Het is de laatste dag van het jaar. Nog net even tijd om staatsloten te kopen, het zoveelste uitgebreide diner op tafel te zetten, te luisteren naar de top 1000 aller tijden, waarvan iedereen al jaren weet dat Queen toch weer op nummer 1 staat.Wat is dat toch met mensen? Waarom voelen velen onder ons zich veilig en vertrouwd met dingen die ze al jaar en dag doen? Of zit men vastgeroest in gewoonten, omdat dit nu eenmaal van hen verwacht wordt?
‘Wordt wakker!!’ Ik roep dit al jaren. Die hoofdprijs van weet ik veel hoeveel miljoen win je waarschijnlijk toch niet. Met een beetje mazzel heb je net je inleggeld terug. Ik vraag me af hoeveel mensen ook dit jaar weer met samengeknepen billen, maagkrampen en stoïcijns gezicht aan de oudejaarsdis met de hele familie (inclusief schoonfamilie) zit. Zich inwendig groot houdend en af en toe stiekem op het horloge kijkend wanneer ze eindelijk met goed fatsoen zich naar huis kunnen spoeden.Ikzelf doe hier absoluut niet aan mee. Voor mij is Oudejaarsdag een dag als alle anderen. Ik hou van diepgang en niet van oppervlakkigheid en van stilletjes aan ingeroeste gewoonten.
Ik schrik als ik kijk naar al die jaaroverzichten. Dàt is de wereld. Dàt is waar het om draait. Oorlogen, hongersnoden, daklozen, intolerantie, armoede in ons eigen land. Ik weet het, ik kan er alleen niet veel aan veranderen, maar probeer wel mijn eigen steentje bij te dragen. Maar waarom zouden we daar alleen bij stil staan zo aan het einde van het jaar? Hypocriet vind ik het.

Voor mij geen vuurwerk. Er valt immers niet zoveel te vieren, vind ik. Of ik dan niet blij ben, dat ik weer een nieuw jaar mag verwelkomen? Dat vragen mensen mij soms, of soms ook niet, maar dan merk ik aan hun reactie dat ze dit wel zouden willen vragen, maar dat om welke vage reden dan ook niet doen. Kijk, dat interesseert mij dus. Waarom durven mensen mij dat niet te vragen? Is het omdat ze een discussie willen vermijden? Of omdat het antwoord ze eerlijk gezegd geen ruk interesseert? Omdat ze zelf wel weten dat ze een sociaal wenselijke vraag gesteld hebben?

Jawel mensen. Ook ik ben blij dat ik een nieuw jaar mag verwelkomen. Zonder vuurwerk, omdat ik vind dat wat hieraan uitgegeven wordt, een beter doel zou hebben kunnen dienen. En nee, ik ben geen negatieve persoonlijkheid. Ik zou alleen een betere wereld wensen, voor iedereen en vind dat we op deze manier alleen maar verder van dit doel komen. Ik denk steeds vaker aan dat oude liedje van Het Goede Doel met ‘België‘. Alleen ben ik bang dat het hier niet veel beter is dan in de rest van de wereld.
Daarom leef ik mijn eigen leven, af en toe een noodkreet de wereld insturend. Dat zal ik ook in 2014 blijven doen.

Mijn eerste kreet zal zijn: doe eens iets geks, iets dat je al zolang stiekem wenst, maar niet gedurfd hebt. Spring eens in dat diepe, dat onbekende. Misschien bevalt het je uiteindelijk wel.
En misschien, heel misschien, als heel veel mensen op een dergelijke manier uit hun vaste stramien van denken komen, kunnen we met z’n allen een vuist maken. En zeggen: ‘Vanaf nu veranderen wij de wereld in positieve zin’.

Fijne jaarwisseling!

Categorieën: Algemeen

irma1969

Veelzijdig, ik wil niet in een hokje geplaatst worden. Turkije-gek, ben bezig de taal te leren en geloof me, dat is moeilijk. Gek op schrijven. Dat is begonnen in 2011, toen ik met mijn autobiografie (Ontheemd - Irma Puschnigg) ben begonnen. In 2012 is dit boek uitgekomen. Schrijf gedichten, korte verhalen en columns, heb mijn eigen blog. Grote wens: schrijven van een reisblog.

3 reacties

Mien · 31 december 2013 op 12:26

De column gelezen. Dertien in een dozijn. Ik zou koe met kalf op tafel zetten. Maar dan wel hele. Da’s pas gek. En dan de volgende dag naar de dokter gaan met een grote bel om de nek en met een grote glimlach doodleuk melden dat je koeziek bent. Of hij daar ook een medicijn voor weet. Wedden dat ie lauwwarme melk voorschrijft. 😉

Nachtzuster · 31 december 2013 op 16:32

Jij ook een fijne jaarwisseling, Irma! Zonder vuurwerk, maar er wordt al genoeg geknald. Hier knallen alleen de champagnekurken vanavond! 😉

brilmans · 2 januari 2014 op 15:38

Column gelezen.

Ik heb moeite met je angst voor burgerlijkheid, als ik het zo mag noemen, wat is er mis met patronen?

Ik houd ook van diepgang, maar zonder pieken geen dalen en zonder oppervlakkigheid geen van twee. Iets geks doen, dat vind ik zo gemaakt, net zo gemaakt als opzitten voor de bühne.

Ik zelf maak me liever niet zo druk over oppervlakkigheid of diepgang, leven in een sleur of iets geks doen, en al dat soort zaken. Ze zorgen er voor dat niets meer gaat zoals het gaat.
Ook dit jaar zal ik wel zien.

Wat betreft je punt, die is prima, maar of het gaat werken?

‘Mijn eerste kreet zal zijn: doe eens iets geks, iets dat je al zolang stiekem wenst, maar niet gedurfd hebt. Spring eens in dat diepe, dat onbekende. Misschien bevalt het je uiteindelijk wel.
En misschien, heel misschien, als heel veel mensen op een dergelijke manier uit hun vaste stramien van denken komen, kunnen we met z’n allen een vuist maken. En zeggen: ‘Vanaf nu veranderen wij de wereld in positieve zin’.

Als ik daaraan begin, zullen er heel wat normen en waarden die mij nu nog in bedwang houden verdwijnen met de nodige gevolgen van dien. 🙂

Ohja, en wie een vuist maakt kan niets meer aanpakken.

Toch een fantastisch en/of knalgek 2014!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder