Het is slechts een mening van een linkse rakker. Hoe linkser de rakker hoe onbelangrijker de mening. Dus ik geef geen mening over Uruzgan. Over een tweejarige vredesmissie die nu al vier jaar oorlog heet. Ik geef geen mening over Wilders die minimum lonen afschaffen zal. Vooral heb ik geen mening over het koningshuis en haar dubbele nationaliteit. Ik doe er niet aan mee aan al het opruien. Het opruien van het volk, het land en van Europa. Een wereldcrisis is er gaande maar mij hoor je niets zeggen. Ik zal niet zeggen dat Jan Peter maar moet inleveren maar mijn steentjes draag ik niet meer bij. Ik heb een vrachtwagen met keien afgeleverd maar hij lijkt nog steeds niet blij.
Mij hoor je niet klagen over graaiers en ander dergelijk gespuis. Sterker nog, ik ben er zelf nogal in thuis. Ja, wij linkse rakkers zijn de grootgraaiers en dat is geen kattenpis. Doch, ik ben een linkse met een afwijking. Ik graai constant mis. Mij hoor je niet klagen over geld en het wegvallen van werk. Driftig speur ik door mijn nota’s op zoek naar nog een steentje. Zodat ik hem snel verstoppen kan want Bos krijgt er niet eentje.
Ik geef geen mening meer. Ik heb het opgegeven. Mij hoor je niet over banken en hun bonussen. AEX en faillissementen. Mishandelde busbestuurders heb ik niets over gehoord. Islamieten wat zijn dat dan? Zijn die daadwerkelijk gestoord? Dus zeg ik niets over Christenen, Joden en de inquisitie. Mijn mening is niet belangrijk, mijn mening vermorzelt de zondebok.
Toch zou ik het willen weten, wie heeft het eigenlijk bedacht? Waar was ik toen de vrijheid van meningsuiting werd afgeschaft?
8 reacties
CJvZ · 16 april 2009 op 12:34
Afgeschaft? Ik heb er nog niets over gehoord. Misschien een vicieus cirkeltje?
Ik denk dat je hem zelf afschaft door je mening niet uit te spreken. Door zelf niet te spreken, maak je je eigen (linker) mening onbelangrijk.
De impliciete boodschap komt wel over, maar de vorm vind ik niet heel origineel. Zeggen-dat-je-niet-zegt-wat-je-wilde-zeggen. En op deze manier wil je je uitspreken over te veel onderwerpen ineens. Kies er een (paar) uit en verdiep je daar dan in. Dan worden mening interessant.
Als je het mij vraagt tenminste.
Neuskleuter · 16 april 2009 op 12:36
Je boodschap vind ik sterk, maar ik val wat over de stijl. Van columntaal naar lichte rap naar een gedicht, maar dan in een proza-alinea-indeling? Ik snap het even niet meer.
Tip: rijm overal, of rijm niet.
Als dit geheel in proza was geschreven, had ik het een prima column gevonden! 😀
arta · 16 april 2009 op 13:37
Heel bijzonder, maar niet mijn ding. Tis die rijmdwang, dat leest een beetje Sinterklazerig…
pally · 16 april 2009 op 14:25
De geen mening-toch meningstijl heb je aardig volggehouden. Ik hou er niet echt van. Slecht geschreven is het zeker niet. Dat de laatste twee regels rijmden zag ik pas in de reacties. Dus het stoorde me niet. Alhoewel de strekking i.v.m. je columninhoud me ontgaat.
groet van Pally
LouisP · 16 april 2009 op 17:34
U.Q.
Ook ik vind het jammer dat het hier en daar wat rijmt. Want dan ga ik letten op de stukken die niet rijmen.
De inhoud zelf vind ik goed en best wel moedig!
groet,
Louis
u-queen · 16 april 2009 op 21:08
Ik ben inderdaad nogal aan het worstelen met schrijfstijlen momenteel dus dacht ik ‘laat ik dit eens proberen’ 😉 Het onderwerp blijkt prima aan te slaan alleen de stijl zelf is wat minder populair 😕
Ik zal dat zeker meenemen voor de volgende keer
Bedankt 😀
doemaar88 · 17 april 2009 op 15:24
Zo slecht is het niet en experimenteren is alleen maar goed 😀 Lekker mee doorgaan dus!
Mien · 24 april 2009 op 17:19
Kort maar krachtig en dus goed en ook nog geheel in eigen stijl.
Goed gedaan.
Mien