Genaaid door Femke Halsema

Van diverse zijden word ik dezer dagen gefeliciteerd. En niet alleen met het feit dat ik wederom een jaar ouder ben geworden -zodat ik mij nóg minder hoef te schamen voor die kale perkamenten kop van mij- maar ook met het feit dat ik niet word vervolgd. Ik beschouw dat laatste als een overwinning van de vrijheid van meningsuiting. Bedreigingen zijn nooit leuk. Maar de ene bedreiging is de andere niet. Dreigbrieven met van die uit de krant geknipte lettertjes zijn geen pretje. Een collega van mij, die telefonisch te horen kreeg “We weten waar je kinderen naar school gaan” is iets waarvan vele jaren later nog steeds de rillingen over zijn en mijn rug lopen. Pistoolkogels in je brievenbus, doodeng. Dat zijn geen fijne dingen. Maar een satirische column, is dat ook een bedreiging?
We gaan even een kleine twee jaar terug in de tijd. Wijnand Duyvendak publiceerde ooit in een brandbommenblaadje de huisadressen van topambtenaren met de oproep, ze het leven zuur te maken. Veel van die ambtenaren werden daadwerkelijk bedreigd, en bij een van die ambtenaren werd zelfs een brandbom naar binnen gegooid, zodat een brandje in de vestibule van zijn huis ontstond. Terwijl zijn zoontje boven lag te slapen. Dat kind raakte ernstig getraumatiseerd. Pas na verjaring van de strafbaarheid van die publicatie speelde Duyvendak open kaart. Femke Halsema noemde het optreden van Duyvendak buitengewoon integer. Reden voor mij, om daar in een column hardhandig aandacht aan te besteden. Als Halsema de oproep tot aanvallen op privéwoningen van mensen buitengewoon integer vond, was ik wel benieuwd wat ze ervan zou vinden wanneer iemand even met een flesje benzine bij háár langs zou komen. Kan niets mis mee zijn: wanneer iemand mensen die oproepen tot aanslagen zelf “buitengewoon integer” vindt, moet diegene niet al te kleinzerig zijn, wanneer haar een spiegel wordt voorgehouden. En al helemaal niet, gezien het feit dat het adres van die getroffen topambtenaar wél was gepubliceerd, en het adres van Halsema niet. Sterker nog: van tevoren is door mij nagegaan of het adres van Halsema wel voldoende was afgeschermd voor de googlende internetter. Dat was het geval. Bovendien was het betoog in een satirische column gegoten, waarin ik ook voorstelde om het pesten op school op te lossen door alle scholieren een geweer te geven, en dat AJAX in de nacompetitie zou moeten spelen. Zelfs een blind paard had de satire kunnen herkennen. Hoe dan ook: mijn column oversteeg niet de zaken, die Halsema zélf had goedgepraat. In het recht wordt dan het principe van de proportionaliteit erbij gehaald. Mijn column was dus niet buiten proportie, want het Openbaar Ministerie seponeert niet zomaar.

Maar goed. Femke stapte naar het politiebureau, en deed aangifte. Wat de enorme gevolgen daarvan waren (veroorzaakt door het drankprobleem van de ROVER-voorzitter, de koudwatervrees van de PvdA, de hufterigheid van NOVA, maar ook de steun die ik altijd heb gekregen van echtgenote, vrienden en relaties), is iets waar ik in deel 2 van deze column volgende week op terug kom. Vrij kort na Halsema’s aangifte in augustus 2008 werd ik ontboden bij het Team Bedreigde Politici te Den Haag. Dat is een speciale politie-eenheid die zich bezighoudt met dreigbrieven, opgestuurde kogels, en dus ook met mijn column. Daar heb ik mijn verhaal uitgelegd. In een iets langere versie van wat ik hierboven al schreef. Verder legde ik een verklaring van Gerrit Komrij over, die onomwonden schreef dat alleen een slechte lezer in de column werkelijk een oproep om een aanslag te plegen zou zien. Ook heb ik nadrukkelijk gezegd, dat ik zélf verantwoordelijk wil zijn voor wat ik als columnist opschrijf. Het kan niet zo zijn dat ik hier schrijf dat Piet een hufterige boerenlul is, en vervolgens de beheerder van een website een boete of een taakstraf voor zijn kiezen krijgt. Ik ben verantwoordelijk voor wat ik schrijf, en ik draag die verantwoordelijkheid zelf. Daarvoor zal ik mij nooit lafhartig verschuilen achter het management van een website.

Maar goed. Bijna twee jaar gingen voorbij. Nooit meer een briefje van de rechtbank gezien met het verzoek of ik even in het verdachtenbankje plaats wilde nemen. En Femke maar zeiken. Op het pathetische af. Dit voorjaar nog, in het programma ‘vijf jaar later’. Met een zielig gezicht dat het allemaal zo erg was voor haar kindjes. Alsof het niet erg was voor het zoontje van die topambtenaar! Blijkbaar zijn de Halsema-kinderen waardevoller dan de kinderen van Kees, Annie of Achmed. Treurig. Overigens kon Halsema dat jankverhaal zonder enige tegenspraak ophangen bij Jeroen Pauw, die dit weekend in de krant bekende dat Halsema zijn favoriete politicus is. Doet mij denken aan iets met twee handen op één buik. Pauw gediskwalificeerd als serieus journalist. Eerst met zijn rare documentaire over die Mat Herben en de LPF, en nu dit…

Zoals ik al zei: bijna twee jaar verstreken. Ik voelde me gehinderd door dat zwaard van Damocles boven mijn hoofd. Toen ik onlangs een streng stukje schreef over De Telegraaf die een kind opbelde terwijl zijn hele gezin was omgekomen bij een vliegramp, was een van de reacties er eentje in de trant van “Ja maar jij en Halsema…” Toen was ik het zat. Tijd voor actie. Maar eens gebeld met het Team Bedreigde Politici. Ik kreeg de agente die mij destijds had verhoord aan de lijn. Ze was verbaasd dat ik niets meer had gehoord. Ze ging het laten uitzoeken. De afgelopen week kreeg ik een telefoontje van haar chef. De zaak bleek allang te zijn geseponeerd, maar het OM was helaas vergeten, mij in te lichten. De excuusbrief komt eraan. Fijn. Die lijst ik in, en krijgt een ereplekje op mijn werkkamer. Hoe het ook zei: bij het Openbaar Ministerie is men beter bereid en in staat tot begrijpend lezen dan Femke Halsema.

Maar wat is er nu eigenlijk gebeurd? Femke Halsema wordt in een column geconfronteerd met een lastige, satirische stelling, die nog altijd een veel mildere vorm kent dan het gewraakte artikel in een terroristenblaadje, waarvan ze de opsteller “buitengewoon integer” noemt. Halsema is een intelligente vrouw, van wie in redelijkheid kan worden verwacht dat ze in staat is tot begrijpend lezen. Zij zou het verschil moeten zien tussen een daadwerkelijke bedreiging en een satirische aanklacht. Ook mag van Femke Halsema worden verwacht dat ze de basisprincipes van onze rechtsstaat kent. Proportionaliteit is een van de fundamenten daarvan. Toch heeft ze willens en wetens aangifte gedaan van iets waarvan ze dus zelf ook wel kon bedenken dat daar geen redelijke argumenten aan ten grondslag lagen. Dat is het beleid dat we kennen van Nazi-Duitsland en Noord-Korea. Het rechtsstelsel misbruiken om je opponenten monddood te maken. Geert Wilders noemde recentelijk Job Cohen een gevaar voor de rechtsstaat. Fout. Femke Halsema vormt met haar valse aangifte een gevaar voor die rechtsstaat. Zij hoort niet thuis in ons parlement. Mensen die niet schromen om hun opponenten op zo’n schandalige manier het zwijgen op te leggen, horen geen enkele rol te spelen in onze samenleving.

Overigens heb ik in dit kader ook wel een appeltje te schillen met Ernst Hirsch Ballin, onze justitieminister van CDA-huize. Hij hoort ervoor te zorgen, dat ons justitie-apparaat gesmeerd loopt. Daar hoort ook bij, dat mensen recht hebben op óf een tijdige behandeling van hun zaak voor de rechter, óf tijdige informatie over het afblazen van hun zaak. Justitie heeft naar mij toe enorm gefaald. Heel erg lang heb ik onterecht onder een zwaard van Damocles mijn columns moeten schrijven. En nu kan ik bekennen, dat ik daar soms meer last van heb gehad dat ik aan de lezer heb laten blijken. Een satirisch stukje zou nu verdergaan over een een-tweetje tussen GroenLinks met zijn valse aanklacht en het CDA als verantwoordelijke voor het administratieve vergissing in mijn nadeel bij het OM. Een satirisch stukje zou verdergaan op de door Balkenende uitgesproken wens om samen met GroenLinks te gaan regeren.

Ik laat de satire even voor wat die is. Gewoon recht uit mijn hart zeg ik tegen de lezer: Stemt allen, woensdag. Maak van uw democratisch recht gebruik. Maar stem niet op de censuurliefhebbende strafrechtmisbruikers van GroenLinks. Want met deze enge partij in de regering wordt u gedegradeerd tot een benijdenswaardig rechteloos burger.