Gothics en Tolerantie

Ik liep vandaag weer trots door mijn favoriete stad.
Ik was net klaar met school en had mijn tekenmap in mijn hand.
Nog even naar het museumpark, misschien zijn er nog vrienden.
Verbazend genoeg deden mijn torenhoge plateau hakken nog geen pijn aan mijn voeten. Ik kon het dan ook niet laten om in de weerspiegeling van etalages te kijken naar mijn prachtige hakken,
of mijn lange zwarte jas, die om me heen wapperde als vleermuisvleugels. Hoewel mijn zwarte haar wel weer een nieuwe verfbeurt nodig had.
Ik voelde nog even aan mijn nieuwe wenkbrauwpiercing.
AU!
Dat prikte, de wond was nog niet genezen. Ik had hem dan ook pas eergisteren laten zetten.
Ik vond het niet eng toen de naald erdoorheen ging, mijn neus was al twee keer geprikt.

Ik voelde me goed, ik was vrolijk en had een hele goede photoshop les achter de rug. Wacht maar tot ik mijn ouders kon laten zien wat ik gemaakt had.
Maar ik voelde al iets naars naderen, toen die man met dat scheve gebit in de verte op me af liep.
Wat zal het deze keer zijn? ‘Vieze kut gothic?’ of ‘Het is nog geen Halloween?’ of de meest gebruikelijke ‘Wat ben jij lelijk!’
Maar nee, het was een originele. De man tikte op mijn schouder met zijn krantje en grinnikte.
‘Jezus houdt ook van jou!’
Ik keek hem aan en mijn gezicht verzuurde.
Jezus, Religie….
Mijn kruis hangt niet voor niets ondersteboven.
Fijn en goed voor je dat jij in Jezus gelooft, maar val mij er niet mee lastig.

Ik weet niet wat ik erger vind, mainstreamers die me uitlachen of uitschelden, of christenen die denken dat ik ‘gered’ moet worden.
Ik vraag me af waarom Nederland denkt dat we zo tolerant zijn.
Allochtonen worden gediscrimineerd, dat hoofddoekje hoort nou eenmaal bij haar,
‘Die jongen noemde mij een kutmarrokaan!’ Laten we er een mes in steken.
Gut wat zijn we triest met z’n allen.
Maar wie word er nou over het hoofd gezien? Juist.
‘Gothic! Gothic! Gothic!’ Hoor ik over straat kinderen roepen die eigenlijk in de les horen te zitten.
Het begint steeds jonger, ouderen leren ze dat gothic’s raar zijn. En juist die mensen, oudere dames, die afkeurend naar me kijken alsof ik een ziekte ben. Juist hen zouden moeten weten wat goede normen en waarden zijn. Het is toch eigenlijk gewoon opnoemen wat je ziet? ‘Gothic!’ Het zou toch raar zijn als IK alles ging opnoemen wat ik zag? ‘Hiphopper! Chinees! Blondje! Hagenees!’

Ik draaide me weg van de man, mijn gezicht stond op onweer en de lucht ook. Ik zuchtte van teleurstelling. Dikke druppels vielen op mijn gezicht. Ik was het zat. Bah.
Ik ga naar huis, voor thee en koekjes met mijn moeder.