Je zit met je partner in een lieflijk restaurantje ter ere van je zoveelste levensjaar. Romantische klanken op de achtergrond en zijn verjaardagscadeau om je nek fonkelt in het kaarslicht. Desondanks ontbreekt er iets.
Je verjaardag, volgend jaar toch maar weer een feestje? Je zit gebogen over de uitnodigingen voor het feest ter ere van je zoveelste levensjaar. Wie nodig je uit, alleen de leuke gasten of ook de verplichte nummertjes? Tent, staantafels en barkrukken worden gehuurd. Catering of zelf aan de slag? De eerste afmeldingen komen binnen gevolgd door de vraag of een andere datum schikt. Je zou toch zweren dat er maar één datum boven je uitnodiging stond. De boodschappen staan op je vrije middag gepland. Het opbouwen op de dag zelf gebeurt met hulp van vele vrienden. Boxen worden getest, muziekvoorraad doorgenomen. Vrienden zonder babysit bellen op of er nog een plaatsje in jouw herberg is. Hoe breng je het subtiel, dat je het zo al druk genoeg hebt. Heb je echt wel voldoende bier?

Nog even snel onder de douche. Terwijl jij met nog natte haren loopt te stressen, gaat de bel…………. De eerste verjaardagsgasten die, zoals ze aankondigen “maar wat vroeger zijn gekomen”. Je ontvangt goedbedoelde cadeau’s waarvan je denkt wat moet ik ermee. Terwijl je bezig bent met de “2e” ronde kun je alsnog een pot koffie gaan zetten en rondgaan met de verlepte soesjes voor die verlate gasten. Ondanks de insteek van zelfbediening loop je toch aardig je pasgeschoren benen onder je kont uit. Je hebt door de drukte ook geen zin in de hapjes die je zelf met veel zorg hebt voorbereid. Na de nodige alcoholische versnaperingen hoor je ineens bij een tafeltje oude familievetes weer naar boven komen. De helft van je gasten krijgt hoofdpijn van heavy metal, de andere helft gaat over z’n nek van die smartlap. Je maakt je druk om een stel dat alleen staat en of die vroege feestverlaters het misschien niet zo gezellig vinden. Op het toilet heeft iemand de vissen gevoerd die je toch echt niet hebt. Staat de muziek niet te hard voor de buren?

Dronken en doodvermoeid rol je in bed. Uitslapen is er de dag erna helaas niet bij. De rotzooi moet worden opgeruimd, je huis gepoetst en de gehuurde spullen retour. Met een flinke kater ga je aan de slag. Vrienden zijn nu in geen velden of wegen te bekennen. Je verjaardag, volgend jaar toch maar weer met z’n tweetjes?

Categorieën: Diversen

5 reacties

Mosje · 23 april 2004 op 20:33

Was het ook nog zo’n verjaardag waar iedereen in een grote kring zat?
Overslaan volgend jaar!

Shitonya · 23 april 2004 op 20:58

Daarom haat ik verjaardagen… 🙂

Ma3anne · 24 april 2004 op 02:15

Da’s jammer ja, als een feest niet wordt wat je hoopt. Grappig beschreven…

Volgende keer misschien gewoon weer proberen en leukere mensen uitnodigen?

Voor leuke mensen en een geslaagd feest waar iedereen na afloop moe maar voldaan naar huis gaat vind ik het nooit erg om je de rambam te sjouwen. Jij wel?

Tasz · 24 april 2004 op 09:46

Leuke opsomming van feiten die kunnen gebeuren op een verjaardagsfeest. Maar vergeet niet:
– de wel leuke kado’s
– de leuke gesprekken
– de mensen die het wel naar hun zin hebben gehad
– en hoe goed je huis er weer uit ziet na de schoonmaakbeurt de volgende dag…
– de leuke column die je erover kunt schrijven

Happy birthday.

Tasz

pepe · 24 april 2004 op 21:49

Heerlijk herkenbaar, ik zie op tegen de eerstkomende verjaardag.
Ik wil het niet vieren, sla mij maar een jaartje over, maar ik vrees dat de kinderen dat niet willen.
Ik ben al moe als ik er aan denk, nog een paar dagen dan is het weer voorbij, en ben ik gelijk een jaar ouder 😉

Ik kijk uit naar je volgende column, niet naar je verjaring 😛

Geef een reactie

Avatar plaatshouder