Ik ben van de Internationale: oude vormen en gedachten moeten sterven. Opdoeken dus de nationale staat. Tegelijkertijd ben ik voorstander van de oprichting van een Palestijnse staat. Is dat in tegenspraak met elkaar? Dat lijkt maar zo. Het opheffen van de nationale staat en dus het streven naar grotere eenheden duurt eeuwen. Sommige landen zijn er aan toe, zoals ons land. De Opstand (80 Jarige Oorlog) tegen Spanje zorgde voor een eigen nationale staat, maar nu zijn we zover dat we in een grotere Europese eenheid kunnen opgaan. In vrijheid. Uiteraard met behoud van onze eigen aardigheden.
Europa is nog verre van ideaal, maar het begin is er. Andere volken moeten eerst een eigen staat hebben, zoals de Palestijnen en de Koerden. Pas dan kunnen die volken, net als wij, gaan denken over het opgaan in grotere eenheden, maar dán op basis van vrijwilligheid. Je moet eerst een eigen staat hebben om hem te kunne opheffen = én afschaffen én omhoogtillen naar een grotere eenheid.
De Palestijnen gaan eenzijdig hun staat uitroepen: ik hoor al foei! en boe! roepen. Maar Israël deed hetzelfde in 1948. Straks zijn er dus 2 staten met Palestijnen en Joden. In Palestina zijn de Palestijnen in de meerderheid en de Joden in de minderheid, in Israël is het andersom. Een uitstekend uitgangspunt dus om vrede te sluiten, wonden te helen, samen te werken, kennis uit te wisselen, kortom: om te beginnen met het afschaffen van deze 2 staten, om op te gaan in grotere eenheden. Maar dan op basis van vrijwilligheid. In vrede. In vrijheid.
Er zullen altijd mensen die zeggen dat dat niet kan. Nationalisme is nu eenmaal moeilijk uit te roeien. Het is een primitief, barbaars, achterlijk soort denken, dat hardnekkig zijn plaats verdedigt in ons brein. Maar het verliest terrein. De globalisering is onontkoombaar. Ook voor Palestijnen en Israëli’s. Voor iedereen, maar graag in vrijheid. En ook dáár zijn we zelf bij.
8 reacties
Libelle · 27 september 2011 op 13:27
Ik behoor niet tot de mensen die zeggen dat het niet kan. Maar veranderen wil ook zeggen; loslaten. Ook het tuinpad van mijn vader en al die tradities en cultuuruitingen waar we geborgenheid en zekerheid uit putten.
De hoeveelheid verandering( jouw opheffen en afschaffen en hopelijk omhoog tillen) die een mens hebben kan verschilt per persoon, maar ik geloof dat het thans gerechtvaardigd is om te verzuchten dat het even genoeg is geweest. Het is dan prettig dat er nog iets terug te vinden is van het tuinpad van mijn vader. Al is het de André van Duin show maar.
De Internationale loopt dan wel eens ver voor de muziek uit, vind ik.
Libelle · 27 september 2011 op 13:44
Ik vergat nog iets;
Een mens is geconditioneerd. Hij bestaat uit zijn evolutie van duizenden jaren her, zijn opvoeding in zijn omgeving van zijn jeugd, zijn ervaring en zelfs tot en met zijn indrukken van vijf minuten geleden. Dat te beseffen is al heel wat en ook een belangrijke opgave, net zoals wijzen op de noodzaak tot verandering.
Mien · 28 september 2011 op 11:52
Van zand, vruchtbare klei maken daarvoor is heel veel water nodig. Water bij de wijn doen kan ook helpen. Samen spelen in de zandbak ook.
Mien (zorgt voor compost en goede aard)
sylvia1 · 29 september 2011 op 09:06
Ik vind ’t een lastig onderwerp om inhoudelijk op te reageren, ik weet er te weinig van. Zo weet ik ook niet wat de Internationale is, en wordt me dat niet helemaal duidelijk in de eerste alinea (= oude vormen en gedachten moeten sterven). Misschien is dat een puntje van kritiek? Dat globalisering onontkoombaar is, dat onderstreep en herken ik wel.
Prlwytskovsky · 29 september 2011 op 22:46
“Opdoeken dus de nationale staat”
Laten we het eerst maar bij Nederland houden en of het koningshuis daarin blijft voorbestaan. Wat mij betreft wel. En dat midden oosten? Mwahhh …. dat is zo ver weg joh.
Grumpy-old · 2 oktober 2011 op 12:35
Heel heel even dacht ik “gaat dit over België?” Vlaanderen en Wallonië, een aparte staat . Maar nee. Had ik op zich interessanter gevonden dan Palestina. Das inderdaad zoals Prlw aangeeft een nogal ver van mijn bed show.
JanBontje · 3 oktober 2011 op 00:11
De Israëlisch-Joods-Indische-Nederlander de Heer Wilders, de man met de 2 paspoorten en dús 2 nationaliteiten, brengt het onderwerp anders wel héél dichtbij…
De wereld is één, dat moet je inmiddels toch wel opgevallen zijn? En zoals het een echte familie betaamt, sterft het van de familievetes, het gekonkel, het geruzie, enz. Maar ze zijn wél één familie, al zijn sommigen, zoals genoemde geachte afgevaardigde, te verblind om dat in te zien…
JanBontje · 3 oktober 2011 op 00:17
De Internationale is het lijflied van socialisten van allerlei pluimage, waarmee zij tot uitdrukking brengen dat nationalisme achterlijk is. Vandaar: Internationale.
Uiteraard zal de utopie van het socialisme n o o i t verwezenlijkt worden, maar de d r o o m kan wél helpen om het starre steile stomme stupide nationalisme te ondermijnen en dus meer wereldwijd, globaal, universeel, mondiaal, te denken.