Lees mijn posts en je weet wat je kunt verwachten. Mijn columnbundel was in 2015 mijn vertrek hier. Omdat ik geen geschikte krant kon vinden heb ik het niet geprobeerd. De vaste columnist zei dat daar een opleiding bij hoort vaan zoveel jaar maar een enkeling door de voordeur binnenkomt. Wat hij had was een cynsisch en sarcastisch stuk over dat “er zijn kluisjes voor uw rugzak meneer” gedoe. Ik werd er mee confronteert en vroeg of ik de manager kom spreken. Mevrouw riep me na uw rugzak moet af meneer”. Kortom bij de kassa stond de knokploeg al klaar. Ik liet haar even mijn condooms tellen en liep fluitend nar buiten. Tussen haakjes “meneer? wist u dat de condooms bij de kassa staan?”.
Hij raadde me aan mijn beste spul in word te bundelen en het gewoon te proberen, zijn steun had hij met de binnenkomer. Als je mijn posts leest zie je dat dit in een landelijke krant hoort en eigenlijk in de lijn van de kwaliteitskrant is. De arbeiderspers heeft hem in de inbox, synopsis was een betere gok denk ik. Ik wacht hun reactie af al stuur ik hem dan voor de gein naar het NRC, nee heb je ja kun je krijgen.
Kortom zodra ik het nieuwe interface onder de knie wordt dit mijn werkplatform. Voor de techneuten onder ons, de alfa release, NRC is Beta en in het resultaat. Eerst writersblock eens in zien te halen 🙂
Eric (Maessen) alias Sammie Vogel (hoog Sammie, kijk omhoog Sammie want dan ga je lekker nat)
9 reacties
NicoleS · 9 oktober 2016 op 20:10
Hoi Eric, ik voel met je mee. Vanaf mijn kindertijd wil ik al schrijfster zijn. Elke krant die mij inhuren wil is welkom. Graag. Er zijn maar weinigen onder ons die zoiets bereiken. Het beste advies dat ik kreeg was blijf oefenen en geloven. Je weet nooit. Maar vooral: geniet!
emaessen · 9 oktober 2016 op 23:14
Bedankt lieverd, op jouw posts kun je inhoudelijk commentaar van mij verwachten. Het kan, net als Maarten!, over de grens zijn, maar hopelijk geef ik je iets mee dan.
emaessen · 9 oktober 2016 op 23:32
NicoleS, plaats hier een link naar je recente posts (liefst overzicht) en je weet of iets aan mij hebt. Het kostte me al moeite mijn eigen stukken te vinden. Om je het plaatje te schetsen het was niet vorig jaar maar 2005 dat ik noodgedwongen stopte. Gedwongen opnames, elke zeldzame vogel hoort in een kooi, vitamines, daarvoor bekijken ze je een poos door het venster, je hebt een eigen kring nodig dan kun je je verhaal verwerken, dit gevolgd door onbehandelde burnouts de laatste ben ik net uit en ze vallen me lastig om te voorkomen dat er niet opnieuw manische opnames via de rechter nodig zijn…. Elf jaar van mijn leven verkloot. Hier heb ik gelukkig mijn mensen en het komt niet tot een opname. Nu weet ik dat ik in Mulisch voetsporen kan treden, bidden en hopen. Punt een zelf voor een goed belegde boterham zweten en respect krijgen.
NicoleS · 10 oktober 2016 op 08:07
Wat vreselijk voor je. Burn outs zijn afschuwelijk. Zelf heb ik een zware depressie gehad en werd daardoor suïcidaal. Dat is een onmenselijk gevoel. Ik begrijp dus hoe je je voelt.
Dees · 10 oktober 2016 op 14:06
Niet als redactielid, wel als persoon. Ik vraag me af of het handig is om dit type informatie op deze wijze en tussen neus en lippen door te delen. Je weet nooit wie er meeleest en misschien vind je dat nu niet zo’n punt maar op moment x in de toekomst wel.
Excuus voor de off topic, maar qua privacy vind ik het ook niet een heel goed idee om een nieuw cafetopic hierover te starten, dat staat nog meer in de schijnwerpers.
Nummer 22 · 10 oktober 2016 op 07:48
Tsja, de “draad” kwijt na het lezen. Ben heel nieuwsgierig na het vervolg.
StreekSteek · 10 oktober 2016 op 09:47
De “vaste columnist” heeft gelijk: elke nieuwe post is oefenstof voor een betere volgende bijdrage. Na deze herstart lijkt me dat niet zo’n probleem. Ik ben benieuwd. Succes!
Dees · 10 oktober 2016 op 11:15
Als ik het goed begrijp wil je de elf halve jaren nu goed gaan maken met elf dubbele jaren. Misschien wel een goed idee, ik heb ook nog een zootje prut(s)jaren in het verleden liggen. Karma on demand!
Ik hoop dat het zo werken kan.
Wat je column betreft, je zinnen zijn niet altijd af en kloppend. Misschien is het wel een idee om aan iemand die je vertrouwt een second opinion te vragen over je stukken. Daar kan het vast niet slechter van worden.
Op naar de volgende 😉
van Gellekom · 10 oktober 2016 op 11:46
In een krant schrijven is niet zaligmakend. Er wordt geschrapt en geschrapt en daarna blijft alleen het geraamte over. Als je geluk hebt.
Maar je stijl bevalt mij.