Gammie

Tussen de regels van doodgewone journalistieke producties, gaat vaak iets interessants schuil. In de Volkskrant van vandaag lees ik een verhaal over clandestiene handel in papegaaien. Tussen de regels  wordt gerefereerd aan een bericht in ‘de Telegraaf’. Daarin wordt vastgesteld dat leveringen aan het Koningshuis hebben plaatsgevonden.
Dit is een belangrijk gegeven, want de bronnen van de Telegraaf zijn, voor wat berichten over ons koningshuis betreft, betrouwbaar.

Wij weten het nu zeker: Prinses Beatrix en Koningin Maxima hebben een pagegaai en je mag van mij aannemen dat ze daar regelmatig een praatje mee maken; hun hart luchten.

Papegaaien gaan een mensenleeftijd mee, dus wij kunnen ook aannemen dat zij het beste geïnformeerd zijn over het wel en wee van de families. Wat zou het leuk zijn deze papegaaien uit te nodigen in een van de laatste uitzendingen van ‘de Wereld Draait Door’.

Je kan met zekerheid stellen dat de papegaai van Beatrix uiterst netjes, zeg maar ‘bekakt’, praat.
We weten niet of hij vloekt, maar betrouwbare bronnen zeggen dat hij bij het horen van vloeistof deftig ‘proost jongens’ zegt. Lichaamsgeluiden zijn daarbij niet uit te sluiten.

Eveneens betrouwbare bronnen vertellen vertrouwelijk dat de papegaai in Huis ten Bosch de hele dag door luid ‘je bent een beetje dom’ roept. Onze koning zette aanvankelijk de kooi boos in het toilet, maar dat werd een auditieve ramp. Nu gooit Willem, bij zijn aanwezigheid in de huiskamer, een hermelijnen doek over de kooi. ‘Kop houden!’.
Onze minister president is daar kind aan huis. Bij zijn binnenkomst ligt, als preventieve maatregel, de doek ook altijd over de kooi. Het beest schijnt bij  aanwezigheid van de premier ononderbroken ‘eikel, eikel, eikel’ te roepen.

Een kennis van mij had ooit een papegaai met de naam Gammie (waar gebeurd verhaal), die de vrouw des huizes voor ‘eikel’ uitmaakte en bij een softporno-film de kooi afbrak van enthousiasme. Een doek hielp niet; hij keek er altijd onderdoor.
Gammie werd al snel via een handelaar verkocht aan ‘iemand uit  Den Haag’. De kennis prees hem aan: ‘het is een keurige papegaai, maar Gammie is een beetje dom’.

Ik weet nu eindelijk waar Gammie is gebleven. Hij verkeert in hoge kringen.