Toch wonderlijk dat iets dat in Engeland bekent staat als ’tactical voting’ in Nederland ‘strategisch kiezen’ heet. Zoiets fascineert mij als schrijver, schaker, spinndocter, diePLOmaat, (maar niet heus) mateloos. Maar goed, de verkiezingen zijn gelukkig weer voorbij en Engelsen ‘pour the tea in’ en Hollanders schenken hem nu eenmaal uit, dus om nou een hele column aan Van Dale te wijden… Laat ik het eens hebben over de collega’s en de avonturen die ik daar zoal mee beleef. Niet de collega’s van columnx uiteraard – dat zou niet tactvol zijn – maar om strategische redenen (ik wil hogerop natuurlijk) over de profi’s hier in den Lande overvloedig aanwezig. Op mensen als Remco Campert en Martin Bril van de Volkskrant valt natuurlijk niets aan te merken en er past mij slechts respect. Hoewel ik het niet kon nalaten op te merken toen ik Martin Bril samen met de verkoopster bij Atheneum op het Spui naar de uitvaartceremonie van Prins Claus zag kijken:’Meer Mandela, nog meer Mandela, zou het goed doen’. En hoewel enigszins cryptisch verwoord zag ik Martin denken: ‘wie is die man die dit zegt?. Prins Claus werd gisteren als witte neger beschreven op TV dus,…’ Een andere columnist waar ik wel eens naar mail is Luuk Koelman van de Metro. Hoewel ik nooit post terug krijg, moet ik zeggen – eerlijk is eerlijk – daar waar columnx columns doorgaans gaan over seks of politiek, daar weet Luuk die twee te combineren. Zo smolt hij van de week samen met Winnie de Jongh in een meesterlijk stukje. Het andere uiterste is Pam van Vliet eveneens van de metro. Zij bestond het om de dag voor de uitvaartceremonie van de prins (Ja, we zijn weer op mijn favoriete onderwerp d.w.z. niet die man zijn heengaan uiteraard maar de familie als zodanig) Pam van Vliet bestond het dus om de uitvaartceremonie te beschrijven als ‘die heisa’, vond al die aandacht voor de wijlen zieke prins maar ‘lullig’ voor de prinsen, en beschreef de prins als ‘Een vrouw van zijn tijd’. Omdat vrouwen bij Pam nog altijd in de schaduw staan zoals de prins in de schaduw van de koningin had gestaan, of iets dergelijks. Nou dan ben je bij mij wel even aan het verkeerde adres. Ik kreeg post terug:
Excuses voor de wat late reactie op uw email. In de metro van gisteren ben ik ingegaan op (o.a) uw reactie.
Gemist? Kijk op http://www.clubmetro.nl/metro Via de column op de openingspagina kunt doorklikken naar die van mij.
Met vriendelijke groet,
Pam van Vliet.

En er gingen nog wat meer mailtjes op en neer tussen mij en enkele redactieleden waaronder de hoofdredacteur zelf. Zoals o.a.: Dank u voor de moeite, het gaat eigenlijk over iets dat ik op een site van Luuk heb gelezen. Iets over “gaan met die banaan” een uitdrukking die ik spontaan bedacht heb in een Hilversumse coffeeshop op een zondag tussen de middag. Enkele jongelui hadden die nacht ervoor druk gestapt – begin House scène – of nog daarvoor, ongeveer 1987. “En hoe was het? Nog uit je dak gegaan” vraagt de barkeeper. Er ontstaat een geanimeerd gesprek. ” Gaan, gaan met die banaan!” was mijn bijdrage op enig moment aan dit gesprek. Een paar jaartjes later was dit de titel van een TV programma maar ik heb nooit een cent gezien! Nu weet ik wel dat jullie daar niks aan kunnen doen, maar van die dingen zijn erg frustrerend. Ik ben zo dicht bij de culturele polsslag van Nederland – en soms denk ik dat ik de polsslag zelf ben – en tegelijkertijd zo ver weg. Wat heb ik verkeerd gedaan? Niet alleen heb ik een half jaar in een bananenplantage gewerkt, ook kan ik u uitleggen dat ‘Gaan met die banaan’ taalkundig en gevoelsinhoudelijk een neefje is van Hugo Walker’s: Komt dat schot! Namelijk: welk schot? Nou, dat schot, en welke banaan? Nou, die banaan. Iedereen wist reeds dat er een schot aan zat te komen, namelijk; KOMT DAT schot, iedereen wist ook door de carnavaleske sfeer opgeroepen door het wezen van de banaan (fallus) en het rijm met gaan, waarop gedoeld wordt, namelijk: waarmee gaan? Nou, met die banaan! En zo heb ik wel meer dingen bedacht, alleen heb ik ergens een
Gaatje laten vallen, en dat is nogal sneu voor Nederland.
Nou Luuk beste man, aan jouw zal het niet liggen ( hou je taai in deze apocalyptische tijden )
met vriendelijk groet,
Vinbary.

Oh ja? Is dat zo? Wat schuift het ? Nationaalvaginisme, poldermodel = Ir Leeghwater komt de polder leegmalen, en dan komt Melkert je uitmelken. Etc, wiens naam onsterfelijk is onder de sterren. Maar Luuk, en de rest van de Metroluitjes, mochten jullie je afvragen: waarom mailt die gek nooit meer? Ik heb mijn stekkie namelijk wel gevonden voorlopig. Het is groen en het heet columnx! Niet te verwarren met: het is geel en het heet..


5 reacties

gast · 28 januari 2003 op 15:31

Je haalt de verleden tijd en de tegenwoordige tijd weer door elkaar, sukkel ! =
VROEG de Barkeeper, en -begin House scène of nog daarvoor, ongeveer 1987, en dan een streepje-
Er ONSTOND een geanimeerd gesprek.
Zo kom je dus nooit hogerop. Weet je zeker dat je geen cabaretier bent i.p.v. columnist? (want dan heb je alleen te maken met spreektaal)
Wat heb je toch met dat Koningshuis? En wat voor gaatje heb je eigenlijk laten vallen?

gast · 28 januari 2003 op 15:38

Okay, Okay ! rustig maar weer, u heeft wel een beetje gelijk, maar waarom anoniem reageren ?
Is dit een tactiekje of zo?

Kees Schilder · 28 januari 2003 op 15:50

Ik vind je column(s) een lust om te lezen Vincent. Ga er lekker mee door.
groet
“Paco” painter

Wendy · 28 januari 2003 op 16:26

Zolang duidelijk is in welke volgorde de gebeurtenissen hebben plaatsgevonden, vind ik het niet storend hoor!

Kees · 28 januari 2003 op 20:04

Nooit van een flashback gehoord, anoniem? TT en vt wordt hier op de juiste manier gebruikt. Los daarvan, tekstueel ietsjes afbuigen van de officiele regels kan soms leuke effecten geven. Alleen in een telefoonboek moeten namen en telefoonnummers 100% kloppen. Daarnaast klinkt “ging met die banaan” niet erg appetijtelijk.

Maar vooral: lees geen woorden, lees het verhaal

Kees.
Ps. Vincent: niet gaan, eet vooral een banaan. 😀

Geef een reactie

Avatar plaatshouder