Elke dag weer, de wekker gaat te vroeg en ik stap in mijn zware extraverte belastingtechnisch onbetaalbare Suzuki Alto uit 1990.
Termen als ABS, ESP en AIRCO zijn futuristisch als ik me in de zachte met hoezen beklede stoel laat vallen. Ik trek de choke aan en draai de sleutel om… Een oorverdovend kabaal omgeeft me en met horten en stoten begin ik schokkerig te rijden. Onderweg naar mijn school, op zo’n 2 kilometer van mijn vertrekpunt begin ik wakker te worden. Ik word wakker van de strijd die ik moet leveren met mijn vervoersmiddel om mij op de juiste plek van bestemming te doen belanden. Adrenaline begint door mijn aderen te stromen en mijn overlevingsinstinct neemt mijn gedachten over.
Omdat de 40 trappelende paarden in de vorm van drie cilinders het uitschreeuwen van ellende en deuren beginnen te klapperen bij een snelheid boven een duizelingwekkende 100 kilometer per uur, heb ik een goede radio ingebouwd met vier boxen. Als ik deze maar luid genoeg zet hoor ik het dissonante, allesoverheersende lawaai van mijn vervoersmiddel niet meer.
Het waait vandaag erg hard en gezien het ontbreken van de stuurbekrachtiging moet ik al mijn krachten aanspreken om niet in de berm terecht te komen. Medeweggebruikers kijken me verschrikt aan waarom ik zo boos kijk om vervolgens wijselijk met hun hoofd te schudden.
Ik kijk op de temperatuurmeter en zie dat het tijd is om de choke uit te schakelen.
Als ik ineens moet remmen omdat er vrachtwagen voor me opdoemt, pers ik uit alle macht op het rempedaal in de hoop af te remmen wat nog best moeilijk is zonder rembekrachtiging. Met piepende bandjes van het formaat kart kom ik tot stilstand. Mensen kijken geschokt in mijn richting, ik kijk om me heen en zie dat ik op bekend terrein ben. Snel parkeer ik in een vak waar nog ruimte is. Vervolgens loop ik naar de ingang van school en groet de vrachtwagenchauffeur van het cateringbedrijf van mijn school.
Voordat ik naar binnen stap kijk ik nog een keer achterom, naar mijn zware extraverte belastingtechnisch onbetaalbare Suzuki Alto uit 1990. Elke dag weer.
11 reacties
SIMBA · 12 maart 2008 op 17:10
Ow ja, jij wil vlug en veel reacties…begreep ik in de shout 😀 Morgen moet je dit verhaal inleveren op school waar je naartoe gaat in een auto die dit leuke verhaal heeft opgeleverd!
Alleen vind ik het zwaar overdreven om voor twee (geen 2!!) kilometer de auto te pakken.
Jeetje ja, zo’n auto uit de vorige eeuw…toen was autorijden nog een totale “bodyworkout” 😆
Kevinweegh · 12 maart 2008 op 19:04
Hmm misschien slecht beschreven maar ik word wakker op het moment dat ik twee kilometer van mijn vertrekpunt ben.. op dat moment heb ik nog 33 kilometers te gaan 🙂
Neuskleuter · 12 maart 2008 op 19:05
Haha, leuk geschreven! Ik zie het helemaal voor me. Maar is het de bedoeling dat je een column inlevert? Of mag het gewoon een verhaal als dit zijn? Dit heeft namelijk stijlkenmerken van een column, maar dan mis ik nog een connectie met iets actueels, een spiegel die je de lezer voorhoudt. Als het gewoon een verhaal is, erg leuk!
De grammatica en spelling klopt niet altijd.
– Vervoersmiddel moet vervoermiddel zijn.
– Als ik deze maar luid genoeg zet hoor ik het
Tussen als en zet moet een komma, omdat het twee werkwoorden na elkaar zijn.
– pers ik uit alle macht op het rempedaal in de hoop af te remmen wat nog best moeilijk is zonder rembekrachtiging.
Na remmen mag een komma, dat leest prettiger.
[quote]Omdat de 40 trappelende paarden in de vorm van drie cilinders het uitschreeuwen van ellende en deuren beginnen te klapperen bij een snelheid boven een duizelingwekkende 100 kilometer per uur[/quote]
Leuk!
@Arta: hij schrijft niet dat hij maar 2 kilometer van school af woont, maar dat hij 2 kilometer voor bestemming wakker wordt 😉
Kevinweegh · 12 maart 2008 op 19:13
Bedankt voor de tips!
De bedoeling is om morgen een column in te leveren voor een fictieve wijkkrant.
Het is ook niet voor een cijfer, maar vind het gewoon leuk om mezelf te kunnen verbeteren aan de hand van tips, van -door de wol geverfde- columnisten.
arta · 12 maart 2008 op 19:13
Wat maak jij veel mee op een stukje van 2 kilometer! (*edit*:oeps: niet goed gelezen, dus!)
Ik vind dit een leuke binnenkomer!
Omdat je uitdrukkelijk om reacties hebt gevraagd, heb ik wel een paar puntjes( niet om af te zeiken, maar omdat je ervan wil leren, krijg ik het idee):
-[quote]met horten en stoten begin ik schokkerig te rijden[/quote]
Dit is dubbelop! met horten en stoten is al schokkerig rijden.
-In de derde alinea wek je de suggestie dat je 100km per uur rijdt. Op een stukje van 2 km komt dat niet geloofwaardig over.
-Cijfers in een stukje staan minder mooi.
Al met al doen deze puntjes absoluut geen afbreuk aan jouw debuut!
🙂
*edit2*@ Neuskleuter: 😆 Hoe krijg jij het voor elkaar om op mij te reageren, terwijl ik nog aan het plaatsen ben?? 😆 Tnx! Na een lange dag werken moet ik gewoon niet meer proberen om intelligent over te komen 😀
SIMBA · 12 maart 2008 op 19:22
Arta, op de een of andere manier worden we af en toe verwisseld :stom: wacht maar tot ze ons in real life zien, wedden dat ze dan het verschil wel zien!!!
Neuskleuter · 12 maart 2008 op 19:31
@Arta en Simba: haha, oeps, het is vast de A!
Maar, om het nog even op de column te houden.. Het is inderdaad een leuke binnenkomer! En prima geschikt voor een fictieve wijkkrant.
Enneuh, we zijn niet allemaal van die geweldige columnisten hoor… Maar het gaat er in de reacties vooral om, dat je er zelf uitpikt wat jij belangrijk vindt en waar jij weer mee kan werken.
Grace · 12 maart 2008 op 20:36
Erg grappig en zeer herkenbaar voor mij als eend (2CV) rijder. Het is altijd maar weer afwachten hè?! 😉
Dees · 12 maart 2008 op 23:42
In je voorlaatste alinea gebruik je wel heel veel ‘ik’. Eigenlijk kun je er niet vanuit gaan dat iedereen geinteresseerd is in al die ikjes van een ik die niemand kent, je kan het ook anders beschrijven, of, als je graag wilt ikken, het toch spannender maken…
Shitonya · 13 maart 2008 op 02:03
leuk hoe je die sleur hebt weergegeven, maar erg aandachts-houdend is het niet. één zo’n verhaaltje is nog leuk, maar hopelijk komt er geen vervolg.
pally · 13 maart 2008 op 17:10
Jij bent wel een last-minute-werker hè? Misschien kun je beter wat dagen eerder gaan schrijven dan kun je ook iets meer met de reacties doen.
Er is al genoeg gezegd over een en ander. Overigens grappig debuut.
groet van Pally