Wanneer liefde staat tot haat, als één staat tot tien. Staat dan mogen tot neutraal als vier staat tot vijf?

Een meisje dat ik erg graag mag schreef me laatst:’Liefde en haat staan héél dicht bij elkaar.’ Bedoelt die drie daarmee dat als eenmaal de liefde over is, het líjkt alsof die liefde veranderd is in haat? Van een één plotseling naar een tien. Of is dat enorme verschil ontstaan, omdat het zo plotseling een verschil ís? Onverwacht? Van welke kant dan ook en met welke reden dan ook. En er een iets van verraad wordt gevoeld. Of teleurstelling. Of onbegrip. Wanneer er bijvoorbeeld bij haar of hem een andere één in het leven is gekomen. Ik weet het niet, hoor! Persoonlijk ken ik geen enen die tienen zijn geworden. En ik heb heel veel eentjes gekend. Met een tweetje dat een drietje is geworden heb ik geen ervaring. Wel met een paar drietjes die viertjes of vijfjes zijn geworden. Of andersom.

Wat ik wel heb ondervonden, is dat de haatjes nog eerder liefjes dan mogertjes worden. En ja, soms is zij nét na het ‘ééntje-af-zijn’ een tientje, maar verandert dat door de tijd en omstandigheden. En ben ik blij dat ik haar later als een goed viertje of vijfje nog eens tegenkom.

Wacht eens even! Ik denk dat ik weet wat die hele goede drie bedoelt! Twee eentjes kunnen elkaar het meeste liefhebben maar kunnen elkaar ook het meeste pijn doen. Omdat ze niet naast elkaar staan maar juist ineen! Zou het dan niet minder problemen geven, wanneer er alleen maar gevierd wordt? Tussen drie en vijf? Vroeger leek het me beter om met tien eentjes in de hand te huppelen door het land dan één tien, die je niet meer kan luchten of kan zien!

Zou haat dan toch dichter bij liefde staan dan ik dacht? Net zo dicht zoals de één staat tot de nul.

Categorieën: Algemeen

12 reacties

Dees · 29 december 2010 op 17:18

Mijn telraam is er helemaal beduusd van. Want 1 + 1 is… 1?

Ik vind dit het sterkste stukje:

[quote]Wat ik wel heb ondervonden, is dat de haatjes nog eerder liefjes dan mogertjes worden. En ja, soms is zij nét na het ‘ééntje-af-zijn’ een tientje, maar verandert dat door de tijd en omstandigheden. En ben ik blij dat ik haar later als een goed viertje of vijfje nog eens tegenkom.[/quote]

Prlwytskovsky · 29 december 2010 op 17:50

LouisP, ik vind het een doordenkertje. Maar haat en liefde lopen mijns inziens gelijk op, slechts gescheiden door een flinterdunne opmerking.

@Dees: net geleerd dat als het vandaag NUL graden is, en morgen twee keer zo koud dan blijft het NUL graden. En dan kom jij met 1+1???

LouisP · 29 december 2010 op 20:30

Heel vreemd..vandaag heb ik toevallig koffie gedronken met een vroegere een. Een hele goede een. Het was ‘Anne’…en ze had het stuk over haar gelezen…mijn theorie over de nummers klopt nog steeds. Ze is nog steeds een hele goeie drie!

Kok · 30 december 2010 op 00:55

Als je de schaalverdeling als een soort klok (dus een cirkel) ziet, dan zit één op dezelfde plek als tien. Alleen de lading veranderd omdat bij ex-en toch ook een stuk boosheid meespeelt.

Ik kan het dus begrijpen dat je het op zo’n schaal uitleg. Het beste wat je kunt doen is als er niets meer onder de mantel der liefde bedekt kan worden, je het contact verbreekt en een enorme afstand toepast. Want het is veel beter iemand niet meer te zien dan om boos te zijn en te blijven, wat de voedingsbodem van haat is…

Kwiezel · 30 december 2010 op 08:42

Louis!
Interessante benadering van het haat-liefde gebeuren. Ik denk dat je beïnvloed kunt worden door degene die je liefhebt of haat en daarom kunt verschuiven op de schaal van 1 tot 10. De kunst is om iemand te vinden, waarmee je de combi 5-5 kunt maken.

Mien · 30 december 2010 op 12:10

Het ultieme haat-liefde gevoel tussen twee eentjes!

[b][u][url=http://www.youtube.com/watch?v=Yu6ZgCt8ZPE]Mien liebt was sich neckt[/url][/u][/b]

Schorpioen · 30 december 2010 op 12:28

Wat ik meteen bij het lezen bedacht is dat als het berekenend wordt, de verhouding niet goed is.

Harrie · 30 december 2010 op 14:18

Einstein, mijn grote vriend, zou deze getallen in een aardig tijdsperpectief hebben neergezet.

pally · 30 december 2010 op 15:43

De inhoud spreekt me wel aan, Louis, de vorm niet zo. Maar ik ben een beetje een abstractiehater. Het voelt zo koel, die getallen, zelfs als het over iets warms gaat.
Alsof je emoties tot wiskunde maakt.

groet van Pally
Overigens is het wel origineel…

LouisP · 30 december 2010 op 18:04

‘k weet ’t, cijfers horen niet écht bij lieve mensen…
Bedankt voor het lezen en reageren, lieve mensen..

lp

sylvia1 · 30 december 2010 op 18:59

Zeker een boeiend thema, wel wat moeizaam beschreven, alsof je er een kringetje omheen trekt (ik vind je reactie over je Anne leuker). Over de inhoud, ik denk dat je alleen personen kunt ‘haten’ (wel een erg sterk woord) die je iets doen, die je raken. Mooie titel weer.

arta · 31 december 2010 op 13:45

Vanuit een bijzondere invalshoek goed beschreven, Louis!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder