Genaaid door Femke Halsema (2)

Zo’n twee weken geleden had ik beloofd, nog wat dieper in te gaan op aspecten van het gedoe rond mijn Halsema-column. En belofte maakt schuld. Maar hierna hoop ik dat hele gedoe te kunnen laten rusten.

Eerst maar eens de vraag hoe het kwam dat bekend werd dat een zekere Rikus Spithorst de man achter het personage Driek Oplopers is. In kleine kring was dat al bekend. Mensen met wie ik ambtshalve te maken had, ontvingen rond de jaarwisseling als relatiegeschenk graag een bundeltje met mijn verschrikkelijkste columns. Ook de voorzitter van Reizigersvereniging ROVER was vanaf de eerste dag op de hoogte van mijn alter ego. Dat had ik hem in vertrouwen verteld, en in het begin heeft hij zelfs schrijftips gegeven. De activiteiten van Driek Oplopers zijn altijd verricht met instemming van het ROVER-bestuur, hetgeen in de zomer van 2008 nog werd herbevestigd. Helaas heeft ROVER-voorzitter Michael van der Vlis een ernstig drankprobleem. Een liter Corenwijn per dag gaat je niet in de kouwe kleren zitten. Op zekere dag verraadde Van der Vlis met zijn dronken kop mijn identiteit op internet. Sindsdien hoefde je de naam Driek Oplopers maar te googlen, en werd duidelijk, wie achter dat pseudoniem schuilging. Met dank aan de heer Korsakov wist Van der Vlis zich zijn verraad later niet meer te herinneren. Na de herrie over mijn column, en mijn poging om het een en ander uit te leggen bij NOVA, ontsloeg Van der Vlis mij als ROVER-woordvoerder. Ik zat letterlijk nog in de taxi naar huis, toen mijn ontslag al op de ROVER-website stond. Zelfs het fatsoen om mij de gelegenheid te geven om zelf op te stappen, werd mij door de beschonken verenigingsbaas niet gegund. Het moet een pijnlijk moment zijn geweest, toen in de dagen daarna zijn eigen beleidsmedewerker Van der Vlis er even op moest wijzen dat hijzelf degene was geweest, die mijn naam had geopenbaard. Dus eerst zelf lazarus iemands identiteit -die je vertrouwelijk kent- onthullen, en daarna roepen dat zijn activiteiten als columnist schadelijk zijn. Tsja… Recentelijk zag ik in het ledenblaadje van ROVER, dat de jaarvergadering was gewijd aan een eisenpakket voor een voorzitter anno 2010. Ik ben erg benieuwd of de eisen “De voorzitter verschijnt nuchter op vergaderingen, zowel intern als extern” en “De voorzitter kan goed met vertrouwelijke informatie omgaan” in dat eisenpakket zijn opgenomen. Ik vrees van niet; anders moeten ze bij ROVER als de gesmeerde bliksem op zoek naar een andere voorzitter.

Soms wordt mij gevraagd, of ik het de website GeenStijl kwalijk neem dat ze mijn naam hebben onthuld. Nee dus. Want niet GeenStijl, maar Michael van der Vlis heeft mij dat kunstje geflikt. Het vervolgens uitvergroten van zaken is nu eenmaal de core-business van dat shockblog.

Droevig was natuurlijk ook de rol van NOVA. Terwijl ik een kwartier voor de uitzending met de redacteur die mij had benaderd nog even een kopje koffie zat te drinken, zei hij, dat hij even weg moest. Achteraf bleek, dat hij toen FOK-baas Danny Roodbol heeft gebeld met de vraag of die mij écht niet wilde ontslaan als columnist. Dat wilde Danny niet, waarvoor mijn dank. Maar het werd wel overduidelijk, wat een ratten er rondlopen op de redactie van NOVA. Als je op zo’n manier je eigen scoops moet ritselen… Ik was uitgenodigd om mijn verhaal te doen, over het satirische karakter van mijn column en over de spiegel die ik Halsema had voorgehouden, maar tegen de afspraken in werd ik door Twan Huys als een stout kind in de hoek gezet. Fijn. U kunt zich de moeilijke dagen daarna vast voorstellen…

Maar het was niet uitsluitend narigheid. Allereerst ben ik Mevrouw Oplopers veel dank verschuldigd. Ze is altijd achter me blijven staan, en de moral support die ik van haar kreeg was fantastisch. Zonder haar was ik die moeilijke tijd niet doorgekomen. Maar ook veel anderen hebben mij door dik en dun gesteund. Dierbare vrienden. Een paar wil ik hier nog noemen. Omdat ze dat verdienen.

Binnen een etmaal na de herrie werd ik gebeld door Rolf Reurslag. Programmamaker bij Decibel. Of ik zin had om radiocolumns te komen maken. Daar heb ik toen graag gehoor aan gegeven. Zeer aardig ontvangen door Rolf en zijn chef, Bas Emons. Zij hebben veel voor mij betekend, destijds.

En veel dank ben ik aan Nico van Paridon verschuldigd. Hij regelde bij de Stadsregio Amsterdam een leuke adviseursfunctie voor me. Mijn grote kennis van het openbaar vervoer hoefde dus niet verloren te gaan. En nog iemand uit de OV-wereld verdient mijn dank. Iemand die nauw betrokken was bij de invoering van de OV-chipkaart in Nederland. “De aasgieren komen het eerst,” zei ze droogjes, “maar daarna komt het goed en wordt duidelijk, wie je échte vrienden zijn.” Ze had gelijk. Ze wil niet dat haar naam op internet verschijnt, maar ze heeft me nooit laten vallen. Maar ondanks deze noodgedwongen geheimzinnigheid van harte een woord van dank aan haar adres.

Dank ben ik ook verschuldigd aan al die mensen uit de wereld van consumentenbelangen en openbaar vervoer die mijn identiteit kenden, en altijd zwegen als het graf. De woordvoerders van de NS. De directies van de Amsterdamse vervoerder GVB en de Rotterdamse RET. En één man in het bijzonder. Joost Ravoo. Destijds communicatiechef bij de spoorwegen. Hij heeft er soms ongenadig van langs gekregen in mijn columns. Snoeihard. Maar toch heeft hij nooit verklapt wie ik ben. Als je dat kunt opbrengen, dan ben je een groots persoon. En niets minder dan dat!

Maar ook dit keer kom ik er -als politiek columnist- niet onderuit om een aantal politieke uitspraken te doen. Allereerst ben ik erg benieuwd naar dat gesodemieter binnen de PvdA in Amsterdam-West, waar de ene Marokkaan met gekonkel en geronselde stemmen de andere Marokkaan buitenspel zette. Deze week komt het officiële onderzoeksrapport naar buiten. Ik ben benieuwd. Maar ik herhaal het nog maar een keertje: binnen politieke partijen zouden leden minstens een jaar lid moeten zijn, voordat ze stemrecht krijgen. Dat voorkomt het ronselen van leden en stemmen. En het is met name de Amsterdamse PvdA die gebukt gaat onder dit soort manipulatie. In de Bijlmermeer kwam het voor dat een touringcar met mensen die allen gisteren lid waren geworden even kwam stemmen op de kandidaat van hun etnische voorkeur, en in Nieuw West schijnt dus iets soortgelijks te zijn gebeurd. Dat heeft niets met partijdemocratie te maken. Eerder met een zwerm sprinkhanen.

Ook een schande is het natuurlijk, hoe de PVV als een stel melaatsen in de coalitieonderhandelingen op een zijspoor werd gerangeerd. Of je het nou met ze eens bent of niet: de anderhalf miljoen mensen die op ze stemden, mogen niet worden genegeerd. Paars Plus, dat is nu het devies. Want dat Willen Job, Alexander en Femke zo graag. Mark wil niet, en terecht.

Zal ik u nog even uitleggen, waarom GroenLinks met Femke Halsema nooit deel mag nemen aan de regering van ons land? Ja? Fijn. Femke had een flauwekul-aangifte tegen mijn column ingediend. Binnen een paar maanden was de Hoofdofficier van Justitie eruit. De column was bedoeld als “kritiek op de publieke opstelling van een politica en niet als opruiing of bedreiging.” Ik citeer hier de brief van de plaatsvervangend Hoofdofficier van Justitie. Dat alles is Femke Halsema in het voorjaar van 2009 ook medegedeeld. Toch vond Femke het nodig om in december 2009 bij Jeroen Pauw te gaan zitten jammeren. Over die schandelijke oproep tot brandstichting. Dat haar arme kindertjes zo in gevaar waren gebracht. Dat ik volgens haar nog steeds werd vervolgd. Femke wist dat ik niet meer werd vervolgd. En Femke wist dat ik haar en haar gezin niet had bedreigd of had opgeroepen tot brandstichting. En dan op televisie gewoon net doen alsof dat wél aan de orde was. En niet in een opwelling, maar voorbedacht, inclusief in het archief opgesnorde beelden van mijn persoon. Femke, die aanklacht wegens smaad en laster komt eraan!

Treurig trouwens, dat de Hoofdofficier van Justitie tot na de kamerverkiezingen wachtte met de brief waarin hij mij op de hoogte stelde van zijn beslissing en het overleg met Femke Halsema, terwijl al weken daarvoor bekend was dat men was vergeten, mij in te lichten, ook over het kwalijke feit dat Femke Halsema al in het voorjaar van 2009 wél op de hoogte was gesteld. Daarmee heeft het Openbaar Ministerie willens en wetens meegewerkt aan het voor de verkiezingen uit de publiciteit houden van de schandelijke leugens van Halsema.

Hoe dan ook, figuren die glashard de boel aan elkaar liegen, nee, die horen in de politiek niet thuis. Natuurlijk, het halve Binnenhof wordt bevolkt door leugenaars en sjoemelaars. Maar Halsema maakt het wel érg bont. Iemand die zo’n verwrongen beeld heeft van waar de werkelijkheid ophoudt en de leugen begint, die is per definitie ongeschikt voor welke regeringsfunctie dan ook. Dus even een adviesje aan Mark Rutte: houd GroenLinks buiten de deur. Ga daar niet mee in zee. Je maakt jezelf volslagen belachelijk als je dat wel doet. Geen Paars Plus, Mark. Dat kan echt niet. Ga alsjeblieft praten met PvdA en CDA over een breed kabinet. Werk zat in ons land.

Wat ik de komende tijd ga doen? Druk bezig. Er komt een nieuwe OV-belangenorgansatie. De Maatschappij voor beter OV. Dat kan nu eindelijk, want het is erg lastig om iets op te zetten zolang je nog een rechtszaak boven het hoofd hangt. Ik ben nauw betrokken bij de oprichting van die maatschappij, maar daar ga ik hier niet zoveel over zeggen. Ik wil daar mijn columns niet voor misbruiken. Maar volg de media, zou ik zeggen. Werk zat!