‘Kom je s avonds of ’s middags? Het ligt er aan hoe hard het gaat.’ Bol werk van hormonen in de puberleeftijd. Bij elke zin drie keer lachen om het vermeende woord wat een seksuele betekenis kan hebben. Maar als je nog de leeftijd van mij hebt dan mag het nog. Nog twee maanden om precies te zijn. Maar als het dan toch over het verjaren gaat. Gisteren was het dan toch zo ver. Mordegaï was jarig! Leuk feestje natuurlijk. Ik was uitgenodigd en de rest van mijn vrienden of eigenlijk onze vrienden. Maar Kim was er s middags. Ik helaas s avonds. Maar dat mag de pret niet drukken. Want ik kom binnen gegleden maar een uiterst geheimzinnige glimlach van al de pret die ik ga krijgen en een kaart om toch te benadrukken dat het een verjaardag is en niet een of andere komedie voorstelling.
Ik loop de trap op. Ik proef een uiterst ontspannen sfeer. Wat jammer. Of het is voorbij of de acteurs zijn pas begonnen met de voorstelling.
Na het overhandigen van de kaart en mijn verwensingen en het afwijzen van een uitnodigend gebaar om naast de huidige vriendin van Mordegaï plaatst te nemen. Plof ik neer op mijn normale plek. De rode sofa zonder pootjes.
Mordegaï probeert mijn kaart te ontcijferen en ik vermaak mij prima. Mordegai die klungelt met mijn kaart. RING RING. He de pret wordt even gestaakt. Met Mordegaï’s kamer. Zegt coen in de hoorn terwijl hij naar Mordegaï kijkt. Het is voor jou, Elsbeth. Hier begint voor mij de pret. Naar en kwartier van argwanen de blikken van Mordegaï’s vriendin is het gesprek ten einde. Het is nu mijn beurt om mijn geliefde Elsbeth aan de lijn te krijgen en een dubieus gesprek te starten. Dit garandeerd de pret. We warme iedereen o met ik mis je en was je maar hier dan hadden we lol. Een paar verontrustende ogen kijken me aan. Ik ga onverstoorbaar verder. Ik stop niet en ik weet wat mijn doel is. We gooien een paar keer met de jochem en nog twee argwanende ogen kijken me aan. De acteurs zijn het publiek geworden en ze kunnen er niets aan doen. Het wordt tijd om de hoge woorden te gebruiken. We hebben het over de tijd waarin Elsbeth nog een relatie had met Mordegaï. Nu heb ik iedereen voor mij. Om de spanning niet cruciaal te laten worden zet ik de grap in over de geschapenheid van Mordegaï en de relatie die wij tot elkaar hebben. Geweldig.
Ik hoor iemand voorzichtig moppellen. Laten we taart gaan eten. Ik heb het behaald! Ik ben binnen Yes. Petrus heeft mij door gelaten ik loop door de poorten van de hemel opzoek naar de eeuwige roem. Ik heb het gedaan, gescoord.
Klik de hoorn op de haak. We hebben een geweldig gesprek gehad over eeuwige liefde en andere diepgaande pulp en nu heb ik tevens mijn doel bereikt.
Ik wandel de gang binnen en hoor een fluister gesprek. Dat doe je toch niet op iemands verjaardag. Mijn roem. Ik heb feestje een andere wending gegeven en kan lekker genieten van de uitwerking. Jammer dat Kim al naar huis is. Dan was het nog leuker geweest. Dan zouden er twee exen zijn geweest op een feestje.
Kijk nu al uit naar mijn verjaardag. Hahahahaha 2 exen op een feestje in levende lijven. Ik denk dat ik de vriendin van Mordegaï ook maar uitnodig.
9 reacties
champagne · 18 juni 2005 op 11:11
Sorry, made-by-God, ik ben de puberleeftijd allang voorbij en lijk niet meer te kunnen volgen wat er gezegd en gedaan wordt op die leeftijd. …Loopt mijn dochter ook regelmatig tegenaan.:-D
Het kost me moeite door je column heen te komen, je schrijft zoals je denkt en dat is voor mij, als overjarige brontosaurier, niet te volgen, helaas.
Raindog · 18 juni 2005 op 11:13
Nog een film waar ik niets van begrijp.
Toch weer gekeken…..
Ma3anne · 18 juni 2005 op 11:18
Ik vind deze al stukken beter dan al je vorige columns. Kan het gemene verhaal (klein kreng!:-D) best volgen ondanks mijn dinosauriërsleeftijd, maar dat komt misschien omdat ik door je (dylectische?) spel- en grammaticafouten heen begin te leren kijken.
Tip: blijf lekker schrijven, maar laat een ander je tekst nakijken en corrigeren op bovengenoemde fouten voordat je publiceert. Ideetje?
Je KUNT het, maar het komt er nog niet uit zo.
Louise · 18 juni 2005 op 11:24
Ik ben niet zolang geleden aan de past-puberteit begonnen 😀
En daar horen weer heel andere dingen bij!
bert · 18 juni 2005 op 11:33
[quote]Ik hoor iemand voorzichtig moppellen.[/quote]
TM, laat iedereen maar lekker moppelen hoor, bij jouw columns val ik voortaan niet eens meer over spelfouten en onbegrepen woorden. 🙂
Troy · 18 juni 2005 op 12:58
Misschien komt het omdat ik een kater heb, maar ik begrijp helemaal niets van je column. Niet vreemd, want ik heb ze nooit echt begrepen. En toch heb ik het vermoeden dat er een kleine progressie in zit. Maar please please please, neem nu eens Ma3anne’s goedbedoelde tip aan en laat je schrijfsels nalezen en waar nodig verbeteren. Ik word een beetje moe van dat gestruikel over al die zinnen van je…:-(
KawaSutra · 18 juni 2005 op 18:38
Onnavolgbaar niet te volgen. 😕
Dees · 18 juni 2005 op 21:06
Het is of zo onbegrijpelijk omdat er zoveel laagjes inzitten dat ik er niet meer doorheen kan kijken, of je schrijft je gedachten op papier, zonder er eerst even een filter op los te laten, om te zorgen dat anderen die niet in je hoofd zitten je nog een beetje kunnen volgen…
Ik begrijp de clou – denk ik – maar ik moet er ontstellend aandachtig voor lezen en er zelf de bruggetjes bij slaan die jij vergeten lijkt te zijn.
Vraag je een volgende keer eens af tijdens het schrijven of datgeen je wilt vertellen ook begrijpelijk is, op het moment dat iemand de context niet zo kent als jij die wel kent. Op zich kies je wel originele onderwerpen en heb je ook een bepaalde stijl, die leuk kan zijn, maar het komt toch nog echt niet helemaal uit de verf.
made-by-god-TM · 27 juni 2005 op 12:57
bladerdeeg