot goed is.
mvg
JAB

ps
Had ik maar zo’n hulp! Nooit meer zelf:
– stofzuigen,
– die zware boodschappentassen dragen,
– kleren strijken,
– poetsen,
– kattenbak verschonen,
– bedden opmaken,
– ramen wassen,
– afstoffen,
– 2 x per maand meubels versjouwen omdat moeder
de vrouw uitgekeken raakt op de opstelling,
– eten koken en de rotzooi afwassen,
– vuilniszakken naar beneden dragen etc. etc.
Daar kan geen Thuiszorg tegenop!!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder