Fred Opteeven

Hoe zo’n snikhete dag kan eindigen in een bevrijdende lachbui mijnerzijds. Fraudje Teeven wil niet op de VVD-kandidatenlijst voor de komende Kamerverkiezingen. Echt, ik word zo enorm vrolijk van dit doorzichtige opzetje van die politieke avonturier…

Fred Teeven. Eerst een van de boegbeelden van Leefbaar Nederland. Toen die club na het vertrek van professor Pim nog slechts een zieltogend bestaan in de marge wachtte, en een stuk of wat verkiezingen later het zeteltal was gedaald tot nul, liet ras-opportunist Teeven zich inlijven bij de VVD.

Later werd Fredje staatssecretaris van Justitie, met als baas de licht dementerende Ivo Opstelten. Handig, zo’n baas die altijd in de war is. Die kan je in de Tweede Kamer vanuit Vak K lekker laten papegaaien. Zoals dat er van een miljoenendeal met een drugscrimineel, die Fraude-Fredje sloot toen hij nog Officier van Justitie was, geen bonnetje zou zijn.

Bulderend van de lach aanschouwde ik de persconferentie waarop -nadat het bewuste bonnetje tóch bleek te bestaan en de Kamer dus was voorgelogen- Warrige Ivo en Bluffende Fredje hun aftreden bekendmaakten. Fred Teeven beweerde daarbij dat hij alles had gedaan voor Volk en Vaderland. Een hilarische verspreking, die net zozeer verwees naar de NSB als die rare vlag op de PVV-burelen waar ik onlangs nog over schreef.

Niet lang na het hilarische vertrek van Fred als staatssecretaris, kwam een Kamerzetel in de VVD-fractie vrij. Als Fred ook maar een greintje fatsoen had gehad, had hij die eer aan zich voorbij laten gaan: je kunt niet eerst de Kamer voorliegen (en daarmee dus bruuskeren) en even later doodleuk een Kamerzetel innemen. Sneu. Erg sneu. Dan heb je, als ras-opportunist, zo’n leven dat niemand in de kantine aan jouw tafeltje wil zitten. Dat men vergeet om jou uit te nodigen voor die leuke borrel. Dat de systeembeheerder nooit tijd heeft als jouw computer voor de zoveelste keer dat gevreesde Blue Screen Of Death toont: van meer blauw op straat naar meer blauw op kantoor… Dat soort dingen.

Fred Teeven wil niet op de nieuwe kandidatenlijst. Zegt ‘ie. Tuurlijk. Hij maakte geen schijn van kans op een plekje op de lijst. En dan gauw zelf zeggen dat je niet beschikbaar bent. Een beetje zoals wanneer je bent gedumpt door je verkering, dat je dan tegen iedereen die het horen wil en die het niet horen wil, op hoge toon zegt: “Nee hoor, ík heb het uitgemaakt.”

Lieve help… Fred Teeven is een onvoorstelbaar sneue zak. Met z’n grote waffel, en zijn minachting voor de parlementaire democratie. Als zodanig dus een typische VVD’er. Dat dan weer wel.